გოგონა სალამანდრას ტატუთი -10-

წამწამები რამდენჯერე დავახამხამე,არმესმოდა არაფერი ყურთასმენა დახშული მქონდა აგონიაში ვვარდებოდი.გოგონამ შემამჩნია და ნაბიჯებს უმატა გონს მოვეგე და სწრაფად დავიძარი მისკენ,მანაც რომ ნახა მიკენ მივდიოდი გაიქცა აღელვებული უკან მივსდევდი ცრემლები

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -9-

არადოდეს ვსვამდი ზედმეტს,არა ზოგადად არ ვსვამდი მაგრამ გუშინ რადამემართა არვიცი.სისუსტე გამოვიჩინე და ეს აშკარაა,ეს ოდესმე მაინც მოხდებოდა არვამბობ რომ ვნანობ მაგრამ....მაგრამ არვიცი...არეული ვარ,ქაოდურად მოძრაობს ფიქრები და

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -8-

ჩემი მშობლების სახლი დავტოვეთ და ნელი ნაბიჯებით გავუყევით ნახევრად ჩაბნელებულ ქუჩებს.აქა-იქ მკრთალად ეცემოდა ლამპიონების მბჟუტავი სხივი ტროტუარს,მშვიდი საღამო იყო სავსე მთვარეც ამაყად დარაჯობდა ღამეს.

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (დასასრული)

რეზოს სახეზე ისეთი სურათი ეხატა წარმოდგენაც კი გაუჭირდებოდა ადამიანს ახლა რას ფიქრობდა. გიორგის სავარძლის ნიასკენ მიგორება უნდოდა ,მაგრამ ცალი ხელით ვერ შეძლო. -გაეთრიე ჩემი სახლიდან...გაეთრიე თორემ

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (11)

ცოტა ხანს იჯდა მარი შემოსასვლელში სანამ მარინა არ გამოჩნდა. ტანზეც გამოეცვალა და გზა და გზა ველაფერს ასწორებდა. სასწაული ქალი იყო რა. მიუხედავად იმისა ,რომ ასი მსახური ჰყავდა ყველაფერზე ხელი თვითონ უნდა შეევლო. მარის მოუახლოვდა -შენთვის ოთახი

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (10)

მარიმ გიორგის სახე ხელებში მოიქცია და თვალებში ჩახედა. ბიჭს ნერვიულობისგან ყველაფერი უცახცახებდა. რაღაცის თქმა უნდოდა ,მაგრამ თავს ვერ აბამდა. -არაფრის თქმა არ გჭირდება ისედაც ვხედავ ბედნიერებას შენს თვალებში.

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -7-

ნაზად და ამავდროულად უხეშად მიკოცნიდა ბაგეებს,მეც ინსტიქტურად ავყევი ხელი თმაში შევუცურე და ჩემსკენ მოვქაჩე.არ ვიცი რას გრძნობდა ის მაგრამ მე ვხვდებოდი რომ შარში ვიყავი!სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა ერეკლე ყიფიანი და ეს სიყვარული მაგიჟებდა.არც კი ვიცი

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -6-

რა ურჯულო დეგენერატია!სანამ ექმმა არ მითხეა მდგომარეობა სრაბილურიო იქმდე ვერ დაშვიდდი არადა ვაფეთხილებდი არ მიიღო წამლები მეთქი.მთელი სახლი გადავქექე და ყველაფერი გადავყარე და ამან ისევ იგივე ქნა!შეაყარე კედელს ცერცვი!-

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (9)

მარინას დანახვა წყვილისთვის იმდენად მოულოდნელი იყო რამდენიმე წუთს გონს ვერ მოვიდნენ. არც თავად იყო კარგად. მოსმენილს საკუთარ თავს ვერ აჯერებდა. ბოლოს ნაბიჯის გადადგმა როგორც იქნა მოახერხა და ოთახსი შევიდა. არც ნია და არც სანდრი ადგილიდან არ

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 4)

-გამარჯობათ - ვუთხარი და ხელი გავუწოდე ჩამოსართმევად. ჩემი სიფრიფანა თითები მის ძლიერ ხელებში ჩაიკარგა. თვალებში როცა ჩავხედე ზღვა მომაგონდა, ბობოქარი ლურჯი ზღვა, მისი თვალები ზღვასავით ლურჯი იყო, ზღვასავით მღელვარე. - მმმე მმე თქვენი ახალი