პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 1)

ყველა ადამიანი ერთმანეთისგან განსხვავებულები ვართ, ხომ ასეა არა? ყველანს სხვადასხვაგვარი ხასიათი და ჩვევები გვახასიათებს, ზოგი ჭირვეულია, ზოგიც გულჩათხრობილი, ზოგი კიდევ უჟმური, ძალიან, ძალიან, ძალიან უჟმური. ასეთი ადამიანები ერთეულებად იბადებიან

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -3-

მამამ ხელი გამიშვა და ჩემი ხელი "პოტენციური ქმრის" გვერდით მდგომ ბიჭს გადაულოცა.საქორწინო პროცესიაც დაიწყო."ერთი საიდან მოგივიდა მაგ გამხმარ ტვინში გოგო რომ ის კაცი შენი ქმარი უმდა ყოფილიყო?"ათასგვარი სალანძღავი სიტყვით ვიმკობდი თავს."ანუ ჩემს

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -2-

არეული სახით ვუყურებდი ჩემს წინ მდგარ ჭააღარა შერეულ კაცს და ვერაფერზე ვრეაგირებდი,ვერც იმაზე რომ კარებში მამაჩემი იდგა და კითხვისნიშანი მზერით მიყურებდა.დაორიგრამებულივით წამოვწიე სხეული სავარძლედან ჩანთა ავიღე და შენობა დავტოვე.ისევ სასაფლაოზე

გოგონა საროსკიპოდან _'' არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (7)

მარი და გიორგი კვლავ და კვლავ ხვდებოდნენ ერთმანეთს ისე ,რომ ამის შესახებ არავინ იცოდა. რამდენჯერმე გიორგიმ გარეთაც კი გაიყვანა საყიდლებზე. მათი ურთიერთობა ნელ-ნელა იმაზე სერიოზულ ფაზაში გადავიდა ვიდრე თავად ეგონათ.

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -1-

16 წლის ვიყავი როცა მარცხენა ბეჭზე სალამანდრას ტატუ გავიკეთე.მაშინ ძალიან ვიყავი გაბრაზებული მშობლებზე ნუ ეხლაც ვარ,ჩემში ისინი ვერასოდეს ხედავდნენ შვილს და მითუმეტეს ადამიანს.ისინი არც ჩემი სულიერი ცხოვრებით იყვნენ დაინტერესებულნი.16 წლსას კი როცა

გოგონა საროსკიპოდან _ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (6)

სანდრი დარცხვენილი იჯდა უკანა სავარძელზე და ხმას ვერ იღებდა. არარ იცოდა რა ექნა ან ეთქვა. მეგობრების ჩამსვების როლსი ყოფნა ყველაზე დიდი სატანჯველი იყო მისთვის. აღარ იცოდა როგორ გაესწორებინა მათთვის თვალი. აღარ იცოდა ბოდიშის მოხდა იყო თუ არა ამ

გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (5)

მარიმ თავი გააქნია. სახლში შესვლა არ უნდოდა. თავს ისე უხერხულად და შეურაცხოფილად გრძნობდა როგორც არასდროს. გიორგი მიხვდა ,რომ შეიზლებოდა მართლა წასულიყო და მის გადარწმუნებას ყველანაირად ეცადა. -მარი მომისმინე. ახლა თუ წახვალ შესაზლოა ეს შეცდომა

ფსიქოლოგი და მწვანეთვალება გოგონა

როდესაც ღია ფერის, სივრცული ოთახისკენ შემიღეს კარი მეც არ დავაყოვნე, ზღურბლს გადავაბიჯე, ნელი ნაბიჯებით მივუახლოვდი გაჭრილი, ფუტურო ბურთის ფორმის სკამს და კომფორტულად მოვთავსდი....

გოგონა საროსკიპოდან_ ''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (4)

გიორგიმ მანქანა ელვის სისწრაფით დაძრა. ერთი მხარე სრულიად შემოიარა. ყველაფერს კარგად აკვირდებოდა და ფარებს ანათებდა. იმ მიდამოებზე არც ხშირი მოსახლეობა იყო და არც რამე დაწესებულება. მხოლოდ მიტოვებული ველები.

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (3)

მარი გონს ,რომ მოვიდა თავი უხერხულად იგრძნო და უკან დაიხია. უხერხულობა გიორგისაც დაეტყო. -მაპატიე_ჩუმად თქვა მარიმ_უცებ ავღელდი -არაუშავს , მესმის. ახლა უნდა წავიდე ,მაგრამ არავისთან წამოგცდეს სიყტვაც კი ,რომ გეხმარები. გპირდები ყველაფერს