Never miss a chance to dance(XII თავი)

-ლიფტი რატომ გაჩერდა?−ვიკითხე შეშინებულმა. -რა იყო? ხომ არ შეგეშინდა? -თუ ჩემთან ერთად მარტო ყოფნა არ გინდა?−გაეღიმა, მაგრამ ჩემკენ არ გამოუხედავს. -არაფერიც. არ მეშინია!−არადა მეშინია−და არც შენთან მარტო დარჩენაზე ვღელავ. გასაგებია? -კარგია თუ არ

Never miss a chance to dance(XI თავი)

-აქ რისთვის ჩამოხვედი?−მოულოდნელად მკითხა მაქსიმემ,ტელევიზორის ყურებისას და გვერდით მომიჯდა,თან ხელში რაღაც მწვანე... ნარწყევისფერი ოდნავ სქელი, რაღაც ეჭირა. -აუუ... ფეხი ამტკივდა,თანაც ძალიან! ვაიმეე,რა საშინლად მტკივა! -თემა ნუ გადაგაქვს!

Never miss a chance to dance (X თავი)

მოსკოვის აეროპორტში რომ ჩავედით,ვიღაც ქალი დაგვხვდა.მგონი ვერა ერქვა. რომ გითხრათ გაბრწყინებული სახით დაგვხვდათქო,მოგატყუებთ! ცოტახანი იქ ილაპარაკეს მასწავლებელმა და ვერამ.რაღაცას ამოწმებდნენ,იქიდან კი ულამაზეს, ხუთვარსკვლავიან სასტუმროში

Never miss a chance to dance(IX თავი)

ყოველდღე,დღეში 5-6 საათს ვვარჯიშობდი.თითოეულ ილეთს ვამუშავებდი. ის ცეკვები,რაც მათ რამდენიმე კვირაში ისწავლეს,მე ერთ დღეში ვისწავლე. I ტური ახლოვდებოდა. თაკო მასწავლებელს ძალიან ვთხოვე და დიდიხნის ვალების შემდეგ დავითანხმე,რომ გულშემატკივრად

Never miss a chance to dance(VIII თავი)

-გაბი? -გისმენ! -რაღაც უნდა გითხრა! -თუ რამე მაქს... -არა მაქსიმეს არ ეხება... -კარგი,მაშინ მოყევი! -მოკლედ,თაკო მასწ.-მა დამირეკა და

Never miss a chance to dance(VII თავი)

მეორე ვარჯიშზე აღარ მოსულა,არც მესამე და მეოთხე ვარჯიშზე...მასწავლებელმა გადაწყვიტა,რომ თუ შემდეგ ვარჯიშზეც არ მოვიდოდა აჩი დაიკავებდა მის ადგილს. სულ დაიკარგა! ნატუკამ ბევრ ადამიანს ჰკითხა მისი ადგილსამყოფელი, მაგრამ არავინ იცოდა. ნიკუშამაც კი არ

Never miss a chance to dance(VI თავი)

დილით ფეხები ოდნავ დაჭიმული მქონდა! ჩემი სხეულის თითოეული კუნთი,ყველაზე მეტად კი გული მქონდა გატეხილი.თავიდან გადავწყვიტე ოთახიდან აღარ გამოვალ,აღარაფერი აღარ მინდათქო,მაგრამ მივხვდი რომ ეს უსამართლობა იქნებოდა!..უსამართლოდ მოვექცევი ჩემს თავს,თუ მე

Never miss a chance to dance(V თავი)

მეორე დღეს ჩემი ოთახის კარის ხმამ გამაღვიძა.ცალი ქუთუთო მძიმედ ავწიე და დავინახე მაქსიმე ერთი დიდი და ძალიან ლამაზი გვირილით ხელში. მაშინვე გამოვფხიზლდი და თავი წამოვწიე. -როგორ ხარ?−მეკითხება სევდიანი,ხრინწიანი ხმით.ისეთი ხმა ჰქონდა თითქოს იტირაო

Never miss a chance to dance(IV თავი)

და აი ნანატრი შაბათი-კვირა...დილით 12საათამდე მეძინა,მერე დედაჩემი შემომივარდა ხო ცოცხალი ხარო და მეც გამეღვიძა,მაგრამ მალევე შევიბრუნე ძილი. დაახლოებით პირველი საათისთვის ლიზა შემოვარდა ოთახში და გამაღვიძა: -კაი რა ლიზა,შაბათ-კვირას მაინც მაცადე

Never miss a chance to dance(III თავი)

აააჰჰჰ...ისევ ეს დამპალი მაღვიძარა მაღვიძებს!... მეზიზღება ეს მაღვიძარაც და სკოლაც...ნელ-ნელა გამოვფხიზლდი, წამოვდექი,მეორე ოთახში გავედი და ჩემი და გავაღვიძე,შემდეგ აბაზანაში შევედი,ტანზე გადავივლე,კბილები გამოვიხეხე და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე.