გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (10)

მარიმ გიორგის სახე ხელებში მოიქცია და თვალებში ჩახედა. ბიჭს ნერვიულობისგან ყველაფერი უცახცახებდა. რაღაცის თქმა უნდოდა ,მაგრამ თავს ვერ აბამდა. -არაფრის თქმა არ გჭირდება ისედაც ვხედავ ბედნიერებას შენს თვალებში.

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -7-

ნაზად და ამავდროულად უხეშად მიკოცნიდა ბაგეებს,მეც ინსტიქტურად ავყევი ხელი თმაში შევუცურე და ჩემსკენ მოვქაჩე.არ ვიცი რას გრძნობდა ის მაგრამ მე ვხვდებოდი რომ შარში ვიყავი!სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა ერეკლე ყიფიანი და ეს სიყვარული მაგიჟებდა.არც კი ვიცი

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -6-

რა ურჯულო დეგენერატია!სანამ ექმმა არ მითხეა მდგომარეობა სრაბილურიო იქმდე ვერ დაშვიდდი არადა ვაფეთხილებდი არ მიიღო წამლები მეთქი.მთელი სახლი გადავქექე და ყველაფერი გადავყარე და ამან ისევ იგივე ქნა!შეაყარე კედელს ცერცვი!-

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (9)

მარინას დანახვა წყვილისთვის იმდენად მოულოდნელი იყო რამდენიმე წუთს გონს ვერ მოვიდნენ. არც თავად იყო კარგად. მოსმენილს საკუთარ თავს ვერ აჯერებდა. ბოლოს ნაბიჯის გადადგმა როგორც იქნა მოახერხა და ოთახსი შევიდა. არც ნია და არც სანდრი ადგილიდან არ

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 4)

-გამარჯობათ - ვუთხარი და ხელი გავუწოდე ჩამოსართმევად. ჩემი სიფრიფანა თითები მის ძლიერ ხელებში ჩაიკარგა. თვალებში როცა ჩავხედე ზღვა მომაგონდა, ბობოქარი ლურჯი ზღვა, მისი თვალები ზღვასავით ლურჯი იყო, ზღვასავით მღელვარე. - მმმე მმე თქვენი ახალი

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 3)

ძალიან მკაცრია ხანდახან ცხოვრება, ჩაგისაფრდება ხოლმე, ჯერ ფეხს დაგიდებს და წაგაქცევს, შემდეგ ზედ დაგაწვება და შენი გაჭ....ტა უნდა, ბოლოს კი კისერზე მის უზარმაზარ ტორებს შემოგახვევს და უნდა გაგგუდოს. თუ არ გაიბრძოლე, თუ არ მოიშორე მისი ტორები ის

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -5-

-ქეთუუ როგორ ხარ?--მომენატრე მარუუ--მეც საყვარელო ძალიან ერთკვირაში ჩამოვალთ და მარგად ჩაგეხუტებიიი-ახლა გადმოვძვრები ლეპტოპში მითხარი სიძე რაშვრება?ხოა ჯანზე?-ჩაიფხუკუნა ქეთიმ.-ქეთინოოოო ეხლაა სირბილით ჩამოვალ თბილისში

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 2)

კაფედან ბრაზმორეული გამოვვარდი. რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი და იქვე მდგარ სკამდე ჩავიკეცე. არვიიცი იქ რამდენი ხანი ვიჯექი სანამ არ ვიგრძენი რომ გვერდით ვიღაც მეჯდა. გავიხედე და ყველაზე ნაკლებად ვისაც ველოდი ის დავინახე

გოგონა საროსკიპოდან _ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (8)

მარი და ნოდარი შემოსასვლელში დიდხანს საუბრობდნენ მომხდარის შესახებ. ის იყო დასაძინებლად ზედა სართულში ავიდნენ მსახური გოგო სირბილით ,რომ მოვარდა. სუნთქვა უჭირდა და სიტყვებს თავს ვერ აბამდა.მისი დამშვიდება ძლივს მოახერხეს და როგორც იქნა ერთი

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -4-

კიბესთან ვიდექი და სულელივით მივშტერებოდი ერეკლლეს რომელიც მძიმე ნაბიჯებით მიახლოვდებოდა.საოცრად სიმპატიური მეჩვენა ჩემი ქმარუკელა და ნერწყვის მძიმე გორგალიც ძლივს გადავყლაპე. -გოგო არ მოდიხარ?- -კი კიი მოვდივარ ჯერ სად წავიდეთ?- -მშია მე ჯერ და