საშიში ბიჭები (სრულად)

განსაკუთრებული ბიჭი არა ვარ. ირაკლი მქვია და თბილისში ვცხოვრობ, ერთ ძალიან მაგარ უბანში, მაგარ საძმოსთან ერთად. ორი ძმა მყავდა, კაი ტიპები. დათო ჩემზე ექვსი წლით იყო უფროსი, ბესო კი სამი წლით უმცროსი. მე შუათანა ვარ. მამა ადრე დაგვეღუპა, მაშინ მე-2

პატარა ბიჭები სიკეთის სადარაჯოზე

პატარა ბიჭები დიდი გულით წინა ბლოგში გაგაცანით,ახლა კი მათი ამბის გაგრძელება მინდა,რომ გიამბოთ.ისევ იგივე სურვილებით არიან განწყობილნი,მთელი დღე და ღამე ფიქრობენ თუ რა მოიმოქმედონ ახალი,საინტერესო...

პატარა ბიჭები დიდი გულით

ყოველთვის სასიხარულოა დაეხმარო სხვა ადამიანს,გაუხარო გული და გაუფერადო ერთი მშვენიერი დღე.არა აქვს მნიშვნელობა დიდს თუ პატარას,ყველას უკლებლივ ყველას.ეს კი სამყაროში დიდი სიკეთეა როცა შენი პატარა გულით გინდა სხვები გაახარო,მცირედით ასიამოვნო და

იყალთოელი ბიჭები ,,მოულოდნელი აღმოჩენა'' (ნაწილი 25) დასასრული

მოულოდნელი აღმოჩენა ძალიანაც არ ეხალისებოდა სნაიპერს ფიჩხზე წასვლა, მაგრამ პალტოზე მაინც შემოირტყა ქამარი და შიგ წალდი გაიყარა. მოწყენილი მიუყვებოდა ორღობეს. საშველად ვისი გაყოლებაც შეეძლო, ყველა სკოლაში იყო წასული. ბიჭებიც რაღაც დამნაშავეებივით

იყალთოელი ბიჭები ,,მკაცრი განაჩენი'' (ნაწილი 25)

წყაროს ბაღის თავში გადაჭრილ ალვის ხესთან შეიკრიბნენ დილით ბიჭები. აქ ერთხანს იცადეს, როდესაც ხარატიშვილიც გამოჩნდა, რიყეში ჩავიდნენ და ხევს აუყვნენ. მდუმარედ მიდიოდნენ ქამარში წალდგაჩრილები. ფეხქვეშ კენჭები და ქვიშა ხრაშუნობდა. ისუსხებოდა ხევ-ხევ

იყალთოელი ბიჭები ,,რაზმის შეკრება'' (ნაწილი 24)

ბუჩუკურთელის რგოლი მეტად გაოცებული დარჩა, როდესაც კლასში დიდ დასვენებაზე რაზმის პიონერხელმძღვანელი, კედლის გაზეთის რედაქტორი, რაზმის საბჭოს თავჯდომარე და კიდევ ორი სხვა მოწაფე შეიკრიბა.

იყალთოელი ბიჭები ,,მარანი მიწისქვეშ (ნაწილი 23)

აკადემიის გალავნის ჭიშკარზე დააკაკუნეს. გროზნამ კარი გააღო. კარებთან ოთხი კაცი იდგა. მებაღე სტუმრებს შიგნით შეუძღვა. სტუმრები ნაცნობები გახლდნენ: ორ მათგანს გივისა და ბახსოლიანს ორლულიანი თოფები გადაეკიდათ, ხოლო ორნი ჩვენი განუყრელი მეგობრები სანდრო

იყალთოელი ბიჭები ,,მშობელი'' (ნაწილი 22)

ეს ერთი ხანია, რაც მრელაშვილი სინდისის ქენჯნას განიცდის მის მიერ ჩადენილი ყველა დანაშაულისათვის, მაგრამ რამდენიც სცადა გამოესწორებინა, პირიქით გამოუვიდა და უარესად მოარტყეს. ჯანდაბას, ის რაც იყო, იყო, მაგრამ ექიმს რაღა პასუხი გასცეს, რომელსაც

იყალთოელი ბიჭები ,,თავზარდამცემი ამბავი'' (ნაწილი 21)

თითქმის მთელი ღამე ,,საიდუმლო კუნძულის,, კითხულობდა ბიჭი და დაღლილმა გვიან დაიძინა. ახლა სიზმრებში არ მოასვენებს: ხან აუზარმაზარ გამოქვაბულში დადიოდა, ხან აღელვებულ ზღმაში დაცურავდა, ხალ ლიანებით დახლართულ გაუვალ ტყესი დაეხეტებოდა და, ბოლოს უცხო

იყალთოელი ბიჭები ,,საპატიო დავალება'' (ნაწილი 20)

მრელაშვილს სამასწავლებლოში გამოუძახეს. გაკვირვებულმა და შეშფოთებულმა ვახტანგმა მეგობრების ჯგუფი გაარღვია და მეორე სართულზე ასასვლელი კიბისაკენ გაემართა.ბიჭები სახტად დარჩნენ.-ნეტავ რატომ