სიყვარულის შიშის სინდრომი (12)

-შენ შეიშალე? - ვცდილობდი თავი გამეკონტროლებინა და პირდაპირ ყვირილი არ დამეწყო-დივანზე არ დამხვდი და შენი მოძებნა დავიწყე - ისე ჩაილაპარაკა ვითომც არაფერიო-და ვერ მიხვდი რომ სააბაზაოში ვიქნებოდი?! - ხმას ავუწიე

მათხოვარი (12 თავი)

მეთორმეტე თავი ასე აღმოვჩნდი რესტორან „თეთრი სახლი“-ს სამზარეულოში, ჭუჭყიანი ქვაბებისა და ჭურჭლის გარემოცვაში. დაკაპიწებული მკლავებით, დაღლილი სახით, მაგრამ ბედნიერი ღიმილით. დიახ, მიუხედავად სამუშაოს სიმძიმისა, ბედს არ ვუჩიოდი, არ ვწუწუნებდი, არც

სვანის შეყვარება შარია(თავი 12)

-სანდრო ძალიან მიყვარხარ -მეც ჩემო სიხარულო(გვანცას შუბლზე აკოცა).ეხლა მეც უნდა წავიდე.დასვენება გჭირდება -არა არ წახვიდე.(სუსტად ამოილუღლუღა გვანცამ)და თვალები მიელულა, წამლის ზემოქმედების გამო.

ბედის ბრალია!(12)

ოთახიდან გავვარდი,ყველაფერი ბრუნავდა,გული ისე მიცემდა მეგონა გამისკდებოდა,ტელეფონზე ნომერი სულ ხელის კანკალით ავკრიბე,გამეთიშა,ნერვიულობისაგან ხელები გამიოფლიანდა და ძლივს ავკრიბე თავიდან ნომერი,თანამშრომლები გაკვირვებულები მიყურებდნენ,ზარი გადიოდა

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 12)

-ანკა ყველაფერს გეფიცები, სხვა გზა არ მაქვს. შენზე მეტად არ მინდა ერეკლესთან ერთად რომ იყო 1წელია ყველანაირ გამოსავალს ვეძებ და ვერ ვიპოვე. სულ 1თვით. არც მოგიწევს არაფრის კეთება უბრალოდ ხელის მოწერა და მერე მაგასთან იცხოვრებ მე ყოველდღე მოვალ

მგონი შემიყვარდი (12)

- აუ კარგი რა, ხომ იცი რომ სამსახური ჩემთვის ყველაფეროა... -შენც ხომ კარგად იცი, რომ არაფერი არ მაქვს იმის საწინააღმდეგო, რომ შენ იმუშავო, მაგრამ ამ სიტუაციაში... ჯერ არ ვიცი.. დანარჩენი სახლში ვილაპარაკოდ არ მცალია ეხლა..

ყვავის პარანოია (12)

მერე ტკივილო იგრძნო, აუტანელი და მტანჯველი ტკივილი. მუცელში გაიშალა რაღაც, ოღონდ ეს არ იყო სიამოვნება. უხეში ბიძგები არ იყო სოფისთვის სიამოვნება, პირველისთვის არ იყო სიამოვნება... თავი უკან გადასწია და ტირილი დაიწყო. ლაშას შერცხვა... საწოლზე

one thing(თავი 12,13,14,15,1617,18,19,20)

-დეეეეეეეეეეეეეეეეეეე საად ხაააააააააარ???... -შენ ტორტის იქეთ ვერაფერი ვერ დაინახო.. მიტხრა სიცილიტ და გადამეხვია.. -მომეენატრეეე...(მე) -მეეც ჩემო კარგო...დღეიდან შენთან ვარ.. -აჰააჰ მაგარიაა!!სამზარეულოში ლუი შემოვიდა... -გაიღვიძე?..(მე)

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 12

დრო ნელ-ნელა გადიოდა. ყველაფერი ნორმალურად იყო. დიდი ჩხუბის მერე თოკოსთან გადავედი სახლში. დღეს ჩვენთან სტუმრები მოდიოდნენ, თოკოს მეგობრები. მთელი დღე ვემზადებოდი. ძალიან ვნერვიულობ არ ვიცი რას იფიქრებენ თოკოს ადრე ხეიბარ, ორსულ საცოლეზე. არ მინდა

რეალობასა და ზღაპარს შორის... (12)

-დღეს არაფერი მოხდება , ხვალ წავალთ ერთად წყნეთში და ვნახავთ გეგას კაი? - ხელები მომხვია და ჩემი დამშვიდბა უკვე დაიწყო -დამპირდი რომ არაფერი მოუვა! რომ ხვალ ჩემთან იქნება! - უაზროდ ვისროდი სიტყვებს იოანე არაფერს არ ამბობდა , არც მპირდებოდა , რადგან