გამაღიზიანებელი ხარ (4)

-ერთადერთი პაციენტი ხარ, რომელსაც როგორც პაციენტს ისე არვუყურებ. ამსიტყვების თქმა იყოდა ტანში ერთიანად გამცრა, მაშინვე სხვა რაღაცაზე წავედი. უცბათ ადგა და ყავის მომზადებას შეუდგა. -ახლა იმნაირად არგამიგო_სიტყვა გაწელა და გაიცინა_სამკურნალო არაფერი

გამაღიზიანებელი ხარ (3)

-ბარბარე რას მიმალავ გოგოო_შემომატრიალა და თვალები სასაცილოდ გადაატრიალა.-ხოიცი არა, რომც მინდოდეს არაფერი მოხდება, მითუმეტეს მაგ ხეპრესთან_ხელი ჩავიქნიე და ნელა ისევ განვაგრძე საფეხურების ჩამოტოვება.-ერთხელ და სამუდამოდ

გალაკტიონ ტაბიძე - რაც უფრო შორს ხარ

რაც უფრო შორს ხარ - მით უფრო ვტკბები! მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი. ხელუხლებელი - როგორც მზის სხივი, მიუწვდომელი - როგორც ედემი.

გამაღიზიანებელი ხარ (2)

გამოვედი საკმაოდ გამწარებულიი ჩემთვის ვფიქრობდი ...პირველი მე არმითქვამს რომ შემდეგზეც ვაპირებდი მასთან მისვლას მეორე გვანცა მოგიყვანსო უპატრონოდ და დაუცველად მაგრძნობინებს თავს და მესამე ეხება პირადს და სიყვარულს გატაცებაში

გამაღიზიანებელი ხარ (1)

ტელეფონს დავწვდი Amy Winehouse - Love Is A Losing Game გავანათე თუარა ტელეფონი ფლეიერზე ჩემი საყვარელი მუსიკის სახელი გამოისახა გულში სითბო ჩამეღვარა ახლა მხოლოდ მუსიკა თუ მიშველიდა მოვიმარჯვე ყურსასმენები დაიწყო მუსიკა და 4 წამში გაითიშა ტელეფონი,

შენა ხარ ჩემი ქალღმერთი.

მე ძლიერ მიყვარს ვარდები შენ სევდიანი ხარ გეტყვი და ამ ლამაზი ვარდებით შენი სახლის წინ გავჩნდები მე ძლიერ მინდა და გეტყვი რომ ძლიერ ძლიერ მაკლდები

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 4 )

გამარჯობა მეგობარო_ ონისემ ზრდილობის ნიშნად ხელი გაუწოდა და მიესალმა. _ გაგიმარჯოს ძმაო...ნათესავი ხართ? _ არა,ჩემი საქმროა_ წამოვაყრანტალე და ონისეს ისე მაგრამ მოვუჭირე თითები,რომ ყრუდ ამოიგმინა და შემომხედა,მაგრამ ახლა სიკვდილი მერჩივნა მისი

შენ ხარ ქარიშხალი,ჩემს უდაბნოში ( 3 )

და შენ რამ მოგიყვანა აქ? _ ბებოს ვუვლი. _ მარტო თქვენ ხართ სახლში? _ რატომ კითხულობ?_ მგონი შევაშინე კიდევ. _ იმ ინტესივობით თუ გააგრძელე მიწაზე დანარცხება,რაც ამ ორ დღეში,მეეჭვება ბებიაშენის მოვლა შეძლო,ვფიქრობ მესამეც გჭირდებათ,რომ იმან შენ, შენ

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 2 )

_ მიმასწავლი შენ სახლს თუ ჩემით გამოვიცნო_ ისეთი ცივი და მტკიცე ხმა ჰქონდა,რომ ვინანე საერთოდ ,რომ მოვედი აქ,ვყოფილიყავი დილამდე სიბნელეში,რა დამემართებოდა. _ მოვდივარ_ ოდნავ დაბნეულმა და გაოცებულმა ვუპასუხე და წინ გადავასწარი.გზადაგზა უკან უკან

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 9)

როცა სილუეტს შევხედე და მამა დავინახე, წამიერად დავიბენი თანაც გამიხარდა.. უკვე სამი წელია არ მენახა.. როგორც სიზმარში, მოქმედება ისე ხდებახ რომ ვერ აკონტროლებ, სწორედ ასე ვიყავი.. მისკენ მივდიოდი თუმცა ამას მე ვერ ვაკონტროლებდი, ვერაფერზე ვფიქრობდი