სიკვდილი გამოსავალი არ არის

სიკვდილი გამოსავალი არ არის ფიქრობ რომ ყველაფერი დამთავრდა რაღა აზრი აქვს შენ ცხოვრებას ფიქრობ რომ სიკვდილის გარდა აღარაფერი გინდა ფიქრობ რომ უბედური დაიბადე

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (3)

მეორე დღეს დილით ადრე გავეშურეთ ბათუმისკენ, საჭესთან ლენკა იჯდა, მე და ნიცამ ჯერ ცოტა ვიმხიარულეთ მერე კი მთელი გზა გემრიელად გვეძინა. საღამოს უკვე ბათუმში ვიყავით, სახლის პრობლემა მოგვარებული იყო, ლენკას ყავდა ვიღაც ნაცნობი და კარგი ოთახი

ასეთი სერიოზულობაც არ გინდა... (თავი 1)

-არაფერიი?-კითხვასავით გაიჟღერა მარიამის ხმამ...ლექცია დასასრულს მიუახლოვდა და ბავშვებუიც ფეხზე წამოიშალნენ .. ზანტად წამოდგა მარიამიც და ნივთების ჩანთაში ჩალაგება დაიწყო, ის იყო კარში გადიოდა რომ ლექტორის ხმამ გააჩერა...

თეორია პირველი სიყვარულის არ/ვერ დავიწყების შესახებ

იცით, როგორ იყო? მთელი სხეული სასტიკად ჰქონდა დაჭრილი და დასერილიი. შემხმარი სისხლის სქელი ფენა მიხმობოდა მხრებზე. საშინელი სანახავი იყო. შეიძლება გეფიქრათ, რომ დასჯილი ანგელოზი იყო, რომელმაც საკუთარ ვალდებულებას გადააბიჯა და ღვთის რისხვა

სამყარო არ არის ოცნებების ამხდენი ქარხანა,იბრძოლე ყველაფრისთვის!

ისტორია უბრალო და უცნაურ სიყვარულზე, რომელიც ჩემი აზრით ყველაფერზე დაგაფიქრებთ..რავიცი რავიციახლა ზაფხულია,ვერ ვიტან წელიწადის ამ დროს ყველა დადის გასართობად მე კი საავადმყოფო,საავადმყოფო საავადმყოფო! დავიღალე. მოდი გაგეცნობით მე ვარ ვიოლეტ

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ..

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ, თუ ძუძუს თავზე არ გიკბენია, თუ ქალი ოთხად არ მოგიკეცევას, სხვა უკეთესი რა გიგემია?! თუ თბილ თითებით თმას არ უფურჩქნი, თუ გრძნობით ოფლი არ გიდენია, თუ ფეხებამდე ქალს არ გალოკავ..

გთხოვ არ მაგრძნობინო...

მოდი გეხვეწები ისე მიმიხუტე,წამით არ ვიფიქრო ჩემი, რომ არა ხარ.გრძნობა შეციებულს თავი შემომფიცე,გთხოვ არ მაგრძნობინო, ჯერ რომ პატარა ვარ.მოდი გეხვეწები, ყინვა შემომილღვე,გუშინ შეციებულს სულში მაკანკალა.გრძნობა გამიცვდა

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (2)

ჩემი საყვარელი ჟანრის ფილმებს ჩავუჯექი და საღამო ისე მოვიდა ვერც გავიგე, რა კარგია რომ არსებობს ფილმები, წიგნები... ცოტახნით მაინც რომ გვავიწყებს რეალობას. ერთი წუთით მაინც რომ ვცხოვრობთ ბედნიერი ცხოვრებით. და ამ ბედნიერ წუთებში ვფიქრობ სრულიად

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ?

ისევ მაღვიძარა.. საბნიდან ხელი გადავყავი და მაღვიძარა გამოვრთე, ნელი ტემპით ავდექი და ნიცას ოთახში გავედი.-დე, გაიღვიძე რა.. ნიცუუ ჩემო პატარა ბაღში დავაგვიანებთ...ნიცა იშმუშნება და ნელა ახელს თვალებს.-დე ალ მინდა ბაგში ლა

როცა უყვართ არ კარგავენ (სრულად)

მოგესალმებით ყველას ეს ჩემი პირველი ისტორიაა ძალიან მინდა წაიკითხოთ და დააფიქსიროთ თქვენი აზრი კომენტარებში. შენიშვნები რა მოგეწონათ და რა არა რომ გავითვალისწინო შემდეგში. წინასწარ მადლობას გიხდით ყველას