ასეც ხდება ხოლმე (მეთერთმეტე თავი)
ეზოში შესულმა სახლთან მდგომ ნიდას მოკრა თვალი, რომელიც ტელეფონზე ლაპარაკობდა.. იოანე სახლში შევიდა..ნიკა კედელს მიეყრდნო და გოგონას მიაშტერდა. -კარგი მაშინ ხვალ გნახავ.. გაღიმებულმა გათიშა მობილური. -ვის ნახავ ხვალ ? წარბაწეულმა შეხედა წინ მდგომსასეც ხდება ხოლმე (მეათე თავი)
მანქანა გზატკეცილზე მიქროდა.ოდნავ ჩაწეული ფანჯრიდან შემოსული გრილი სიო, ნაზად ეფერებოდა ნიდას სახეზე. ნიკოლოზი გოგონას უყურებდა და ყურადღებას არ აქცევდა ლუკას, რომელიც ლიკას ნერვებზე თამაშობდა. მოწყენილობა შეატყო დვალმა, მის გვერდით მჯდომს.-ნიდა, ხოასეც ხდება ხოლმე (მეცხრე თავი)
დვალმა ფეხზე წამომდგარ ლუკას შეხედა. -ეხა მოვედი ბიჭო და სად უნდა წახვიდეთ, მოიცა რა . დე თენგო სადაა ? -მამაშენი ბიძაშენთანაა წასული.. სამზარეულოდან გამოსულმა ნათიამ ღიმილით შეხედა შვილს და იმწუთას გამომცხვარი ხაჭაპური სუფრაზე დადო. -რა გქვიაასეც ხდება ხოლმე (მერვე თავი)
სიბრაზისგან აწითლებულმა გამომხედა და ჩქარი ნაბიჯით წამოვიდა ჩემსკენ .. ხელში ამიყვანა და თოვლში ჩამრგო, ახალი დარგული ნაძვისხესავით, თან თოვლს მაყრიდა .. -ვერგიტან, მეზიზღები ნიკა დვალო , მძულხარ.. ვკიოდი და თან ანას ხელს ვეჭიდებოდი, რომასეც ხდება ხოლმე (მეშვიდე თავი)
სანამ სამსახურში მივიდოდი, ანისთან გავიარე. კორპუსში, ლიფტის არქონის გამო, მეხუთე სართულზე ქოშინით ავედი. სული, რომ მოვითქვი კარებზე დავაკაკუნე.. რამდენიმე წამში გააღო ქალბატონმა კარი და ისე შებრუნდა არც მომსალმებია.. ღიმილი სახიდან წამეშალა,ასეც ხდება ხოლმე (მეექვსე თავი)
-ანი შეყვარებულთან ერთად ატარებს ახალ წელს . ვითომაც არაფერი ისე ვთქვი და იმ წამს შემოსულ დვალს შევხედე , რომელსაც ორი ყავა დიდი სინაზით მოჰქონდა ..ერთი ფინჯანი იკას, მეორე კი მე დამიდგა წინ .. მტრული მზერა მესროლა , ერთი ღმად ამოისუნთქა და იკასასეც ხდება ხოლმე (მეხუთე თავი)
ისტორიაზე მომხდარმა, ისე გამაღიზიანა, არც ბექას და არც ლუკას სახელის ხსენება აღარ მინდოდა .. მთელი დღეების განმავლობაში, ვცდილობდი გეგაზე ფიქრი შემეწყვიტა . თავს იმით ვიმშვიდებდი, რომ მეორე სემესტრში აღარ დაემთხვეოდა ჩვენი ლექცია და არც მასასეც ხდება ხოლმე (მეოთხე თავი)
სულ არ მანტერესებდა აუდიტორიაში მომცინარი ჯგუფელების შეძახილები , რასაც ნოს კომენტარი და ნიას სიცილი, ახლდა თან .. არავისთვის არ მცხელოდა, მხოლოდ გაქცევა მინდოდა, რომ თავი დამეღწია ამ უაზრო სიტუაციიდან , მაგრამ არსებობს უდიდესი პრობლემამე ასეც მიყვარხარ (სრულად)
-მე წავალ!... წარმოვთქვი უმისამართოდ და გათხლეშილი მთვრალი ავდექი დაბადების დღის სუფრიდან... ჩემი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი რომ არ მეცვა მხოლოდ მაშინ მივხვდი როცა ფეხზე წამოვდექი და სიცივე ვიგრძენი ფეხის გულებზე. ცოტა არიყოს შემრცხვა და ფხიზლადასეც ხდება ხოლმე (მესამე თავი)
ხოდა ჩვენც ვბრუნავთ მის შიგნით . ქაოსურად ვმოძრაობთ, ვცდილობთ შევცვალოთ ერთფეროვნება..ვპოულობთ მეორე ნახევარს და ვრწმუნდებით, რომ აი ამისთვის ღირდა სიცოცხლე. ზოგს ჯერა სიყვარულის, ზოგს არა, ზოგი პოულობს თავის ნახევარს, ზოგი ვერა, მაგრამ ყველატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.