ბედისწერა (თავი 4)
1 წლის შემდეგ გამოუძინებლობამ დიდ ხანს გასტანა, ალბათ სამსახურშიც კი დაიგვიანებდა დღეს და უფროსიც ამჯერად მაინც დაითხოვდა, ყველანაირი გაფრთხილების გარეშე. იცოდა მეტს აღარ მოუთმენდა. -ჩემმა თვალებმა აღარ დაგინახოს რატიანი! - გააჯავრა ბატონიბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (3)
-როგორ არა რაც საჭიროა ვიცი შენ დედაჩემს დაშორდი ვიღაც ლაწირაკის გამო რომელიც ფულებს გამოეკიდა იმიტომ რომ შენი ტოლი კაცი შანსი არაა შეუყვარდეს ამას მე გეუბნები და დამიჯერე! კიდევ ის ვიცი რომ მე და დედას გვიჭირს! ის რომ ყველაზე არაკაცი ხარ! და ის რომბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (2)
-არ დამელოდები? - გავიგე "ვაჩეს" ხმა და ნაბიჯებს უფრო ვუმატე,ხელზე შეხება ვიგრძენი და შემდეგ უხეშად მიმაბრუნეს -ოეეე ხელი - ვუყვირე და ხელი უხეშად გავაშვებინე -ჯერ ერთი შენი ოეე არა და მეორეც არ მიყვარს რომ არ მისმენენ -რა გინდა?-რავი შენი გაცნობაბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (1)
ბედნიერება - როგორ ავხსნა ამ სიტყვის არსი არვიცი მაგრამ ერთ გეტყვით ბედნიერება წვრილმანებშია ამას გეუბნებით გოგონა რომელსაც ყველაფერი გააჩნდა მაგრამ აკლდა ერთი რამ "ბედნიერება" და როდესაც ის იპოვა დარეყმუნდა რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი ის შენითბედისწერა (თავი 3)
ფიქრობდა მომავალზე, იმ ამოუხსნელ ფენომენზეც, რასაც ბედისწერა ერქვა და ყოველთვის ეფიქრებოდა საკუთარ თავში ჩამალულ პოტენციალზე, რომელიც სიტყვებით უბრალოდ შეუძლებელი იქნებოდა ვინმეს გადმოეცა. თოვლი ათეთრებდა ქალაქს, იმ ქუჩის გასწვრივ კი ყველა ხელიხელბედისწერა თუ შემთხვევითობა?
ცხოვრება ბანქოს თითოეულ ქაღალდს ჰგავს, შეიძლება მან შენსავე რეალობაში სხვა შემსრულებელი იპოვოს, მაგრამ გაიღიმეთ და მიხვდებით, რომ ცხოვრება ჯერ არ დასრულებულა...ჩემი ბედისწერა ხარ..(7 დასასრული)
ესეც დასადრულიიელენე - ნელ-ნელა რეალურ სამყაროს ვუბრუნდებოდი, რაღაც სავარძელზეზე ვეგდე და ხმებსაც ბუნდოვნად ვგებულობდი.. მალე ხმების გარჩევაც შევძელი.. თორნიკე და ვიღაც უნცნობები იყვნენ.. თვალებს არ ვახელდი.. არ მინდოდა სცოდნოდათ რომ გამოვფხიზლდი..ჩემი ბედისწერა ხარ..(6)
- ქორწილში დედაშენი რატომ არ იყო - თომას მზერა დაუსევდიანდა, შევნიშნე თუ არა დავამატე - თუ არ გინდა ნუ ვისაუბრებთ - გავუღიმე გულწრფელადჩემი ბედისწერა ხარ..(5)
ელენე დილით ოთახში თომა და დემე შემოვარდა, ფარდები გადასწიეს, რომ სინათლეს შევეწუხებინე - ადექი ელენეე - დამკივლა თომამ - ლუციფერის სახელით გიბრძანებ მომასვენო ფანგანო.. - ჩავიდუდუნე ჩემთვის - აუ ადექი რა თბილისში ვბრუნდებით - თავი შეგვახსენა დემემჩემი ბედისწერა ხარ..(4)
- არაააა, ვერც გამაჩუმეებ ბლა ბლა ბლა ბლლააა - ვერ მომითმინა თომამ, წამებში მომაქცია მის ქვეშ და ტუჩებზე დამაცხრა - სასწაული რაღაც ვიგრძენი, თუმცა ასე ვერ გაგრძელდებოდა, ვუჩმიტე თომას და სწრაფად ავდექი, ყვავილების ლარნაკიდან ყვავილები ამოვიღე და შიგტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.