ასეც ხდება ხოლმე (20 თავი)

ნიკოლოზი ბედნიერებისგან გასხივოსნებული დააბიჯებდა დედამიწაზე. გაღიმებული აკვირდებოდა ქუჩაში გამვლელ ორსულებს და ერთი სული ქონდა ნიდაც ასეთი დაენახა.. მშობლების რიაქცია სასწაული იყო.. გახარებულები ულოცავდნენ შვილებს პაწუკას არსებობას და ხელისგულზე

ასეც ხდება ხოლმე (19 თავი)

დილით გაღვიძებულ ნიკოლოზს თავის ტკივილი ტანჯავდა. მის დღეში იყვნენ ბიჭებიც. -რა ღვინო იყო ასეთი, რომ დაგვყარა ჭაჭა ნაჭამი ინდაურებივით? ლუკამ იოს შეხედა, რომელსაც ნაბეღლავის ბოთლი შუბლზე მიედო.. -მე რას მეკითხები ამას კითხრე რა ჯანდაბა ჩამოიტანა

ასეც ხდება ხოლმე (18 თავი)

აღფრთოვანებულები არ დარჩენილან მათი მშობლები. მაგრამ რა ექნათ? ბევრი ახსნითა და ლაპარაკით დაიღალნენ და ბოლოს მაინც დათანხმდნენ ახალგაზდებს.. მეორე დღეს რაჭაში ჩავიდნენ, ნიკოლოზის სოფელში. ნიდა აღფრთოვანებული უყურებდა მის წინ გადაშლილ სილამაზეს.

ასეც ხდება ხოლმე (17 თავი)

რამდენიმე წუთი გაოგნებული უყურებდა მობილურს. შემდგომ გაიაზრა რაც ხდებოდა... სწრაფად წამოდგა საწოლიდან და ოთახი დატოვა.. დერეფანში გაღიმებული ნიკა დახვდა.. -ნიკა ეს რა არის? ტელეფონი აუფრიალა ცხვირ წინ. -ჩვენი ცხოვრების უკეთესობისკენ შემცვლელი,

ასეც ხდება ხოლმე (16 თავი)

უნივერსიტეტიდან ერთად გამოვიდნენ.. ნიკოლოზი გამხიარულებული იყო.. ბიჭებმა დაურეკეს რესტორანში მივდივართ და წამოვო.. ნუ რა თქმა უნდა დვალს უარი არ უთქვია.. ნიდასაც ჩაკიდა ხელი და თან წაიყვანა. რესტორნის წინ იდგნენ იო, ლუკა, ლიკა, გეგა, ილო და

ასეც ხდება ხოლმე (15 თავი)

ყველა მხიარულობდა, ცეკვავდა, ერთობოდა.. მხოლოდ ნიდა იჯდა ფანჯარასთან განმარტოებით.. ღვინის ჭიქა ეჭირა ხელში და ჩაფიქრებული მიშტერებოდა დვალს . -ნიდუ რა გჭირს? გვერდით მიუჯდა იო და ნიდას ჭიქა ხელიდან გამოართვა.. -არ ვიცი . მხრები აიჩეჩა და იოს

ასეც ხდება ხოლმე (მეთოთხმეტე თავი)

საღამომდე მცხეთაში იყვნენ, მერე ნიკას ესემესი მოუვიდა იოსგან 9საათამდე სახლში იყოს ჩემი დააო.. დვალმა ჩაიცინა და ნიდას გახედა, რომელიც გიკოს ელაპარაკებოდა. -უეჭველი წავიდეთ ერთად.. წამოიძახა გიკომ -სად მიდიხართ ერთად? წარბებშეკრულმა ნიკოლოზმა

ასეც ხდება ხოლმე (მეცამეტე თავი)

მთელი კვირა საშინელება იყო ნიდასთვის. ნიკას სულ არ ადარდებდა, საგნები ჩარჩებოდა თუ არა.. ბოლო გამოცდაზე არც მისულა.. ბიჭებთან ერთად იყო წასული კახეთში.. ნიდას მხოლოდ ბიზნესი ჩარჩა, მაგრამ არაფერი უთქვამს, არც მშობლებისთვის და არც იოსთვის.. პირველი

ასეც ხდება ხოლმე (მეთორმეტე თავი)

პატარა ფიფქები ეცემოდა მათ სახეზე.. თბილისის ქუჩები თეთრ სამოსს იცვამდა... გაღიმებულები მიუყვებოდნენ ქუჩას.. იმ წამს არავინ და არაფერი აღელვებდა ნიკოლოზს.. ნიდა კი ნიკას საქციელზე ფიქრობდა და ვერ გაერკვია რა ხდებოდა მის თავს.. -გციავა? სიჩუმე

ასეც ხდება ხოლმე (მეთერთმეტე თავი)

ეზოში შესულმა სახლთან მდგომ ნიდას მოკრა თვალი, რომელიც ტელეფონზე ლაპარაკობდა.. იოანე სახლში შევიდა..ნიკა კედელს მიეყრდნო და გოგონას მიაშტერდა. -კარგი მაშინ ხვალ გნახავ.. გაღიმებულმა გათიშა მობილური. -ვის ნახავ ხვალ ? წარბაწეულმა შეხედა წინ მდგომს