ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -3-

სასიამოვნოდ გაოცებულმა გავაცილე ჩემი საპატიო სტუმრები და დივანზე მივესვენე.სამსახური მქონდა თანაც ჩემთვის მისაღები და სასიამოვნოც კი,რადგან ეკოს მოვალა პატრონობა შემთვის კარგი შანსი იქნებოდა.სტუმრების გაცილების შემდეგ სახლის დალაგებას

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -2-

ჩემი ხელი მის ტორებში მოვაქციე და შინ შევიპატიჟე.კაცი მტკიცე შეხედულებისა იყო სერიოზული სახით დაიკავა ადგილი დივანზე და მკითხა ეკოზე. -მამიკო-სიცილით გაიქცა თმა აბურძგნული და ლოყებშეწლითლებული ახლადგაღვიძებული გოგონა მამასთან. -როგორ მანერვიულე

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -1-

გაყინული ტერფები ერთმანეთს გქვუხახუნე და საწოლიდან წამოვდექი.ფეხშიშველი გავედი სამზარეულოში ჩაიდანი გაზქურაზე შემოვდე და მაცივარზე გაკრული დღევანდელი დღის გეგმას გადავხედე. •დარეკე დედასთან. •დააკვირდი სამიზნეს. •ვითომ შემთხვევითობა.

გოგონა რომელმაც მოიკლა თავი?

ხშირად გვაქვს ისეთი პერიოდი, როდესაც უბრალოდ ვჩერდებით და აღარ გვინდა გაგრძელება. გოგონა რომლზეც დავწერე მოთხრობა სწორედ ამ ვითარებაშია, ვერ გაეგო როგორ უნდა მოიქცეს და ვნახოთ როგორ დასრულდება მისი ყოყმანი. მოიკლავს კი თავს?

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (დასასრული)

-ლუკა. - მისი სახელის ხსენებაზე კი შიში სიბრაზემ ცაანაცვლა და გეგონებოდათ ცეცხლი ენთო თვალებშიო, ტუჩები ერთმანეთს ისე მაგრად მიაჭირა სისხლისფერი ტუჩები გაუთეთრდა. მის სახელთან ერთად მთელი ისტორია მოვუყევი, ყველაფერს ვყვებოდი და თან მოთქმით ვტიროდი.

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 7)

-შენი მშობლები სად არიან? - ამ კითხვამ დიდი ხნის შეუხორცებელ ჭრილობაზე მარილი დამაყარა და კვლავ ამტკივდა მთელი სხეული, თვალებზე მოწოლილ ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი და ყელში გაჩრილ ბურთს კი ვეწინააღმდეგებოდი რომ არ დავეხრჩვე -თუ გინდა არ მიპასუხო

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 6)

ორშაბათ დილით მაღვიძარამ ისევ შვიდის ნახევარზე გამაღვიძა. ლუკას სიტყვები სულ თავში მიტრიალებდა, მისი შეშლილი სახე, მისი მუქარა ყურთასმენას მიქვეითებდა. დილით არაფერი მიჭამია, შიმშილის გრძნობა დაქვეითებული მქონდა, ამდენი სტრესისგან მხოლოდ

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)

-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტს

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -14- დასასრული!

როგორი აუხსნელი და სათუთი სიტყვაა მონატრება,ნატიფი და სათნო ატლასივით რომ არის გადაფენილი გულში და სიმსუბუქის შეგრძმებას ბადებს...მკვდარი ძმის ჩახუტება და მონატრების ერთიანად ჩაცხრომა იმდენად თბილი აღმოჩნდა რომ შესაფერის სიტყვებს ვერ ვპოულობ რომ

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -13-

ყველა ქალს ჰყავს კაცის იდეალი, რომელზეც ოცნებობს,რომელიც არ დაიძინებს ადრე რომ ნახოს როგორ დაიძინებ იგი,რომელიც ხელით ატარებს და ყველას ეტყვის "ეს ისაა!".რომელიც ყველაფერს გააეთებს რომ მის საყვარელ ქალს გაეღიმოს და იყოს ბედნიერი.