შენ ჩემი გახდები.... (ნაწილი 14)

ცხოვრებაზე ამბობენ,ერთი დიდი უსასრულოობააო,მაგრამ დღეს,მხოლოდ ახლა დავფიქრდი რა წამიერი ყოფილა ცხოვრება და ამ ცხოვრებაში ბედნიერების და ტკივილის აღქმა... საშინელებაა როცა მიდიან და მიგათრევენ, სულის გარეშე გტოვებენ,ასე იყო ჩემთანაც,ზუსტად ვიცოდი

შენ ჩემი გახდები..... (თავი 13)

განგიცდიათ ტკივილი და ბედნიერება ერთად?!...მე განვიცადე ამ ღამემ განმაცდევია....გულის ნახევარი ბედნიერებით წამში ას დარტყმას აკეთებდა,ხოლო გულის მეორე მხარე კვდებოდა,დასერილი იყო და ჭრილობებიდან სისხლი დიოდა.... ბინის კარი შევაღე თუ არა ცრემლები

შენ ჩემი გახდები..... (თავი 12)

სააბაზანოდან გამოსულს საწოლზე დადებულმა ყუთმა მომტაცა მზერა,ფრთხილად ავხადე თავი და ჩემს გაოცებას საზღვარი არ ქონდა.კაბა ყუთიდან ამოვიღე და გავშალე.მისი სილამაზის ანარეკლი მთელს ოთახს მოედო.სწრაფად გადავიცვი და სარკის წინ ამაყად დავტრიალდი....სახეზე

შენ ჩემი გახდები.... (თავი 11)

როგორ მიყვარდა ზამთარი,ჩემსავით ცივ-თბილი-სუსხიანი,მშფოთვარე,ბობოქარი,განსხვავებული და სპეტაკი...მაგრამ ისე მტკიოდა სული და გული, ზამთარი და მთვარიანი ღამეც კი ვერ მიამებდა ოდნავადაც ტკივილს...ჩემი ''სულის ნაწილიც'',რომ დავკარგე,მაშინაც არ

შენ ჩემი გახდები..... (თავი 10)

უეცრად ყველაფერი ფერს იცვლის,ცხოვრების მდინარე კალაპოტსს და დინების მიმართულებას....ეს ყოველივე ისე უეცრად ხდება თვალსაც ვერ ახამხამებ...მერე გინდა ამ ცხოვრების არასწორი დინების მქონე მდინარეს, დინების მიმართულება შეუცვალო,მაგრამ ხელს

შენ ჩემი გახდები...(თავი 9)

ვნება მორეული კოცნიდა ალექსი ნინოს წითელ, დაბერილ ტუჩებს,ნინო უძალიანდებოდა,მაგრამ დაღალა მალევე გაძალიანებამ და მანაც დაუკოცნა ტუჩები ნაკაშიძეს....ალექსი,მეტსადამეტს ითხოვდა ნინოს ტუჩებისგან,ხან ზედა ტუჩს უკოცნიდა,ხან ქვედა ტუჩს,მერე ორივეს

შენ ჩემი გახდები...(თავი 8)

ალექსი წავიდა და წაიღო ყველაფერი თან ნინუცასი...არ ტიროდა,არც ყვიროდა,მაგრამ განადგურებული და დამცირებული იყო ნინუცა,გული და სული ერთნაირად ტკიოდა,21 წლის მანძილზე, ასე ჯერ არავის დაუმცირებია

შენ ჩემი გახდები...(თავი 7)

შენ ჩემი გახდები....არაფერი არ იცოდა არცერთმა თუ რა იქნებოდა შემდეგ,რა იქნებოდა მომავალში...ალექსი გერდში უდგა ნინუცას...ნინუცას ოჯახური ტრაგედიის შემდეგ,არ ყოფილა მათ შორის არანაირი საუბარი სიტყვა ''ჩვენზე''....

შენ ჩემი გახდები... (თავი 6)

სახლის კარი შევაღე თუ არა მკლავებზე ძლიერი ტკივილი ვიგრძენი და ეს ალექსანდრეს ხელის მტევნების სიძლიერისგან იყო გამოწვეული,გააფთრებული თვალებით მიყურებდა ალექსანდრე და ხელებს მიჭერდა მკლავებზე... -სად ხარ გოგო?შენ საერთოდ ნორმალური ხარ ტოო?

შენ ჩემი გახდები....(თავი 5)

შენ ჩემი გახდები...ნელა წამოვდექი,მივხვდი რომ მარტო აღარ ვიქნებოდი...თვალებში ჩავხედე და მათში ვერაფერი ამოვიკითხე სიბრალულის გარდა... შიშმა და სიბრაზემ ერთად მომიცვა... -ოხ,ალექსანდრე ნაკაშიძევ,ჩამობრძანდით,მე რომ ისევ აქ ვარ საქართველოში