მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(დასასრული)

ავარია! -ლიზა! -გადმოიყვანეთ! -ფრთხილად! -რა დაემართა? -ვინ დაეჯახა? -აშკარად უცხოელია. -მანქნაში სასწრაფოდ. -ლიზა ჩემო ცანცარა გაიღიმე. -ფეხები ვერ ვგრძნობ ფეხები-ტკივილით ამოიტირა ლიზამ. საავადმყოფოში.

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი(10)

-რატო ჩამოხვედი? -... -რატო ჩამოხვედი-მეთქი? -უკაცრავად მე მითხარით რამე?ბოდიშით მანქანა მოვიდა და არ მცალია შემდეგში აუცილებლად არ შეგეხმიანეით :))-ბარგი აიღო და როცა თვალცრემლიანი ლიფტში შევიდა მაშინ დაინახა გაბრილემა როგორ ტიროდა მისი ნისლისფერი

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(9)

-ბოდიში ოჯახური იდილია რომ დაგირღვიეთ-კარი შეაღო ლიზამ. -ლიზა-ფეხზე წამოდგა ალექსანდრე -შენ ნუ მელაპარაკები. -ლიზა შვილო-ნერვიულად წამოდგა აკოც.’’შვილოს’’ გაგონებაზე ტვინში სისხლმა აასხა ლიზას. -არ გაბედო და შვილი დამიძახო. -შენ ჩემი დაიკო ლიზა

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი(8)

-საფერფლე მხოლოდ რომანებსა და კინოში ტყდება-ხმა ამოიღო ლიზამ -რას გულისხმობ? -მიყვარს ეს ფრაზა. -ვერ მიგიხვდი -ჰო ასეთი იდუმალები ვართ მხატვრები. -ბავშვივით ხარ. -რატომ? -შენს ერთ ცრემლადაც არ ღირს მთელი სამყარო.-უფრო მაგრად მიიხუტა გაბრიელმა

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(7)

-ასე დაეცი ძამიკო? -ლიზა-მხრებში ხელი მოუჭირა-ის მამაჩვენია გაიგე ერთხელ და სამუდამოდ -გამიშვი მეტკინა რა დაგემართა?როგორ მექცევი თან ვის გამო?ნუკი გათხოვდა,გაიპარა და შენ რაზე მელაპარაკები რადროს ეგაა რომ ვიღაც ნაძირალაზე...-ალექსანდრემ ლიზას

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(6)

ყველაფერი უცებ შეიცვალა.გაბრიელი განსაკუთრებული სიფაქიზით და სინაზით აკვირდებოდა ლიზას თითოეულ ნაკვთს.ყოველივე თმის ღერს დაკვირვებით ათვალიერებდა.მის ნისლისფერ თვალებში ჩაიძირა.მისი ვარდისფერი ტუჩები

მრ გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(5)

-უნდა წავიდე-უცბად მოსწყდა გაბრიელი ლიზას -რაიყო გიკბინე? -ლიზა ცოტა დასერიოზულდი არ შეიძლება? -ნწ ასეთი ვარ და არავის დაუძალებია რომ მოგწონდე პაკა-ვითომც არაფერი თქვა ლიზამ და ბოლოს ჩუმად დააყოლა-ასეც ვიცოდი. -რა იცოდი?

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(4)

ლიზა ფრთხილად წმენდდა წითელ ბლანტ სითხეს გაბრიელს ტუჩებიდან,თან ფხუკუნებდა.ეცინებოდა იმაზე რომ უკვე იკბინებოდა კიდეც და ვერ ხვდებოდა რატომ არ ბრაზდებოდა მის ასეთ თამამ ქცევაზე რაც რამდენიმე წუთის წინ მოხდა. -ნახე?უკვე ვიკბინები კიდეც-სიცილით თქვა

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(3)

მხოლოდ ახლა დააკვირდა გაბრიელი ლიზას.იქნებ ის სულაც არ იყო უბრალოდ გასართობი თოჯინა.ხვდებოდა რომ ასე ადვილად მას ხელში ვერ ჩაიგდებდა.მისი ცეცხლისფერი თმები და ნისლისფერი ქამელეონი თვალები პირდაპირ აოცებდა.მისი თავისუფლება ხომ საერთოდ აგიჟებდა.მისი

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(2)

ბავშვებო ამ თავს გჩუქნით.გთხოვთ ტქვენი აზრი დააფიქსიროთ კომენტარების სახით.თუ ასე გაგრძელდა შეიძლება შევწყვიტო ასე რომ,იაქტიურეთ. -დაიკო შენთვის სიურპრიზი მაქვს,მაგრამ სამწუხაროდ ზედმეტი ატრიბუტიც მოყვება.ჰო ესეიგი მოდი თვალები უნდა აგიხვიო-ლიზამ