Haunting Adeline თავი 11-12

არა, ფარდები კი არა — ის, რაც მათ შორის ჩანს. მეორედ ამ ღამით, გული ყელში მებჯინება და ხმის ამოღების უნარს მიკარგავს. ანჯრის მიღმა კაცის სილუეტია. პირდაპირ მე მიყურებს.ვტელეფონი რეკავს. ეკრანზე ახალი შეტყობინებაა: ჩემი ვარდები არ მოგეწონა?

Haunting Adeline თავი 9-10

სუნთქვას ვიკავებ, რომ არ გავბედო ხმის ამოღება — იქნებ ისევ გავიგონო ხმა. ყველაფერი გაჩუმდა. ზედმეტად.ზეწარს გიჟივით ვეკვრები, გული ყელში მაქვს ამოსული.ვიღაცაა კართან. მაგრამ როგორ? როგორ, ჯანდაბა, გადმოიჭრა სიგნალიზაციაზე? კიდევ ერთი ჭრაჭუნი. და

Haunting Adeline თავი 8 18+

მკერდი ჩემს მკერდს მიაჭირა. მკლავი წელზე შემომხვია და მთელი ჩემი სინაზე მის კუნთებს მიეწება. მომწონს, როგორც მეხება. თითქოს კლდეზე მდგარი ცეცხლის ალში ჩავვარდნილი. მის თვალებში ჩავიძირე წამით. მერე თავი დახარა და ნაზი კოცნით დამფარა.ამოვიოხრე.

Haunting Adeline თავი 7

არჩი კი ვისკის ჭიქას მივსებს. მე კი მალულად შევხედე ეკრანს… უცნობი ნომერი:უცნობ კაცებთან მიპარულხარ, პატარა თაგუნავ? თუ დავინახე, რომ ხელით შეგეხო — იმ ხელებს დილამდე საფოსტო ყუთში დაგახვედრებ."

Haunting Adeline თავი 6

ყველა გავაცილე და წავედი ჩემი მუსტანგისკენ, რომელიც ქუჩის იქით დავმალე — სხვა სადგომზე.უნდა მოვწყდე აქაურობას. მაგრამ… ნადირობა ჯერ არ დამისრულებია. ახლა ჩემს პატარა თაგუნას უნდა ვეთამაშო.

Haunting Adeline თავი 5

თაიგული ვტაცე ხელი, სახლში შევვარდი, კარი დავჯახუნე და ჩავკეტე. ვარდების შუაგულში, ფრთხილად ჩასმული, შავი ბარათია. ოქროსფერი კალმითაა დაწერილი.მკლავებ აკანკალებული ვიღებ ბარათს. ვხსნი. “პატარა თაგუნავ, მალე გნახავ.”

Haunting Adeline თავი 4

ბარის ზედაპირზე დგას ცარიელი ვისკის ჭიქა და მის გვერდით — კიდევ ერთი წითელი ვარდი. ბაბუაჩემის ვისკისგან ერთი წვეთია დარჩენილი მხოლოდ. ეს ჭიქა აქ არ იდგა. არც მე და არც დაია ბოლო საათია არ ჩამოვსულვართ ქვემოთ — ორივე ჩაფლულები

Haunting Adeline თავი 3

— დაიცა, რა თქვი? ვიღაც შენს სახლში შემოვიდა? — ჭყავის დაია. — ჰო, — ვუპასუხე. — და წასვლის წინ წითელი ვარდი დამიტოვა სამზარეულოში, ბარის თავზე. სიჩუმე. არ მეგონა, თუ დადგებოდა დღე, როცა დაია პარსონსს ენა ჩაუვარდებოდა.

Haunting Adeline თავი 2

თორემ შეიძლება, ორმოცდაათზე მეტი მოწმის თვალწინ — პირდაპირ აქედან არ წავიყვანე. არაუშავს. ახლა ვეღარ დააღწევს თავს ჩემგან. პატარა თაგვი ვიპოვე. და ახლა, სანამ მახეში არ გავაბავ — არ გავჩერდები.

Haunting Adeline პროლოგი + თავი1

ვითომ ხედავს, რაც ტანზე მაცვია? მხოლოდ თხელი მაისური, რომელიც სხეულზე მეკვრის და მკერდი აშკარად მიჩანს? ან ეს შორტები, რომლებიც ძლივს ფარავენ უკანალს? მოსწონს, რასაც ხედავს? რა თქმა უნდა, მოსწონს.