მგლის გული(11-ხელი არ გამიშვა) დასასრული!

მან ამაზე მხოლოდ სიცილი დაიწყო,ეს კი ყველაზე ამაზრზენი სიცილი იყო რაც კი ოდესმე გამიგია! ის მანიაკია,შეშლილი!!! მაგრამ ამ წამს მეც შემიძლია იგივე გავხდე.

ხელი არ გამიშვა გთხოვ

როცა ვიღაც ან რაღაც არ არის ჩვენს გვერდით ამას ძალიან განვიცდით და ეს ჩვენზე ცუდად მოქმედებს, ნეგატიურად აისახება საკუთარ მე ზე და მომავალზე. საშინელი შეგრძნება კი ის არის, როცა ის ნელ-ნელა გტოვებს ნელა

მე გაზაფხულთან ერთად წავალ (სრულად)

-უნდა გამიშვა,- იძახის უცებ დაჩი,- მეც გაზაფხულთან ერთად წავალ,- ამატებს უცებ. ტორი კრთება და უყურებს ბიჭს, რომელიც მას მზერას არ აშორებს. წვიმა წყდება, მაგრამ უსიამოვნო შეგრძნებას და წინათგრძნობას ტოვებს გოგონას გულში.

თითქმის დაქორწინებული V

დავუბრუნდით საწყის წერტილს.. ახლა ყველაფრის გადატანა თავიდან მოგვიწევდა.. ყველაფერზე ჩხუბი,ოინები და რაც მთავარია თავიდან ვატკენდით გულს ერთმანეთს,შემდეგ მის მოშუშებას შევეცდებოდით და ამით კიდევ უფრო დავიტანჯებოდით.

არასოდეს გამიშვა (სრულად)

-რა მოხდა.. საშა სად არის?-უკვე კბილებში გამოვცერი.. -თუ მაცდი გეტყვი.. საშამ დამირეკა და მითხრა,რომ გამთენიისას ტანიამ დაურეკა და დახმარება სთხოვა,ამიტომ საშა მასთან წავიდა.-ამის გაგონებაზე მუხლებში სისუსტე ვიგრძენი და იქვე მდგარ სავარძელზე

არასოდეს გამიშვა VII

გარეშე.ისინი ჩემ თავს გაგახსენებენ, როგორც სისხლის გემოს პირში..მე ასეთი განადგურება ვიცი და არა ღვინის გადასხმა..გაგანადგურებ, მაგრამ გაგანადგურებ ყველაზე ლამაზი გზით. და როდესაც დაგტოვებ, ბოლოს და ბოლოს მიხვდები, რატომ

არასოდეს გამიშვა VII

მართლა ძალიან მწყდებოდა გული მასზე,რომ სათანადოდ ვერ შევიყვარე.. ვერ დავაფასე ადამიანი,რომელიც სულ ჩემს გვერდით იყო,მამხნევებდა,მხარს მიჭერდა და როცა საჭირო იყო ბიძგს მაძლევდა ცხოვრების გასაგრძელებლად.. საპასუხოდ კი დაუფასებლობა და იმედგაცრუება

არასოდეს გამიშვა VI

-კატო რა გინდა?-„კატო“ ისე სასაცილოდ წარმოთქვა რომ გამეცინა.. გაუჭირდა ისე დაძახება როგორც ოთო მეძახდა,მაგრამ მიმახვედრა რაც სჭირდა.-სათამაშოდ არ მცალია,შენგან განსხვავებით აქ ვმუშაობ.. წადი შენს ქართველ ბავშვს ეთამაშე..-გაღიზიანებული ტონით

არასოდეს გამიშვა V

რამდენ ნაბიჯსაც გადმოდგამდა ჩემკენ,მე იმდენივეს ვდგამდი უკან,რამაც კიდევ უფო შეიყვანა აზარტში..გული გამალებით მიცემდა,იმის მიუხედავად რომ მასზე საშინლად ვიყავი ნაწყენი,მაინც მინდოდა შემხებოდა და ძველებურად შემოეხედა ჩემთვის..

არასოდეს გამიშვა IV

-ჩვენ ერთმანეთს არ ვიცნობთ?-მკითხა მან.. -არამგონია.-თავაზიანად გავუღიმე მე.. -მე ტანია ვარ.-თქვა მან. -კატერინა.-ვუთხარი თუ არა ჩემი სახელი ოთახში ბიჭებიც შემოვიდნენ. ტანიას თვალები სიხარულისაგან უბრწყინავდა,თითქოს დადნა.. მის მზერას თვალი