ბაბუაწვერა სრულად

ტუჩებმოწკურული ვიდექი კარადის წინ და საკუთარ თავს ვეკითხებოდი -რა უნდა ჩავიცვა ამ ამინდში,-გარეთ არ ციოდა მაგრამ მალე გაწვიმდებოდა -საყვარელო შეიძლება შემოვიდე? -კი მამიკო შემოდი,-კარში მამა რომ დავინახე ცოტა დავმშვიდდი -რამოხდა პრინცესა?

ბაბუაწვერა 8 (დასასრული)

-ასე რატომ მიყურებ? -მიყვარხარ,-მკლავებში მომიცქია და ღრმად ჩაისუნთქა -მერე ამას მიმალავდი?-ვიკითხე ოდნავი წყენით -სხვა გზა არ მქონდა ლილა

ბაბუაწვერა 6/7

-ჯარედთან ერთად იყო?-სემს ხმა შეეცვალა ვამჯობინე ხმა არ ამომეღო -ჰო დილით სადღაც ერთად წავიდნენ -როგორც ჩანს ლილა უკვე ჯარედს ჩემზე მეტად ენდობა ერთი კვირაა ვცდილობ სადმე გავისეირნო მასთან ერთად -არა სემ ლილა უბრალოდ

ბაბუაწვერა 5

-დილა მშვიდობის სემუელ,-მიმართა მამამ მკაცრად და თეფში დაამატა -არა მისტერ პირს მე უკვე ვისაუზმე უბრალოდ ლილას მოვაკითხე -კარგი ახლავე ჩამოვალ,-კიბეები ავირბინე და უკნიდან მესმოდა როგორ ეცნობოდა დედა სემს. -წავედით?

ბაბუაწვერა 3/4

-დიახ სერ -მამაშენის უკვე მეშინია,-სიცილით თქვა როცა სკოლას მივუახლოვდით -ხო საშიში კაცია -გველეშაპივითაა იმიტომაც გეძახის პრინცესას,-სემმა ხელი გადამხვია და დიდი ავტობუსისკენ წავედით

ბაბუაწვერა 2

უკვე ორი კვირა სრულდებოდა ჩემი ახალ ადგილად გადმოსვლიდან და ყველაფერი შესაშურად მიდიოდა მე სემი და ენი მყავდა კიდევ სემის და და ჩემი მამიკო რომელიც ყოველ საღამოს შემოდიოდა ჩემს ოთხში სამსახურიდან დაბრუნების შემდეგ. საწოლძე ჩემს გვერდით წვებოდა და

ბაბუაწვერა 1

სანამ მე და მამიკო დირექტორის კაბინეტს ვეძებთ ცოტას კიდევ წაგეჭორავებით. რადგან სულ მამას ვახსენებ არ იფიქროთ რომ დედა არ მყავს ჩვენ მეგობრული ოჯახი გვაქვს მე და მამა ახლა ახალ ქალაქში გადმოვედით მისი სამსახურისგამო ის პოლიციელია და აქ უკეთესი

ბაბუაწვერა

ფანჯრიდან შემოსული მზის სხივი მაფხიზლებს,თვალს ვახელ და ზიზღით გავყურებ გადწეულ ფარდას ფეხზე ვდგები, ფანჯრისკენ მივდივარ, გისოსებს რომლითაც ფანჯარაა შემოსასღვრული თავს ვაყრდნობ არვიცი რამდენ ხანს ვდაგავ ასე შემდეგ რაარაც გაურკვეველი ძალის

წარსულიდან მოფრენილი ბაბუაწვერა

''გამარჯობა, სოფიო. ალბათ ახლა უნდა გავაგრძელო, ჩემო ძვირფასო, საყვარელო_მეთქი, მაგრამ მე ხომ ჯერ არშექმნილ ადამიანს ვწერ წერილს? ასე მგონია, ჯერ არც დაბადებულხარ... ხო, შენ წარსულისგან დაიბადები, რომელსაც მე აწმყოთი ვქმნი...''

ბაბუაწვერა, ანუ გაფანტული არსებობა (დასასრული)

_ ნიკუშა, მოვედი... დავაგვიანე, ხომ? მე ყველგან ვაგვიანებდი _ გამეღიმა და ყელში მეტასტაზებად მომაწვა მონატრება _ ბოდიში, აქამდე აქ რომ არ მოვსულვარ. ბოდიში, ძლიერი რომ არ ვიყავი შენს გამო. ასეთი რომ დაგენახე ალბათ როგორ არ მოგეწონებოდი... მაგრამ რა