ჩემი ცხოვრების ორი წელი (პირველი თავი)

სამყარომ ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი წამართვა.რატომ ხდება ყოველთვის ასე?რატომ არ შეიძლება ახლა ჩემს გვერდით იდგეს ჩემი ანგელოზი და ერთმანეთს ვუყვებოდეთ რა მოხდა დღეს კარგი და რა ცუდი?მე აღარავინ მყავს.ის იყო ჩემი ყველაფერი.მისით ვიღვიძებდი და

ცხოვრების ირონიული საჩუქარი

სულში რა ხდება? სულში სიცარიელეა ისევე როგორც გულში, მაგრამ ეს იმას ნიშნავს რომ მან სიცოცხლე უნდა შეწყვიტოს? ისხომ ჯერ 21 წლისაა, მაგრამ რამდენი რამ გამოიარა ამ „ცხოვრებაში“.რომ ჰკითხოთ რას ნიშნავს მმისთვის ცხოვრება იცით რას გეტყვით? გეტყვით რომ

რაღაც ცხოვრების მსგავსი

ცეკვაზე ერთ შენობაში დავდიოდი, რომელიც არანაირად არ მომწონდა. არ მიყვარდა მისი სიძველით გაჟღენთილი ძველი კდელები, ერთადერთი, რაც ამ შენობაში მომწონდა მის გვერდით მდგომი ქანდაკება იყო. ამ ქანდაკებას ბებო ფოტოგრაფი ილოს სახელით მაცნობდა. ყველაზე

ცხოვრების ბორუსში

- ბენზეში ბავშვი გაიტანეს იგი მხოლოდ ცხრა წლის იყო- აცხადებენ ტელევიზორში და გული მიწუხს იქნებ ის ჩვენი არსენიკოა? ის ხომ ბენზეში ცხოვრობს და თანაც... თანაც ცხრისაა... კაკუნის ხმა მესმის, კარი გავაღე და შეძრწუნებული დავრჩი, კაცი არაამქვეყნიური სახით

შენ გახდი ჩემი ცხოვრების აზრი

შენ გახდი ჩემი ცხოვრების აზრი და მე ვოცნებობ ყოველდღე შენზე მე ამ სიყვარულს ვერაფერს ვადრი არ განმიცდია არასდროს ესე და მე მინდება კვალ შენთან ყოფნა როგორც ტარიელს თავის ნესტანთან და მე მჭირდება თან იმის ცოდნა რომ შენ შორსახარ გაჭირვებასთან

ცხოვრების აზრი

ხანდახან ადამიანებს გონიათ რომ ისინი მთავარნი არიან და მხოლოდ მათი აზრია გადამწყვეტი, ხანდახან კი პირიქით ჰგონიათ რომ, ვარასდროს მიაღწევენ საზოგადოების მაღალ ფენას და დავრჩებით უჩინარნი როგორც ჩრდილნი რომელნიც მზის ჩასვლის შემდეგ უკვალოდ ქრებიან და

ცხოვრების დასასრულს

ფანჯარასთან მოშორებით ვდგავარ და ვუყურებ თუ როგორ გაშავდა ყველაფერი.. თითქოს შავმა ჩაყლაპა დედამიწაზე არსებული ყველა ნათელი ფერი.. თითქოს აქაოდა სიცოცხლე მთავრდებაო.. შავდება ყველაფერი..

"ჩემი ცხოვრების ნათელი წერტილი ხარ"

დღეს მე ცხოვრების ყველაზე ბედნიერ ეტაპზე ვარ... პ.ს მე ვარ ანკა 23-წლის, მოკლედ ავღწერ ჩემს ცხოვრებას, 12-წელი ვცეკვავდი, სკოლაშიც საკმაოდ კარგად ვსწავლოდი, თუმცა დედას მაინც ხშირად უხდებოდა დირექტორის კართად დგომა, არა სწავლის გამო, არამედ

ცხოვრება უფრო გიყვარს თუ ცხოვრების იდეა ?

-ოცნება როგორ დათმე ღვინის გამო ? -სულაც არა ! ოცნების დათმობამ მორიგი სიამოვნებისკენ გამიხსნა გზა. -ეგ როგორ ? „ყველაფერი შესაძლებელია“ სად წავიდა ? -ბავშვობაში დარჩა.

ცხოვრების გზები (თავი 5)

უცებ საიდანღაც სანთლების შუქი გამოჩნდა... ეს სანდრო იყო გიოსთან და ალეკოსთან ერთად. მგონი თქვენთვის არ მითქვამს ალეკოს სალო მოსწონს. სანდროს,ალეკოს და გიოს ხელში სანთლები ეჭირათ, მე და სალო მაშნვე ქვევით ჩავედით. სალო:აქ რას აკეთებთ? გიო:სანდროს და