SoulMate 13

- მომიყევი, იმ ადამიანზე მითხარი რომელიც შეგიყვარდა, უკან სახლში. მითხარი მასზე და ბრმა კაცს შეეძლება დაინახოს ის. მითხარი რა ერქვა? ძლივს ამოვისუნქე. უკვე დრო იყო მეთქვა.. - ალექსი. - ანუ მასზე ნახულობ სიზმრებს - ჩაიცინა მსუბუქად, აუტანელი

SoulMate 12

ყოველ ღამე, ყოველ დაწყევლილ ღამეს ვხედავ მას, სისხლიანს, როგორ ყვირის. მიწევს ვუსმინო როგორ მეძახის დასახმარებლად, ისევ, და ისევ, და ისევ. არ ვაკეთებ ყველაფერს მის დასავიწყებლად, დედა, ჩემი გონება ისეა არეული რომ სასაცილოც კი არაა. არაფერია, სრულიად

SoulMate 11

გავშეშდი. ჩემი სხეული მთლიანად უმოძრაოდ გაჩერდა. რაილის საყვარელ და მეგობრულ სახეს ვუყურებდი მაგრამ მის მაგივრად თოთხმეტი წლის, უკვე საოცრად სიმპატიურ, ყავისფერ თმიან და სიცივისგან გაწითლებულ, ალექსს ვხედავდი. " -ოდესმე მასთან ერთად ყოფნით

SoulMate 10

გავიღვიძე და მაშინვე სიგარეტი მოვწიე, ტკბილმა გემომ შემიმსუბუქა ტკივილი. მე და რაილის გვეჩხუბნენ რადგან წინა დღით შეშა არ მივიტანეთ, მიუხედავად იმისა რომ უამრავჯერ გავიმეორეთ რაც მოხდა. ხელები მცველმა დამიგრიხა და დალურჯებებიც დამიტოვა. ჩვიდმეტში

SoulMate 9

ხელები მიკანკალებს. სიგარეტი 16საათია არ მქონია. უკვე ცუდათ ვარ. ჩემი ნაწერი პრაქტიკულად გაურკვეველია. რაილიმ მითხრა რომ არაუშავს თუ დამოკიდებული გავხდი. მასზე ნაწყენი ვიყავი, მაგრამ არ შეიძლება ნაწყენი იყო რაილიზე დიდხანს, მალევე ისევ

SoulMate 8

ბოლო დღეებია არ დამიწერია. გულწრფელად რომ ვთქვა, ისე ჩანს თითქოს მხოლოდ ხუთი წუთი გავიდა. ჯერ ადრეა გათენებამდე, ძალიან ადრე. ჭუჭყიანი საათი 2:30ს აჩვენებს. რაილის ჩემს გვერდით სძინავს. იფიქრებდი რომ მთვრალი იყო ისე ამოვიდა და გაითიშა ჭუჭყიან

SoulMate 7

თავს უნდა ვაიძულო რომ ყველაფერი რაც მოხდა ისევ გავიხსენო და მოვყვე. გახსენება მტკივნეულია, მაგრამ ვიცი რომ მაინც მომიწევს ისევ იგივე გავიმეორო ამიტომ მირჩევნია დავწერო. სანამ დავიწყებ მინდა გითხრათ, არ მიტირია. არც ერთხელ. ვყვიროდი, ვემუდარებოდი,

Soulmate 6

დღევანდელი დღე საშინელი იყო. სანამ მოვყვები მხოლოდ ამას ვიტყვი. ყველაფერი დაიწყო უძილო ღამით. ვბორგავდი და სუნიან მატრასზე ვტრიალებდი, რითაც სავარაუდოდ რაილის ვაღიზიანებდი მთელი ღამე. ჩემი ადრინდელი თეორია,

SoulMate 5

როდესაც თვალები სიბნელეს შეეგუა, დავინახე რომ ორი კაცი იყო: ერთი შავი თვალებით და ტუჩზე შემხმარი სისხლით, მეორე საზიზღარი ღიმილით. ორივე ფურგონის კართან იდგნენ. ერთ-ერთი კაცის დაზიანებების დანახვამ სიამაყე მაგრძნობინა, მაგრამ შემდეგ ტკივილი მომგვარა

SoulMate 4

ისევ სიბნელეში გავიღვიძე. არვიცი რა დრო იყო და ვხვდებოდი რომ აზრი არ ჰქონდა. დაახლოებით ერთმა დღემ მაინც ჩაიარა. ყელს თითქოს ათასობით დანა მისერავდა შიგნიდან, ვიცოდი გაუწყლოების გამო ვიყავი ესე. მთელს ფურგონში დამპალი განავლის სუნი იდგა.