მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 10 თავი

დატოვე შენს საძინებელში,რომ უფრო კარგად ემოქმედა და სისრულეში მოეყბვანა თავისი ჩაფიქრებული გეგმა. ვერასოდეს ვერ გაიცნობ ქალს და ვერასოდეს ვერ ისწავლი ჭკუას შენ,ასეთი ბატი იქნები სულ.უთხრა ალეკომ. ---მოვკლავ და არ შემაჩეროს ვინმემ,გესმით?არავინ არ

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი14)

დროის გასვლა დიდად არ მახარებდა, რადგან წინ საშინელი ტანჯვა მელოდა... სკოლა... ფიქრიც კი არ მინდოდა, არ მინდოდა წარმომედგინა მტანჯველი გაკვეთილები და გამოცდები, ვაიმე გამოცდები... არ ვიცი როგორ გავმკლავებოდი ამდენ სირთულეს ერთად, თანაც მარტო, მაგრამ

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 9 თავი

რა უნდა იყოს ამ საშინელ ტკივილზე უარესი მტკივნეული რასაც მე ვუძლებ,თუნდაც თითოეული ქიმიურის გაკეთებისას,მაგრამ მე დარწმუნებული ვარ იმაში,რომ ადამიანი სიკვდილის შემდეგაც განაგრძობს სიცოცხლეს.რეალობა კი მაინც ერთია,ადრე თუ გვიან სიკვდილი მაინც მოდის

მეორედ არ იბადებიან (თავი 4)

-სიგიჟემდე მიყვარხარ.. -მაგ სიტყვების ფასი გესმოდეს, მაინც...-ირონიით ჩაილაპარაკა გოგონამ. -რომ არ მესმოდეს ზედმეტი წონის დაკლებას და ფორმაში ჩადგომის გამო ასე არ დავიტანჯებოდა-შენ არც კი შემოგიხედავს, არა ? სამაგიეროდ მიხდი ? -რა სამაგიეროს

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი13)

ღამემდე ვერ მოვისვენე... როგორც ჩანს ჩამეძინა... თვალებს რომ ვახელ სანდროს მცხუნვარე მზერას ვგრძნობ, შევხედე და ისევ მიყურებდა, თითქოს თვალებით რაღაცას მეკითხება, თვალებში თბილი სხივი დასთამაშებს, ვცდილობდი ამომეკითხა.... -რა გინდა? -

და მარტოობა დღეს თუ არ შემცვლის

და მარტოობა დღეს თუ არ შემცვლის და უშენობას დღეს თუ მე ვძლიე, ხვალ თვითონ მოვალ და თვითონ გეტყვი, რომ შენ მიყვარხარ ყველაზე ძლიერ...

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო 8 თავი

მერამდენე ღერი სიგარეტი ჩაიფერფლა ფიქრებში,ფიქრობდა ხვალინდელ დღეზე და ფიქრობდა ნანასთან შეხვედრაზე.თეთრად დაათენდა თავზე და გულის ფანცქალით შეუდგა მზადებას.არანაკლებ დღეში იყო ნანაც.მთელი ღამე მომდევნი დღის მოლოდინში გაათენა.ფიქობდა,როგორ

მე მაინც არ დავნებდები

მე ეს დავწერე წყვდიად ღამეში მისი ხატება რომ მომელანდა და გამინათდა უცბად თვალებში თავში ფიქრები კვლავ ამებლანდა

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 6 თავი

ნუ გეშინია,არ მოკვდება და არც გზას არ დაებნევა.უთხრა გაბრაზებული ხმით ნანამ. ერთი კვირის ნაცვლად სამი თვე სრულ განცხრომაში იყვნენ გოგონები.ხშირად აკითხავდნენ ბიჭები და ერთად სადილობდნენ ან ერთად ვახშმობდნენ. ამ სამ თვეში ნინი და ნანა ძალიან

მე, რომ არ მეთქვა...

მე შენ მიყვარხარ, ამბობ და კრთები... თითქოს ჩვენ ქვემოთ იშლება ფსკერი, აწითლებული, თავს მიწისკენ ხრი ზედ ჩამოგეგცა თითქოსდა ჭერი. რამდენად რთულია გრძნობებში გატყდე, თავს აიძულო სიტყვებმა გაგცეს, გული საგულეს მოსწყვიტო სწრაფად