მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (8)

-ჰგონია რომ უფრო დასერიოზულდები და საქმესაც უფრო ყურადღებით მიუდგები. ოჯახი დიდი პასუხისმგებლობაა და თუ ამ პასუხისმგებლობას საკუთარ თავზე აიღებ მაშინ შეძლებ კომპანიის მართვას. - ნელა წამოვდექი დივნიდან და სამზარეულოს კარებს ფრთხილად მივუახლოვდი. -და

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (7)

-უბრალოდ მოდუნდი, ზედმეტად დაძაბულიხარ- თმაში თითები შემიცურა და მისკენ ნელა მიმიზიდა, სხეული მითრთოდა, ნორმალურად ვეღარ ვსუნთქავდი, მის თითოეულ მოძრაობას ვემორჩილებოდი, მკლავზე შევეხე, ხელი ნელა ავაცურე კისრამდე, ნაზად შევეხე და საკოცნელად

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (6)

-ჩემი შეყვარებული თხოვდება- თქვა და ცრემლიანი თვალებით ჯერ მე შემომხედა შემდეგ კი დედამისს, ვიგრძენი როგორ უცახცახებდა ხელი და როგორ უჭირდა სუნთქვა მაგრამ მაინც იღიმოდა, მიუხედავად ცრემლებისა, მაინც იღიმოდა.

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (1-5 რედაქტირებული)

-სამყაროში ვერანაირი ძალა ვერ მაიძულებს რომ შენი სიყვარული შევწყვიტო თუნდაც ერთი წამით.- მინდოდა ახლა ჩემს გვერდით ყოფილიყო, მისი სხეულის სითბო მეგრძნო, ჩავხუტებოდი და მეთქვა რამდენად ძლიერ მიყვარს.

ფანჯრების მწმენდავი თავი.6

კოტეს ყვირილის ხმა მთელს სახლში ისმოდა. გაგიჟებული კაცი , ქალიშვილის სახელს ყვიროდა და შეშლილივით დარბოდა ოთახში. კაცის საქციელით გაოცებული გოგონები, ერთმანეთში ხმადაბლა საუბრობდნენ და შეშინებულები იყურებოდნენ. სად უნდა წასულიყო ლიზა? ყველა ამ

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (4)

კარები ემამ გააღო, მისი დანახვისთანავე წელზე ხელი მოვკიდე და ვაკოცე. -მიყვარხარ- ვუთხარი და თვალებში შევხედე, ეს ის თვალები იყო რომელიც მიყვარდა , რომელშიც მინდოდა მხოლოდ და მხოლოდ ბედნიერება დამენახა, ჩემწინ კი ის ადამიანი იდგა რომელსაც ისე

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (3)

-სახლში წასვლა არ მინდოდა.- ვუთხარი ემას როცა კარები გამიღო. სახლში წასვლა მართლა არ მინდოდა, ახლა ჩემი მშობლები ბატონ დავითთან ერთად ჩემი ქორწილის საკითხებზე ბჭობენ, მეკი არაფრის გაკეთება არ შემიძლია, ემასთვის უნდა მეთქვა ამიტომ პირდაპირ მასთან

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (2)

-ადექი მივდივართ.- არ გავნძრეულვარ თვალები დახუჭული მქონდა და არც არაფრის თქმას არ ვაპირებდი სანამ იგივე სამჯერ არ გაიმეორა მანამ სანამ ჩემს კარადაში ტანსაცმელს ეძებდა. -ადექი სალომე- მოთმინების ფიალა აევსო, დამიყვირა, მხარზე ხელი ოდნავ მომიჭირა და

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (1)

-სალომე ჩაი მზადაა ჩამოდი -ახლავე დედა- ზურგჩანთა ავიღე და კიბეებზე სირბილით ჩავედი. -დილამშვიდობის- ვუთხარი დედას და მაგიდასთან დავჯექი. -დღეს დაგვაგვიანდება მე და მამაშენს- მითხრა სამზარეულოდან გამოსვლისას და ფინჯანი მაგიდაზე დადგა.

აქტიური გოგონები... ეგ რა ხილია?!

ბა, სხვა რა უნდა უწოდო იმას, როცა ადამიანთან ჰარმონიული, სასიამოვნო ურთიერთობა გქონდა და დაშორების მერე თავი "ნახმარი", "ნაქონი" გგონია? სულ რომ გარეწარი იყოს შენი პარტნიორი, ხომ იცი, რას აკეთებდი და როგორ?! სამაგიეროდ, ბიჭს არავინ არაფერს უთვლის და