სულიერი გამოცდა (თავი 6)

თვალი-თვალში გამიყარა. მეგონა მანქანაში ჩაჯდომას მაიძულებდა, თუმცა არა არ განძრეულა. მხოლოდ რამდენიმე წამის შემდეგ ნელ-ნელა მომიახლოვდა და თავისკენ მიმიზიდა. იმდენად დაბინდული მქონდა გონება არ შევწინააღმდეგებივარ.

სულიერი გამოცდა (თავი 5)

მომიახლოვდა და ეშმაკურად გამიღიმა. იმდენად ახლოს იყო ჩემთან, რომ მე მის სუნთქვას ვგრძნობდი. თმა ყურს უკან გადამიწია, გამიღიმა და დამტოვა. ჰო აი ასე უცნაურად დამტოვა და გავიდა. ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე, მის სურნელს ყველგან ვგრძნობდი.

სულიერი გამოცდა (თავი 1,2,3 და 4)

მე ვერ ავხსნი თუ რამდენად რთულია ელოდო იმას რაც არასდროს მოხდება. ფაქტი ერთია მე მათ მიმატოვეს, დამივიწყეს , უარმყვეს. ხანდახან ადამიანებს არ სურთ სიმართლის მოსმენა, რათა არ დაემსხვრათ საკუთარი

გამოცდა (დასასრული)

უკან ვიხევ იქ კი ძლიერი მტევნები მიჭერს, გვერდზე მწევს და უკან მიყენებს. მის ზურგს ავყურებ და „დედა მიშველეს“ ვჩურჩულებ. ოთახიდან კი ჩამიჩუმი არ ისმის, ეტყობა ქეთომ ბავშვები გაარიდა სიტუაციას. კიდევ კარგი. ამ დროს კი გაცოფებული გიორგი ნიკასკენ იწევა

გამოცდა (თავი 7)

-გაახილე სალომე თვალები. გამოფხიზლდი გთხოვ. სალომეე...- უფროდაუფრო უმატებს ხმას და ჯნღრევას. მერე მოულოდნელად ჩერდება „ ფუ შენიო“ ჩურჩულებსსახეზე ცივი წყლის შესხმა მაფხიზლებს. თვალებს ვერ ვახელ, მაგრამ გაგებით კარგად მესმის ნიკას დაძაბული ხმა.

გამოცდა (თავი 6)

ის გაღიმებული თვალს მიკრავს, ბავშვებს ხელს უქნევს და დაქოქილ მანქანას ისევ რთავს. ჩემს მიღმა ვიღაცას უემოციოდ უყურებს და მანქანიდან გადმოდის. მაგრამ მე ვატყობ რომ დაძაბულია. ყბის ძვალი წინ წამოწეული აქვს და პირი მთელი ძალით დახურული. რა ხდება?

გამოცდა (თავი5)

სასტუმროს ეზოში შესულები ნაცნობ მანქანას ვამჩნევ და გაფართოვებული თვალებით ვეძებ გიოს. ის სასტუმროს კიბეებზე ჩამორბის და ხელებგაშლილი ეძახის ბავშვებს. მათე და მაშო კივილით გარბიან მისკენ და კისერზე ეკიდებიან. გიოც იმუხლებს და მათ სურნელს ისუნთქავს.

გამოცდა (თავი 4)

სადილობის დროს უკან ვბრუნდებით და სასტუმროს ეზოში შესულები წასასვლელად გამგზავრებულ ნიკოლოზს ვხედავთ. ანნას ეზახის რაღაცას ეუბნება, მერე ცოლ-შვილს კოცნის და მე უტეხად მიქნევს ხელს. მეც ვითომ ვუღიმი, ზურგს ვაქცევ და სასტუმროში შევდივარ. უტეხი!

გამოცდა (თავი #)

-იცი რა ლამაზი ხარ? აუტანლად ლამაზი და ვნებიანი. მაგნიტივით მიზიდავ- ხელს ადუნებს და ჩემი სახისკენ იხრება. მეც თავისუფალი ხელებით ვაკავებ, მისგან თავს ვინთავისუფლებ და ოთახში შევდივარ. მინებიანი კარიდან ვანიშნებ რომ ვერ არის და გააფრინა. ის

გამოცდა (თავი 2)

ერთხელაც ჩვენმა ყოველ კვირეულმა ჩხუბმა და კამათმა საჭიროზე მეტად სერიოზული სახე მიიღო. ძალიან ვაწყენინეთ და ვატკინეთ ერთმანეთს გული. ბოლომდეც ვერ ვაპატიეთ და გაურკვევლობაში გამოვეკიდეთ. არ იფიქროთ მხოლოდ მე ვიყო ოჯახში ამრევი. არც ჩემი ქმარია მამა