ცხოვრების გემო (19)

-მგონი დამეწყო,მიშველეთ!-განწირული ხმით ყვიროდა ნინჩო -რაა? არ არსებობს! ვახ ჩემი!-დაბნეული დააბიჯებდა ნიკა ოთახში ამ სიტუაციაში მხოლოდ უგულავა არ დაიბნა,ხელში აიყვანა გაბერილი ნინჩო მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში გააქანა -დაწყნარდი ნინო,მალე

ცხოვრების გემო (18)

ოთახში უგულავა შევიდა,გოგონებს რომ გადახედა მიხვდა,რომ მერი აშკარად გაბრზებული იყო,ნინჩო თბილად მოიკითხრა და დადიანს ანიშნა წამოდიო,ისიც გაბრაზებული სახით გავიდა ოთახიდან. -რა დაგემართა?-კითხა დათომ -ნეტა რა დამემართა?-ისტერიკული სიცილი

ცხოვრების გემო (17)

ყველაფერი ისეთი მძიმე და ჩახლართული იყო არ შეეძლო რამე კარგზე ეფიქრა,ვერ ხვდებოდა ცხოვრება ასეთ სიურპრიზებს რატომ უწყობდა,ეს კიდევ რა იყო გული უარესის მოლოდინში შუაზე ეგლჯებოდა,თავის დარდსა და ტკივილს სასაფლაოზე მყოფ დედამისს უზიარებდა,მას ყველაზე

ცხოვრების გემო (16)

-გრძელი ამბავია,ამას ასე ვერ გეტყვი,უბრალოდ რასაც გეუბნები ის გააკეთე კარგი?-ხმა დაურბილდა და მოეხვია დადიანს მიუხედავად ყველაფრისა,მისმა შეხებამ ყველაფერი დაავიწყა,წამოერად მოსწყვიტა რეალობას და ისეთი სიამოვნების მორევში გადაეშვა სადაც ცუდი და

ცხოვრების გემო (15)

-მაინცდამაინც უნდა გავილეშო,რომ მოხვიდე ჩემთან? -მერი საერთოდ არ მეცინება -არც მე არ მეცინება! მესმის რომ რაღაც საქმე გაქვს,მაგრამ ხომ შეგიძლია სახლში მოხვიდე? 10 წუთით მაინც მნახო?-სიცილი ტირილში გადაეზარდა -ვიცი,რომ ძნელია მერი,მაგრამ სხვა გზა არ

ცხოვრების გემო (14)

ყველა სასიმოვნო ემოციამ მოიყარა თავი მერის გულში,გული გამალებით უცემდა უგულავას შემოხედვაზეც კი,ალბათ ეს იყო ნამდვილი სიყვარული,აი ისეთი ფრთებს რომ შეგასხამს და ცამდე აგიყვანს,ენით აღუწერელს გრძნობდა გულში,მისი შეხება ხომ საერთოდ აკარგვინებდა

ცხოვრების გემო (13)

უგულავამ ტუჩის კუთხეში ჩაიღიმა და უხმოდ განაგრძო გზა,ორივეს გული ისე გამალებით ძგერდა ალბათ მთელ ტყეში ისმოდა მათი აჩქარებული პულსი,მაგრამ ერთმანეთის არ ესმოდათ იმიტომ რომ ცდილობდნენ საკუთარი დაეოკებინათ.როგორც იქნა მდინარემდე მიაღწიე,იქ არავინ იყო

ცხოვრების გემო (12)

მერიემი წარბშეკრული იჯდა ქვის ლოდზე და წყალში მონავარდე უგულავას დაწვრილებული თვალებით უყურებდა,ნერვები საშინლად სტკიოდა,იცოდა რომ ეს რაღაც არსება ისე მაგრად უყვარდა ვერასოდეს შეძლებდა მის გარეშე არსებობას,თუმცას ამას რა აღიარებდა.რას განიცდიდა

ცხოვრების გემო (11)

დილით ყველაზე ადრე მერი წამოხტა საწოლიდან,საშინლად აფორიაქებდა მის გვერდში მწოლიარე უგულავა,აშკარა იყო,რომ მისი სიახლოვე სულსა და გულს უფორიაქებდა.დათო ხომ ყოველთვის უტაქტო,უზრდელი და ფსიქოპატი იყო,ახლა რა შეიცვალა?ფაქტია რომ რაღაც აშკარად

ცხოვრების გემო (9,10)

თვითონაც არიცოდა რა ემართებოდა,იმის წარმოდგენისას რომ უგულავა სხვას ეხებოდა ტვინში სისხლი ექცეოდა,არადა რომ გეკითხათ ვერ იტანდა და ეჯავრებოდა.ოთახში ავიდა,ჰამაკში მონებივრე დათომ ვითომც არაფერიო ისე გაატარა მერიემის რექაცია და ტელეფონში ჩაძვრა.აქ