გამომყვები ცოლად! (თავი 11)

რატის ვთხოვე რომ მოეკითხა სად იყო კატო, მანაც დაურეკა სოფოს, გავიგე რომ კატო მასთან იყო და ვიგრძენი ცოტათი მაინც როგორ დავმშვიდდი. -ახლა რას აპირებ?-მკითხა დაეჭვებით დათომ. -არ ვიცი, მართლა არაფერი არ ვიცი. -ხვიჩა გაფრთხილებ!-დაიწყო რატიმ, მაგრა არ

გამომყვები ცოლად! (თავი 10)

-ახლა გავიღვიძე, შენ ცოცხალი ხარ? -რავიცი მგონი ჰო. -მიდი გამოფხიზლდი და გადმოდი. -კაი, მოვალ ასე ნახევარ-საათში. ოთახიდან გამოვედი და რატის მივაკითხე. -გღვიძავს?-გავიცინე და ფეხზე დამდგარ, მოქანავე სხეულს დავუწყე ცქერა.

გამომყვები ცოლად! (თავი 9)

ნებისმიერ ადამანს ჰქონია ისეთი მომენტი როცა გასჩენია იმის სურვილი, რომ ამდგარიყო და რაღაც ერთ მომენტში გადაეხვია ამ გზიდან და დაუწყობელი, დაუგეგმავი და შეუჯამებელი გზით ევლო, მაგრამ ადამიანების 90% ამას შიშით უარყოფს და ფიქრობს, რომ სჯობს დაშტამპულ

გამომყვები ცოლად! (თავი 8)

ყველაფერი იმაზე ცუდად გამოვიდა ვიდრე ველოდი, ვიცოდი, რომ რატისა და სოფოს შეხვედრა ფურორს არ გამოიწვევდა და ა.შ. მაგრამ ჩემი ძმაკაცისგან ასეთ თავშეუკავებელ სიტყვებს არ ველოდი. რომ ვთქვა სოფო არ იყო მართალი თქო, არასწორი ვიქნები, ყველაზე რეალური

გამომყვები ცოლად! (თავი 7)

დილით დამძიმებულს გამეღვიძა, მაგრამ ჩემს სახეს მაინც ღიმილი არ სცილდებოდა, ალბათ ცხოვრებაში ჯერ ასეთი შემთხვევა არ მქონია, როცა ჩემში ორ გრძნობას, შიშსა და სიმშვიდეს ერთდროულად დაედოთ ბინა.საწოლიდან წამოვდექი

გამომყვები ცოლად! (თავი 6)

ის ფაქტი რომ მე და მამუკამ ერთმანეთს უკვე კარგად გავუგეთ ძალზედ მახარებდა, აი ავთოსთან დაკავშირებული საქციელი, კიდევ სახალისოც იქნებოდა და ერთ პრობლემასაც მოვიშორებდი.შეთანხმებისამებრ დათომ მამუკას ჩაავლო ხელი

გამომკვები ცოლად! (თავი 4)

კატოს ნაამბობი: დილით დამძიმებულს გამეღვიძა, მაგრამ ჩემს სახეს მაინც ღიმილი არ სცილდებოდა, ალბათ ცხოვრებაში ჯერ ასეთი შემთხვევა არ მქონია, როცა ჩემში ორ გრძნობას, შიშსა და სიმშვიდეს ერთდროულად დაედოთ ბინა. საწოლიდან წამოვდექი თუ არა აივანზე

გამომყვები ცოლად! (თავი 4)

არ ვიცი როგორ, მაგრამ წამის მეასედში მთელი ჩემი სხეული, სული და მთლიანად მე სითბომ, სიყვარულმა და კმაყოფილებამ მოიცვა, დათოს დანახვაზე ამომიტივტივდა ბავშვობა, სიგიჟეები, მაიმუნობები, რომლებსაც მე, დათო და რატი ჩავდიოდით. -დავითა ბიჭო შენ ხარ?-სახეზე

გამომყვები ცოლად! (თავი 3)

ეს ბიჭი იმ დონეზე თამაშობს მის ნერვებზე, რომ ხტუნაობენ უკვე ნერვები, ხვდება, რომ იმ უბედური შემთხვევის გამო მოხდა ყველაფერი და ეს "ქვის კაციც" მაგიტომ ექცევა ასე, ხვდება, რომ დააშავა და ვერც ვერაფერს ვერ ეტყვის კაცს მაგრამ მისი ბრალი ხო არაა? უცებ

გამომყვები ცოლად! (თავი 2)

უკვე ვფიქრობდი, რომ არ ღირდა სოფელში ჩამოსვლა, სახლში არც კი მივსულვარ და უკვე მოასწრეს ნერვების მოშლა და თან ვინ, ამ გაწრიპულმა გოგომ!არა, ისე ვაღიარო უნდა, რომ ძალიან ლამაზია, მისი მწვანე თვალები სამყაროსავით ამოუცნობია