მგლის ბილიკი თავი XXIII

– აბა რა გეგონა, ძამიკო, გერმან ბაზილის ბასრი ბებუთი მარტო ჩემზე მოქმედებდა? ხომ დახია შენი ტყავი? თუმცა შენი დაჭრა პოეტურ ვითარებაში მოხდა, მე ორჯერ დამჭრეს, ორჯერვე მტვრიან ქუჩებში წავიქეცი და მტვერში ამოვიგანგლე, ტანისამოსი გასაწმენდი გამიხდა.

მგლის ბილიკი თავი XXII

სამი დღე გავიდა ლოდინში. რეზო წიკლაურისაგან არ იყო არავითარი ცნობა. არჩილ ჩოხელი საგონებელში ჩავარდა. „ნუთუ ერთხელ მივიდა მწყემსებთან ვადიმ ურალოვი მათე ხაპიაშვილთან ერთად და შემდეგ კი ორივენი გადაიკარგნენ!“ ფიქრობდა იგი. კარგი და მათ ხომ ცალთვალა

მგლის ბილიკი თავი XXI

"შუაღამე გადასულიყო. ქალაქს ეძინა. ქუჩაში სიჩუმეს დაესადგურებინა. ხანდახან თუ გაიქროლებდა ავტომანქანა დაგვიანებული მგზავრით. არ ეძინა მხოლოდ გუშაგ მილიციელს, ის თავს დასტრიალებდა საგუშაგოს და დაბალი ხმით ღიღინებდა."

მგლის ბილიკი თავი XX

მივიღე თქვენი წერილი, საყვედურს იწერებით, რომ ვერ გა მოვაცოცხლე მუშაობა, ამ სამი დღის წინათ ვრცელი წერილი გამოგიგზავნეო, სადაც შეძლებისდაგვარად, დაწვრილებით აღვწერე ვადიმ ურალოვის ბანდის წევრების შეპყრობა და კირა ზაბორას სიკვდილი, ეს წერილი ჯერ

წარსულის ბილიკი (სრულად)

მე ყველა ჩემი პერსონაჟი მიყვარს, ვგრძნობ... ოღონდ, ყველა სხვადასხვა სიყვარულით მიყვარს. არ აქვს მნიშვნელობა ისინი რა თვისებებს ფლობენ, მე ხომ მათ ვქნი, ისინი ჩემს საკუთრებაში არიან, თუმცა ხანდახან მათი თავისუფლება მაოცებს.

შავი ბილიკი

სიბნელემ შთანთქა ჩემი თითოეული სიტყვა, სიბნელემ შთანთქა ჩემი სინათლე. უკვე აღარ ლიცლიცებს ჩემი სანთელი, აღარ მინათებს წყვდიადით მოცულ გზას. მივრბივარ ხეების მუქ სილუეტებს შორის, თითქოს სწრაფი ნაბიჯით უკან ჩამოვიტოვებ ყველაფერს, დავტოვებ დედამიწას და

წარსულის ბილიკი (დასასრული)

ცხოვრება გრძელდება... წარსულის ბილიკიდან ვცდილობ ბოლომდე თავი დავაღწიო... ხანდახან ცხოვრების დინება ბოროტია, მაგრამ ალბათ ეს დავიმსახურეთ და ღმერთის წყალობით ხდება ეს რომ ჩვენს შეცდომებს მივხდეთ... უბრალოდ არ დაივიწყოთ რომ ყოველ ბნელ ღამეს, მზიანი

წარსულის ბილიკი 4

ჩაბნელებულ ოთახში ფარდებს ვწევ და ფანჯრიდან ვიყურები. სავსე მთვარე, მედიდურად იყურება და არე-მარეს ანათებს, ლურჯი ცაც მას უერთდება და ცოტახანში პირს სატირლად ხსნის. წვიმის წვეთები, ხმაურიანად ეცემიან ძირს და გარემოს ასველებენ, თითქოს უნდა საბოლოოდ

წარსულის ბილიკი 3

-ცხოვრების დინება, კი სიყვარულის უსასრულობაში ჩაგითრევს!-ვეუბნები და ფეხით ფოთლებს ვეთამაშები. -შენ რა იზამ?-ჩერდება და კითხვას მიბრუნებს. -მე? უნებლიედ, სიყვარულის უსასრულობაში ჩავეფლობი, თავისივე სამკაულებით:

წარსულის ბილიკი 2

ნოდარ დუმბაძე ამბობს: ,,სიყვარული ყველაზე დიდი ნიჭია, რაც კი ღმერთმა ადამიანს უბოძა... და უბედურია ის კაცი, ვინც ამ ნიჭის გარეშე წავა წავა ამ ქვეყნიდან.“ მართლაც, რომ ასეა! იცით, მართალია ჩემი ისტორია კონკიასავით არ დასრულდა, თუმცა მე არ ვნანობ,