წამის მეასედი (თავი 22)

-მე...-დავიბენი, მაგრამ შემდეგ ძალა მოვიკრიბე და დავიწყე.- ვაპირებდი შენთვის მეთქვა, ვიცი რა გეგმებიც გქონდა ლიზასთან დაკავშირებით, მაგრამ ასე გამოვიდა...მე და ნოე ერთად ვართ.- თავი ჩავღუნე, გაგრძელებას ვაპირებდი როდესაც ლოყა ამეწვა და გავიაზრე რომ

წამის მეასედი (თავი 21)

წამოხვალ?-დღეს აქ დავიძინებ.-ვუთხარი და ბიძაშვილს კიდევ ერთხელ მოვეხვიე.თავი 21-ეს რა გაცვია?-მკითხა ლიზამ როგორც კი ნოე ოთახიდან გავიდა. -ნოეს მაისურია.-ისე ავიჩეჩე მხრები თითქოს ყოველდღე მისი

წამის მეასედი (თავი 20)

-არ თქვა ლუკ! -მივხვდი რომ უარესს მეტყოდა.-ლუი გაქრა და ელენაც თან წაიყვანა.თავი 20 -და ამას ეძახდი ყველაფერი დავგეგმეო?!-დავიღრიალე მე და ლუკს მაისურში ვწვდი.-ნოე,ნოე...-ხელში ჩამავლო პოლმა და გვერდით გამწია.

წამის მეასედი (თავი 19)

-იმის საფრთხე არსებობს რომ თუ ლუი გაიგებს რომ ელენა აქაა რამეს დაუშავებს?-იკითხა იონასმა და შეშფოთებული სახით გამომხედა.-არ ვიცი...-თავი ჩაღუნა ნოემ და მძიმედ გააქნია

წამის მეასედი (თავი 18)

დავინახე რომ ბიჭების მაგიდასთან უცნობი იჯდა, მივუახლოვდი, მაგრამ ღიმილი სახეზე შემეყინა...ის იყო... მამაჩემის კომპანიის ადვოკატი, რომელმაც ავიაკატასტროფის შემდეგ ჩვენი კომპანიიდან მთელი ფული მოიპარა და გაუჩინარდა.

წამის მეასედი (თავი 17)

-ყველაფერი კარგადაა დამალული, მისი წარსული არაფერზე მიგვანიშნებს და არც ის ვიცით საიდან აქვს ამდენი ფული.-თქვა პოლმა. -სანამ შეთანხმებას გააფორმებ ჯერ ყველაფერი კარგად გამოიძიე.-უთხრა ნოემ.

წამის მეასედი (თავი 16)

ღრმად ჩავისუნთქე და მამაჩემის პალატის კარი შევაღე. მამა მშვიდად იწვა და ჭერს მიშტერებოდა, შეცვლილი იყო, თმა მეტად გაჭაღარავებოდა, თვალების გარშემო შავი წრეები ერტყა, მეტად გამხდარი იყო, კარის ხმაზე ჩემსკენ გამოიხედა, წამით თითქოს მის თვალში

წამის მეასედი (თავი 15)

-არ მაინტერესებს არაფერი, ელენიკამ უნდა იცოდეს სიმართლე.- ბრაზობდა ჩემი ძმა. -და რას იზამ მიხვალ და პირდაპირ ეტყვი?! -არ ვიცი...-დემეს ნერვიულობა გაუკრთა ხმაში.-მაგრამ რაც შეიძლება მალე უნდა ვუთხრათ.

წამის მეასედი (თავი 14)

-დემეტრე ეხლა თუ მოვედი და გწვდი თმებში...თუმცა სად გაქვს თმები...ჩემ ჯინაზე გადაიპარსე არაა?!...ვაი დაქალი მითხოვდება და ჯერ თვითონაც არ იცის...რეებს ვლაპარაკობ!

წამის მეასედი (თავი 13)

-არ არსებობს.-ვთქვი ისე რომ არ შევბრუნებულვარ და ყურებამდე გავიღიმე. -რა იყო ელენიკა უფროსი ძმა არ მოგენატრა?-მკითხა დემეტრემ, მისი სიტყვის დასრულება და ჩემი შეხტომა ერთი იყო.