მენდე! გულს არ გატკენ.... (სრულად)

- მაოოო, მაო რა გჭირს თვალი გაახილე მაოოო, გთხოვ ნუ მაშინებ . (ამის გაგონებაზე ინსტიქტურად გავაღე კარი და ჩაბნელებული კოლიდორი გავანათე. მაო კარს მოყუდებული მჯდარა ძირს და როგორც კი კარი გავაღე უკან გადმოვარდა, რასაც ჩემი ყვირილი მოყვა,

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 11)

არ შემაწყვეტინოთ, რაღაცის მოყოლა მინდა. (ყველა გაჩუმდა, გიოც კი.) გიო ძმურად შენ გააგრძელე დაკვრა, მოკლედ აქ ვინც ხართ, ყველა ძალიან ძვირფასები ხართ ჩემთვის, მაგრამ თქვენს შორის იცით რომ ანის გამოვარჩევ ყველაფრით, ის ჩემი მეგობარი და მეორე

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 10)

რამოდენიმე დღე მაო მაინც დაძაბული იყო, სალომესგან გასაკვირი იყო ასეთი დათმობა და ელოდებოდა რომ რამეს მოიმოქმედებდა, თუმცა ჩვენდა გასაოცრად სალომემ მართლა გამოიტანა განცხადება სასამართლოდან. ტასუნა თავისთან წაიყვანა, მაგრამ მაოს ნებისმიერ დროს შეეძლო

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 9)

11 საათამდე ისევ არ გამოჩნდა ანი. ვერ მოვითმინე ამიტომ, დასალევად წასვლას საავადმყოფოში წასვლა ვარჩიე, 1 საათი ველოდებოდი მანქანაში, დარეკვაც არ მინდოდა, მესმოდა რომ დაკავებული იყო, მერე გადავედი და ანისთვის განკუთვნილი ოთახისკენ წავედი. მის

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 8)

მე სამზარეულოში შევედი და დალაგება დავიწყე. მალევე შემომიერთდა ანი, რომელსაც სპორტულები ჩაუცვამს. მივუბრუნდი და ჩავიხუტე, მერე სახიდან თმა გადავუწიე და სახე ავაწევინე, მის თვალებში ისეთი სევდა იყო რომ თავი შემზიზღდა.

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 7)

ყველაფერი შესანიშნავად მიდიოდა, ყოველ დილით მაოს მე და ტასუნა მივყავდით ხოლმე, ტასუნას სკოლაში ვტოვებდით და შემდეგ მე მივყავდი სამსახურში. თავად კი თავის საქმეებს აგვარებდა, დღევანდელი დღე არასოდეს აღმინიშნავს, ალბათ იმიტომ

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 6)

სახლში ავედი და მაშინვე ნინი შემეფეთა, რომელმაც ყველაფერი მომიყვა, მომიყვა თუ რატომ ეშინოდა ჩემთან ურთიერთობის, თუ რატომ გამირბოდა და რატომ მარიდებდა თავს. ნინის ავუხსენი რომ მართლა შემიყვარდა და ყველაფერს ვიზავდი მისთვის, 2 დღე ყველგან ვეძებე,

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 5)

ვგრძნობდი რომ ანი ჩემს გულში სახლდებოდა, სულაც არ ვაპირებდი შეწინააღმდეგებას, მისი თითოეული სიტყვა, მოძრაობა თუ გამოხედვა გულს მითბობდა, ვცდილობდი ხშირად არ მოვდებოდი თვალებში რომ თავი არ მომებეზრებინა, როცა მას და

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 4)

ცოტახნით გავჩერდი და მერე სახლში ჩავედი, სამედიცინო ლიტერატურა წავიკითხე, სახლი მოვაწესრიგე და დავწექი, 1 კვირა გავიდა ამბიდან. ტასუნა ძალიან მომეჩვია, როცა სახლში ვიყავი ჩამოდიოდა ხოლმე, კვირა დღე იყო, დილის 9 საათი იქნებოდა, ჯერ კიდევ მეძინა

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 3)

მალევე გამოვედით საავადმყოფოდან და მანქანასთან მიმიყვანა. გამარიაჟებული შავი BMW-ს კარი გამიღო, რომელიც რალისტის მანქანას გავდა გაფორმებით. მანქანა რომ დაძრა, ისეთი ხმა ჰქონდა თავი რბოლაზე მეგონა. გაზის პედალს ფეხი დაადგა და ხმამ უფრო უმატა.