ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 10)

მთელი სხეულით შეიგრძნო, თუ როგორ დაეხორკლა კანი ევას. მიხვდა, რომ მისი თითოეული შეხება გოგოს აგიჟებდა და ამის გააზრება, სანდროს უფრო მეტად აგიჟებდა. გრძნობდა, თუ როგორ უცემდა ევას გული და სუნთქვაც როგორ უხშირდებოდა ხოლმე, უბრალოდ, მასთან სიახლოვის

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 9)

სევდისფერ სამყაროში, კვდებიან ფიქრები და ნაფიქრვს არ აძლევებ ნებას, გარეთ გამოღწევისა. შიგნით იმარხებიან და სწორედ ამ დროს, სევდისფერი სამყარო ყელში გწვდება და თავის ბოროტ მარწუხებში გიქცევს, ისე რომ ვერასოდეს იპოვი ხსნას მისგან. სევდანარევია

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 8)

გაყინულ ტუჩებზე, შავი სიკვდილი, ვნებით მკოცნიდა. მიხუტებდა ისე, თითქოს ჩემი სატრფო ყოფილიყო. თვალებიდან, უკანასკნელ სხივებს მართმევდა. ვებრძოდი, არ ვთმობდი სიცოცხლეს, რომელიც ასე ძალიან მწყუროდა, მაგრამ ის ჩემზე ძლიერი აღმოჩნდა. დავმარცხდი.

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 7)

ყოველთვის ცაში ვიყურები, თითქოს მას ვეძებ, მაგრამ ამაოდ, მას ვერ ვპოულობ. ის, ღმერთმა თავისთან წაიყვანა და სამუდამოდ დაიტოვა, რადგან ის ანგელოზი იყო და ვერ გაიმეტა აქაური სატანჯველისთვის უფალმა, მაგრამ მე გამიმეტა ტანჯვისთვის. მიცდია კიდეც

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 6)

იმ სიყვარულს, რომელსაც ღმერთი ადამიანებს ჩუქნის, ხშირად ვერ ვაფასებთ. ვთველავთ ყოველივე წმინდას და საკუთარ თავს ვსჯით. სიყვარული, არ არსებობს ტკივილის გარეშე. თუ ადამიანი მთელი ცხოვრების განმავლობაში ვერ შეიგრძნობს ტკივილს, ის ვერც სიყვარულს

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 5)

ცხოვრება ისეთი შეუცნობელი ფენომენია, რომ თუ არ მოასწარი მისით დატკბობა, წამში მიწაზე დაგანარცხებს და ყველა ოცნებას, მიზანსა და სურვილებს, დაგიმსხვრევს, როგორც მინას. ერთ სიტყვას, შეუძლია

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 4)

როგორც იქნა სანდრომ გახსნა ყუთი, რომელსაც ასე საგულდაგულოდ ინახავდა იმ წამამდე. სხვადასხვა ფერი, ერთმანეთში ირეოდა და ერთგვარი სიმშვიდეც კი მოდიოდა.

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 3)

ორივე რაღაც უხილავ კავშირს გრძნობდა. სანდრო ამას არ გაურბოდა, პირიქით, ცდილობდა გაეღვივებინა ეს პატარა ნაპერწკალიც კი, მაგრამ დაბრკოლებას უქმნიდა ევას ასეთი სიცივე. უნდოდა, ძალიან უნდოდა სანდროს, რომ ევას ისეთივე თვალებით შეეხედა, როგორც თვითონ

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 2)

ერთი კი დანამდვილებით ვიცი, თუ ოდესმე მათ ჩემგან წასვლა მოუნდებათ, არ დავაკავებ. განა იმიტომ რომ არ მინდა მათთან, უბრალოდ ისედაც ბევრის ატანა უწევთ და არ მინდა ჩემს გამო, რამე გაუფუჭდეთ.

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს

არის ხოლმე მომენტები, როდესაც გინდა უბრალოდ საკუთარ თავს მარტო ესაუბრო და მხოლოდ შენში დარჩეს ეს. ხანდახან ტირილიც გინდა და მხოლოდ იმის გამო რომ სხვას შენი სისუსტე არ აჩვენო, განმარტოება გსურს...მარიამი სხვა ნამდვილად არ იყო, მაგრამ როგორც უკვე