ყველაფერი ხარ

არსად არ ჩანხარ მაგრამ ყველგან ხარ... მოყვები შემოდგომაზე დაცვენილ ფოთლებს თავს რომ იკლავენ... მოყვები ზღვის ტალღებს ,ძალიან რომ მიყვარს ის ფერები ხარ.... დილის მზის სხივი ხარ...

უფალმა გამომიგზავნა შენი თავი მძიმე წუთებში.ვთვლი რომ უფლის

მოძალებული ფიქრებისგან გადაგლილი ემოციებით არეულდარეული ვიყავი,ყველაფერი ყელში ამომივიდა,ძალიან სუსტი ვარ იმისთვისრომ ცხოვრების მძიმე გაკვეთილებს გავუმკლავდე,იქამდე მივედი რომ ამ შუაღამეს ქუჩაში გამოვედი და ერთერთ სკამზე ჩამოვჯექი,მინდა გავექცე

შენ ყველგან ხარ

საკუთარ სახლშიც კი სული მეხუთება, აქაც ყველგან ხარ მოდებული, ყველა კუთხეში შენს სახეს ვხედავ. სადაც არ უნდა გავიხედო, სადაც არ უნდა წავიდე, რაც არ უნდა ვქნა, მაინც ყველგან ხარ.

ცხოვრების ბოლომდე დათარსული ხარ! (თავი 1) საცდელი თავი

თუ შენ ახლა ამას კითხულობ ესეიგი გაქვს იმის უნარი რომ აკონტროლო საკუთარი თავი როცა გეშინია და ყველაფერს შიში მოიცავს. მხოლოდ შენ დგახარ მის წინაშე და გრძნობ შიშს მაგრამ ამას არ იმჩნევ! თავს იტყუებ, თითქოს უშიშარი ხარ მაგრამ ის ყველაფერს გრძნობს!

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ! (12)

-12-სახლში როცა მივედი მაშინვე აბაზანაში შევედი ვიბანავე და თავი დავიმშვიდე. სანატრელი საჭმელიც მივირთვი და თბილ ლოგინს მივუბრინდი,მომნატრებია ჩემი ლოგინი.გემრიელად ჩამეძინა,როცა გავიღვიძე უკვე. გვიანი იყო ამიტომ ტასოს დავურეკე: -ჩემი ფერია

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ! (11)

-11-ანასტასია რომ არა ის არაკაცი შემომაკვდებოდა,როცა ანასტასიაზე ვიყავი მოხვეული გავიგონე თოფის ხმა თავიდან ვიფიქრე რომ მე მომხვდა და ტკივილს ვერ ვგრძნობდი მაგრამ როცა ვიგრძენი როგორ ჩამოუვარდა ჩემი კისრიდან ტასოს ხელები და ძალაგამოცლილი ჩემს

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(10)

სალონში ლამაზი ვარცხნილობები გავიკეთეთ მაკიაჟიც ,ნუ მე მაკიაჟი იმდენად არმიყვარს მაგრამ მსუბუქად გავიკეთე,მაშოც მზად იყო .სახლში როცა მივედით მხოლოდ კაბა გვქონდა ჩასაცმელი, დედა და მამა მოგვიანებით მოვიდოდნენ.შავი გრძელი

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(9)

-9- -და როდის ჩამოდის?(მე) -ხვალ საღამოს და ზეგ ალბათ გავყვები ბინის მოსაძებნად!კაია მოგენატრები რამოდენიმე დღით არმეცლება და!(ალექსანდრე) -ხო რავიცი!კარგი ემ წავედი ეხლა მეცადინეობა მაქვს ხვალ გამოცდები უნდა ჩავაბარო!(მე)ალექსანდრეს დავემშვიდობე

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(8)

დილით როცა გავიღვიძე ალექსანდრე ჩემს გვერდით არიყო,ადგომა ვცადე მაგრამ ყველაფერი მტკიოდა,შემდეგ გამახსენდა წინა ღამე,ცოტა ავნერვილდი მაგრამ ამასთანავე სიხარულიც იყო.ნელა წამოვდექი აბაზანაში შევედი,ცხელმა წყალმა დაღლილობა

ზურა სალუქვაძე - ო, რა მაგარი ქალი ხარ!

ეს ვარდები კი ძვირფასო, გრძნობებით მოქარგულია, არც ერთი არ მიყიდია, სულ ყველა მოპარულია!ავი ღვინის გაქვს ტუჩები მაშინ როდესაც ლოთი ვარ და როცა თრობა მინდება, მეც შენთან სტუმრად მოვდივ