ბედნიერია გოგონა?! (13)

გონს მოვდივარ. ვხედავ უცნობ ოთახში ვარ. კარგად რომ გამოვიხედე თვალებში ოთახიც მოვათვალიერე. ჩემი ვარაუდით სასტუმროში უნდა ვყოფილიყავი. - არის აქ ვინმე? - ვთქვი მაგრამ ჩემი ხმა მეც ძლივს გავიგე. სუსტად ვიყავი.

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -4-

ტკბილი სიზმრები მაღვიძარამ დამირღვია,ისარი რვას აჩვენებდა.ზანდატად წამოვდექი საწოლიდან შიშველი ტერფები ცივმა იატაკმა სულ გამიყინა სააბაზანოში შევედი ჯაკუზი წყლით ავავსე და თბილი წყლის შეხებისას ტნუტივით ავკრუსუნდი.თბილი ტალღები ყელზე ნაზად

ბედნიერია გოგონა?! (12)

ესეიგი ნინიკო დღეს თვალების ოპერაციას იკეთებს! გერმანიაში მიდის... მეც უნდა გავყვე! ბოლოსდაბოლოს ის ჩემი საყვარელი ადამიანია და თავს ვალდებულად ვთვლი. თვალებით სებასტიანი მოვძებნე. ბევრი ძებნა არ დამჭირდა , პირველივე მაგიდასთან იდგა და კარინას

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -3-

სასიამოვნოდ გაოცებულმა გავაცილე ჩემი საპატიო სტუმრები და დივანზე მივესვენე.სამსახური მქონდა თანაც ჩემთვის მისაღები და სასიამოვნოც კი,რადგან ეკოს მოვალა პატრონობა შემთვის კარგი შანსი იქნებოდა.სტუმრების გაცილების შემდეგ სახლის დალაგებას

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -2-

ჩემი ხელი მის ტორებში მოვაქციე და შინ შევიპატიჟე.კაცი მტკიცე შეხედულებისა იყო სერიოზული სახით დაიკავა ადგილი დივანზე და მკითხა ეკოზე. -მამიკო-სიცილით გაიქცა თმა აბურძგნული და ლოყებშეწლითლებული ახლადგაღვიძებული გოგონა მამასთან. -როგორ მანერვიულე

ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -1-

გაყინული ტერფები ერთმანეთს გქვუხახუნე და საწოლიდან წამოვდექი.ფეხშიშველი გავედი სამზარეულოში ჩაიდანი გაზქურაზე შემოვდე და მაცივარზე გაკრული დღევანდელი დღის გეგმას გადავხედე. •დარეკე დედასთან. •დააკვირდი სამიზნეს. •ვითომ შემთხვევითობა.

გოგონა რომელმაც მოიკლა თავი?

ხშირად გვაქვს ისეთი პერიოდი, როდესაც უბრალოდ ვჩერდებით და აღარ გვინდა გაგრძელება. გოგონა რომლზეც დავწერე მოთხრობა სწორედ ამ ვითარებაშია, ვერ გაეგო როგორ უნდა მოიქცეს და ვნახოთ როგორ დასრულდება მისი ყოყმანი. მოიკლავს კი თავს?

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (დასასრული)

-ლუკა. - მისი სახელის ხსენებაზე კი შიში სიბრაზემ ცაანაცვლა და გეგონებოდათ ცეცხლი ენთო თვალებშიო, ტუჩები ერთმანეთს ისე მაგრად მიაჭირა სისხლისფერი ტუჩები გაუთეთრდა. მის სახელთან ერთად მთელი ისტორია მოვუყევი, ყველაფერს ვყვებოდი და თან მოთქმით ვტიროდი.

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 7)

-შენი მშობლები სად არიან? - ამ კითხვამ დიდი ხნის შეუხორცებელ ჭრილობაზე მარილი დამაყარა და კვლავ ამტკივდა მთელი სხეული, თვალებზე მოწოლილ ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი და ყელში გაჩრილ ბურთს კი ვეწინააღმდეგებოდი რომ არ დავეხრჩვე -თუ გინდა არ მიპასუხო

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 6)

ორშაბათ დილით მაღვიძარამ ისევ შვიდის ნახევარზე გამაღვიძა. ლუკას სიტყვები სულ თავში მიტრიალებდა, მისი შეშლილი სახე, მისი მუქარა ყურთასმენას მიქვეითებდა. დილით არაფერი მიჭამია, შიმშილის გრძნობა დაქვეითებული მქონდა, ამდენი სტრესისგან მხოლოდ