წვიმაში გარეთ 30 თავი

ფრთხილად მივუახლოვდი სასაფლაოს და ტატოს სურათს გავუღიმე.პატიება ვთხოვე ყველაფრისთვის და ჩემი გადაწყვეტილება გავანდე,როგორც ადრე მის სიცოცხლეში სანამ მეგობარი ერქვა.ნელა წამოვდექი და დაღმართს დავუყევი.ამინდმა აურია და ცა საწვიმრად ემზადებოდა,არ ვიცი

წვიმაში გარეთ 29 თავი

თითქმის თვე იწურებოდა ვაჩეს წასვლიდან.ამ ხნის მანძილზე მხოლოდ ერთხელ ვესაუბრე ლექსოს და კორინთელზე არაფერი მიკითხავს.ვიცოდი საიმედო ხელში იყი და ჩემი ძმა ყველაფერს გააკეთებდა მეგობრის გამო,თუმცა ეჭვები არ მასვენებდა არ მჯეროდა ვაჩეს ასეთი უეცარი

წვიმაში ცეკვავს პატარა ქალი ...

წვიმაში ცეკვავს უცნაური პატარა ქალი, სურვილი იწვის მის მოთეთრო, ვიწრო კაბაში... ფარული ვნება, მოგიზგიზე, ეული წამი - ეს სასურველი და საოცრად ლაღი თამაში! და სითამამის თითოეულ მოზომილ რხევას მოსდევს უჩუმრად, უცნაურად რღვეული ზღვარი და თითოეულ

წვიმაში გარეთ 28 თავი

სავარძელში ვიჯექი და ცხელ ჩაის ფინჯანზე ხელებს ვითბობდი,ჩემდა გასაკვირად არ მიტირია,იმდენი ცრემლი ვღვარე კორინთელების გამო უბრალოდ აღარ შემეძლო.ოთახში ლექსო შემოვიდა და ჩემს პირდაპირ ჩამოჯდა. -ან უნდა ვილაპარაკოთ

წვიმაში გარეთ 27 თავი

-იქნებ ესეც გეგმა იყო ჰა?იქნებ ასე უნდა გეთამაშა რო საბოლოოდ გაგენადგურებინე.მაგრმ იცი რა?მეცოდები მართლა გულით მეცოდები მე პატარა მყავს მუცელში რომელიც არ მომცემს უფლებას წავიქცე,შენ კი აღარავინ დაგრჩა.რომ გეთქვა დამელოდეო სიცოცხლის

წვიმაში გარეთ 26 თავი

წამი დამჭირდა გამოსაფხიზლებლად,გიჟივით წამოვხტი საწოლიდან და კუთხეში ჩაკეცილ ვაჩესთან მივირბინე. -საყვარელო რა მოხდა. ვაჩე მიპასუხე.თმებზე შევეხე ერთიანად კანკალებდა.ცოტა ხანში ამომხედა თვალებში საშინელიი ტკივილი იკითხებოდა. -დედა აღარაა.ამოიხავლა

წვიმაში გარეთ 25 თავი

წინააღმდეგობის მიუხედავად თითქმის საათი ეხუტებოდა უნიტაზს. -საშინელი ფერი გაქ ან.ექიმთან წავიდეთ რა. -არა არ მინდა მომწამლა რამემ ალბათ.წადი შენ შეხვედრაზე არ დააგვიანო. -მარტო ვერ დაგტოვებ,ლუკაც ჩემთან ერთად მოდის. -დედას დავურეკავ არ ინერვიულო.

წვიმაში გარეთ 24 თავი

-მოდი აქ შენ ჭინკა იყვირა ლექსომ და წამებში ამაფრიალა ხელში. თითქოს ყველაფერი კალაპოტში ჩადგა.მე და ნინომ ბევრი ვისაუბრეთ და რა თქმა უნდა ვაპატიე ყველაფერი.ცხოვრება ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდა იმ განსხვავებით რომ დილით ვაჩეს კოცნა

წვიმაში გარეთ 23 თავი

მარი გაშტერებული უყურებდა აბაზანაში სარკეს.თითქმის 1 საათი გავიდა რაც საბანაოდ შემოვიდა თუმცა გაუნძრევლად იდგა.გონს კარზე კაკუნმა მოიყვანა. -მარ კარგად ხარ? -კი დათო,გამოვალ მალე.სწრაფად გადაივლო წყალი და ოთახსი დაბრუნდა. -რა გჭირს ჩემო

წვიმაში გარეთ 22 თავი

უაზროდ ვიწექი საწოლზე და ჭერს მივშტერებოდი.ბევრი რამე მასწავლა განვლილმა 15 წელმა,თუმცა მთავარი დამავიწყა საკუთარი თავი.რამდენჯერ შემეძლო უბრალოდ გავცლოდი ამ სიტუაციას და ვაჩეს სიყვარულის გარეშე მეცოცხლა.თუმცა არა ჯიუტად ველოდებოდი მის