ნაბიჯი წინ (თავი 5)

დიდხანს,ძალიან დიდხანს ჰქონდა ჩემი ხელი თავისაში მოქცეული და მე უხერხულობისაგან არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა.სერგომ,რომ ჩაახველა მხოლოდ მაშინღა მოვიფიქრე და ხელი გავინთავისუფლე.ლოყებახურებულმა რაღაც ჩავიბუტბუტე და სამზარეულოში გაქცევით ვუშველე

ნაბიჯი წინ (თავი 4)

სახლის კედლებს შორის გამეფებული მყუდროება ჩემი ტელეფონის განწირულმა კივილმა დაარღვია.არეული საწოლიდან თავი ძლივს წამოვწიე და მობილურს დავწვდი.ჩემი საუკეთესო მეგობარი,დაქალი,დობილი და ჩემი და რატის ურთიერთობის ყველზე დიდი გულშემატკივარი,თვით ნატალია

ნაბიჯი წინ (თავი 3)

მამა,რომ დამეღუპა რატისთან ურთიერთობა უკვე დამთავრებული მქონდა. სახლში დაბრუნებიდან ორი წლის შემდეგ დამტოვა კაცმა,ამ ქვეყნად ყველას და ყველაფერს,რომ მერჩივნა.მამა ერთადერთი იყო,რომელთანაც ნებისმიერ საკითხზე დაუღალავად საუბარი შემეძლო და ისიც ჩემი

ნაბიჯი წინ (თავი 2)

ცხრა წლის განმავლობაში გემოვნება ფაქტიურად ახლიდან ჩამომიყალიბდა.ადრე თუ უპირატესობას რომანტიკულ და ლამაზ ბიჭებს ვანიჭებდი,ამ დროის განმავლობაში უდრეკი და რაღაც დოზით უხეში მამაკაცებით დავინტერესდი.ალბათ გარკვეული გავლენა იქონია სხვადასხვა

ნაბიჯი წინ (თავი 1)

მახსოვს პირველად დედაჩემს ბიჭების შესახებ,რომ დავუწყე საუბარი,წარბებშეკრულმა გადმომხედა და სწრაფადვე განაჩენივით არც მეტი,არც ნაკლები ზუსტი დიაგნოზი დამისვა:“დედის ალღოთი ვგრძნობ,რომ დაიღუპები“.მეც ავდექი და ჩვიდმეტი წლის ასაკში დედას იმედები არ

"ჩემი ფანჯრის წინ" (სრულად)

წამიერად შეჩერებული გულისცემა.სწრაფად გახელილი თვალები და ღრმა ჩასუნთქვა. ისე ძლიერად ჩაისუნთქვა თითქოს და ცდილობს საკუთარ ფილტვებში მოიქციოს მთელი სამყაროს ცუდი.საცაა ფლიტვებიც დაუსკდება და მიაღწევს სანატრელ შედეგს. ბოლო წამები.სახეზე დაკარგული

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 14)

-ჯაფარიძეები ფიცხები ვართ! და შენც ცოტა ფრთხილად იყავი... ამ დროს შერვაშიძეების სახლის წინ მანქანა გაჩერდა.... ლიზა წინ წამოიწია.. საბამ ეს დაინახა და თვითონაც უკან მიიხედა... მანქანიდან რატი გადმოვიდა... და კარებისკენ წავიდა... -რატი! დაიძახა

დღეს ხატების წინ

დღეს ხატების წინ იმ ერთის ნაცვლად, ავანთე ორი სანთელი წმინდა. ღმერთს ვთხოვე მე მას ჩემთან არ ველი, მე მხოლოდ მისი სიცოცხლე მინდა!...

ათი წლის წინ

ათი წლის წინ დაიღუპე, თითქოს ეს დღე გუშინ იყო, შენი სუნთქვა შეწყდა მაშინ და შენს გულმაც ძგერას უკლო. მახსოვს მაშინ შემომხედე, მიყვარხარო- დამიბარე, მაშინ ცრემლები მახრჩობდა და ვერ გითხარ მაპატიე. მაპატიე-ახლა ვამბობ, მაპატიე ეს ყოველი ,

მე- მე მინდა 9 თვის წინ

ხილი ვიპარო მეგობრებთან ერთად... მინდა ვიარო შატალოებზე, მინდა ვიყვირო სიხარულისაგან,როდესაც ფიზიკა ან ინგლისური გამიცდება... მინდა სპორტის გაკვეთილზე ბევრი ვიცინო და ფრენბურთი ვითამაშო... მინდა ბიჭების თამაშის დროს ბადეს ჩამოვეკიდო და ბიჭებს