გმირის აჩრდილი (ნაწილი 1)

თაკო მართალი იყო, ეს ბიჭი სუნთქვას მიკრავდა და ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ ამას თავადაც ხვდებოდა; სწორედ ამიტომ ვბრაზობდი ასე ძალიან. მკვირცხლი მზერა ჰქონდა და საოცარი უდარდელობით აგრძელებდა გზას, თუმცა მის სიმშვიდეში იყო რაღაც ბრუტალური და

ტრამალის აჩრდილი "დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !"

11:58-ს აჩვენებდა საათის ციფერბლატი,თვალები ვერაფრით მოვხუჭე ხოდა მეც საწოლიდან წამოვდექი საღამურზე ხალათი მოვიცვი და სამზარეულოში ჩავედი წვენის დასალევად.დაზაფრულმა გამოვაღე მაცივრის კარები და ჩემი შავი ტორტის დანახვისას თვალები გამიბრწყინდა.თეფშზე

ტრამალის აჩრდილი -7-

ამინდი მოულოდნელად შეიცალა და საშინელი წვიმა წამოვიდა,ამას თან ჭექა-ქუხილიც დაერთო.დემეს ოთახი დავტოვე და ქვევით ჩავედი დაღლილი ვიყავი ამიტომ დაძინება გადავწყვიტე.გარეთ გავედი რომ სინათლე გამომერთო და სულ ერთიანად

ტრამალის აჩრდილი -6-

ტელეფონზე.მაცივრის კარი გამოვაღე და ჩემი შავი ტორტი აღარ დამხდა.იმედგაცრუებულმა დავხურე მაცივარი და პიცის გამოცხობა გადავწყვიტე.თან ნინისთან საუბრით ვირთობდი თავს თან ღუმელში შედგმულ პიცას ვყარაულობდი.

ტრამალის აჩრდილი -5-

ფოტო აპარატის ჩხაკუნმა გამაღვიძა.თვალები რომ გავახილე ნიკა დავინახე ფანჯარასთან იდგა და გვიყურებდა თავიდან ვერ გავაანალიზე რახდებოდა მერე გამახსენდა რომ დემე რომ ჩემს ოთახში გადმოვიყვანე.საწოლიდან წამოვიწიე და თვალების ფშვნეტით შევხედე ნიკას რომელიც

ტრამალის აჩრდილი -4-

სალომე ქარბორბალასავით დაატყდა თავს სახლს და მეც ყოველი მისი ხუშტურის შესრულება მიწევდა.ჩემი ბატონიც უფრო და უფრო ღიზიანდებოდა მისი დანახვისას და მუდამ ცუდ ხასიათხე იყო.ხოლო პატრა დემტრე უფრო და უფრო იზრდებოდა დააყვარებდა თავს.

ტრამალის აჩრდილი -3-

ვხედავდი როგორ ესაუბრებოდა ნიკა ზაზას.გაცხარებული ჩემი მამინაცვალი ხელებს უმისამართოდ შლიდა და ბოლთას სცემდა.ამ სცენამ უარესად ამანერვიულა აკანკალებული მოვშორდი ფანჯარას და დემატრეს ოთახში ავირბინე.

ტრამალის აჩრდილი -2-

აქამდე თუ პაწაწინა ჭირვეული პრინცი არ მაძლევდა დაძინების საშუალებას ახლა,მის ოჯახზე ფიწრები არმაძლევდა მოსვენებას.უამრავი კითხვა მქონდა თუმცა ბოლოს გავუეყერი ჩემს თავს "ქეთრინ,არარის შენი საქმე სხვისი ცხოვრების გარჩევა როცა შენი ცხოვრებაზევერ

ტრამალის აჩრდილი -1-

სიბნელეში შთანთქმულ ოთახში მთვარის მკრთალი სხივები სარკმელზე გარდატყდებოდნენ და ისევ სიბნელეში ინთქმებოდნენ ოქროსფერ ძაფებად.კვამლიც იყო...სიგარის ბოლი არულიყო ვისკის სურნელში,აქა-იქ დაკუჭული ქაღალდები მიმოფანტულიყო.საათის წიკწიკი ისმოდა...ოთახში

ტრამალის აჩრდილი(მეორე თავი)

ულამაზესია ეს მხარე,ზამთარი დაბუდებულა ირგვლივ, ფერდობებზე განფენილ სახლების სახურავებს თოვლის სუდარა გადაფარებოდა საკვამურებიდანაც გამოდიოდა შავი ბოლი.ერთიანად გათოშილი მივყვებოდი ფილაქანს და ყოველ