ბედნიერება..... (თავი 4)

-რავი რა გითხრა,ნიკა ღურწკაია,20 წლის,წარმოშობით ბათუმიდან ვარ მაგრამ სწავლის გამო თბილიში ყოფნა მიწევს დეიდაჩემთან.ვსწავლობ იურიდიულზე და ვარ მეორე კურსზე.მყავს პატარა 15წლის და ლანა,მშობლები და სხვა უამრავი ნათესავები.ასევე ჩემი არაბიოლოგიური ძმა

ბედნიერება...(თავი 3)

სხვა რა გზა მქონდა გადავწყვიტე მივსულიყავი და მივედი კიდეც.-გამარჯობა იდიოტო.-გაგიმარჯოს მახინჯო,გაკვირვებუმა მიპასუხა მე კი ვაკოცე,რამაც კიდევ უფრო გააკვირვა წამოსვლა ვცადე მაგრამ,ხელი დამიჭირა,ვნახე ჩვენკენ როგორ მოდიოდა გიორგი ამიტომაც როგორღაც

ბედნიერება..... (თავი 2)

როგორ ვერ ვიტან,მძულს უკვე ერთი დღეა არც ვიცნობ და მძულს.მეორე მემ ისევ არ დააყოვნა და მითხრა ხომ იცი სიძულვილიდან სიყვარულამდე ერთი ნაბიჯიაო და მაშინ მთლად გადავირიე რა სისულელეა ეს შემიყვარდება მეე??! ეს იდიოტი? გამორიცხულია მკაცრად ვუთხარი ჩემს

დედა, მასწავლე ბედნიერება

,,დედა… ამ დილით მე წავიკითხე შენი წერილი და მთელი დღე ვერ დავიხსენი თავი მასზე ფიქრისაგან. ძალიან მინდა შენთვის შევარჩიო საჭირო სიტყვები, რომლებსაც გაიგებდი და აღიქვამდი სწორად.

უნდა შეიგრძნო ბედნიერება...!

დღეს მე დაგინახე... შენ კი მომესალმე დღეს მე შეგამჩნიე..თვალი აგარიდე.. შენს სიახლოვეს უცბათ გავირინდე...და თავიდან ვიშორებ მე შენზე ფიქრები.. იცი მგონია მოვკვდები მალე.. თუ არ ვიგემე მე ეს ცრემლები... იცი მიყვარხარ თანაც ძალიან... იცი მენატრები

ბედნიერება.....

გამარჯობა,მე ვიქტორია ხულორდავა ვარ, მეგობრებისთვის ვიკი,ვიკა,ხულო,სულო,ფუმუფულა და სხვასახელებით ვარ ნაცნობი.18 წლის გავხდი მაისში,მყავს და დედა და მამა,და ორი ჩემსავით გიჟი დაქალი.თაყვანისმცემლობა არ მაკლია მაგრამ ჯერ ისეთი არავინ არ გამოჩენილა

მისაკუთრებული ბედნიერება 4

„საუზმობაც ამას ქვია” გავიფიქრე გონებაში სუფრას რომ გადავხედე და გულში გამეღიმა „ამ სახლში მყუდრო გარემოს აზრზე არარიან,წესების ცვენაა“ გავიფიქრე დანაჩანგლის დანახვისას სკამზე მოკეცილი ფეხით ჩამოვჟექი და ბლინს ხელით წავეტანე -რამდენი წლს ბრძანდებით

მისაკუთრებული ბედნიერება 3

-არ შემიძლია-წავიჩურჩულე დამნაშავესავით..ორივემ ნაღვლიანი თვალებით გამომხედა,დავითს ჩემს გარეშე არუნდოდა წასვლა ლევანს მისი დატოვება არუნდოდა ჩემთან-მხოლოდ ცოტახნით-მითხრა მამაკაცმა-არ შემიძლია,არ ვარ მიჩვეული დიდ ოჯახში ცხოვრებას-ყველანაირ პირობაზე

მისაკუთრებული ბედნიერება

ცოტახანში ვიგრძენი დავითს ჩასძინებოდა,დავიხარე ნაზად ვაკოცე და ოთახიდან გავედი,სამზარეულოს მივაშურე და ეზოს გადავხედე,მზე უკვე ჩადიოდა,ძალა გამოცლილი სხივებით ეფერებოდა დედამიწას,თითქოს არ ეთმობოდა უცბად მამაკაცის სასოწარკვეთილი ხმა გამახსენდა

მისაკუთრებული ბედნიერება

გაზაფხულის მზიანი თბილი დღე იდგა,თბილ ნიავს, ახლად ამოსული ბალახის სასიამოვნო სურნელი მოჰქონდა ქუჩის ერთ მხარეს მივუყვებოდი სადღაც შორიდან Julien Dassin-ის და Florence Coste დუეტი მესმოდა,ფრანგული ნოტები თავისკენ მიხმობდა,სხეული ვალსის ცეკვას