"გპირდები" - (18) - მეორე ნაწილი

სახლში რომ მივედი მზადება დავიწყე მეორე დღისთვის, ხვალ ხომ სკოლაში მივდიოდი. გარდერობი გამოვაღე შავი ჯინსი, შავი მაიკა და შავი მარტენზები, ხვალ ამას ჩავიცვამდი. ყველაფერი შავი, სანდროს დაღუპვის შემდეგ ერთი თეთრი მაიკაც არ მცმია, და გარდერობში ტრუსიც

"გპირდები" - (17) - მეორე ნაწილი

ნოემბრის სუსხიანი დღეები. კატასტროფიდან რამოდენიმე თვე გავიდა. განადგურებული ვარ. ვერ ვხვდები სამყარომ ასე რატომ დამსაჯა, რატომ წამართვა ძლივს-ძლივობით ნაპოვნი სიყვარული, რომელიც მართლა ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარდა. არა არ დავიჯერებ რომ ის

"გპირდები" - (16) (პირველი ნაწილის დასასრული)

სანდროც წავიდა. პირველი ორი დღე სუ მირეკავდა, ის მაღვიძებდა და ის "მაძინებდა". ხუთშაბათს აღარ დაურეკავს დილას, რაც ძალიან გამიკვირდა. იმ დღეს საერთოდ არ დაურეკავს რამც უკვე ნერვებზე ამწეწა. ერთი-ორჯერ მივწერე მაგრამ პასუხი არ გაუცია. ეხლა ხო საერთოდ

"გპირდები" - (15)

ვერასოდეს წარმოვიდგენდი თუ ასეთი ბედნიერი ოდესმე გავხდებოდი.. მე და ასეთი შეყვარებული კი, მაგრამ როცა უკვე მასაც ვუყვარვარ ეს უკვე რავი, არ მეგონა უბრალოდ, მაგრამ ერთის ყოველთვის მჯეროდა - სასწაულების. ეს ხომ დედამიწაა. აქ არაფერი არ უნდა

"გპირდები" - (14)

დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა. არც დამიხედავს ვინ იყო ისევე ავიღე: - მარი - რა თქმა უნდა სანდრო. არაფრის თქმას არ ვაპირებდი და არც მითქვამს. - მარი, მისმინე, ვიცი რომ გესმის. ძალიან გთხოვ მაპატიე, მართლა გულით ვნანობ და გთხოვ მაპატიე, არ მინდოდა,

"გპირდები" - (13)

ცოტა ხანი გავჩერდი საპირფარეშოში ესე ჩაკეტილი. ნელ-ნელა ვწყნარდებოდი. ბოლოს რომ ივხვდი რა სისულელეზეც დავიწყე ბღავილი ჩემს თავზე გამეცინა. დავწყნარდი საბოლოოდ, თავი მოვიწესრიგე და გარეთ გავედი. ისევ ცეკვავდნენ სანდრო და თიკა.

"გპირდები" - (12)

სანამ ჩემი დაბადების დღე მოვიდოდა, სანდრომ მითხრა რომ მანამდე თავის ძმაკაცს ჰქონა დაბადების დღე და ორივენი ვიყავით დაპატიჟებულები. მე დიდ უარზე ვიყავი, არც კი ვიცნობდი და მერიდებოდა წასვლა.

"გპირდები" - (11)

ოხხხ, ისევ ეს დილა და საშინელი ორშაბათი. მაღვიძარამ დარეკა და სანდროსგან მესიჟიც მომივიდა. - პატარავ გაიღვიძეეე, ცხრის ნახევარზე გამოგივლი და მე წაგიყვან სკოლაში. - აუ მეძინებაა - ადე ადე ნუ ზარმაცობ, მიდი მალე თორემ დაგაგვიანდება. მიყვარხაარ.

"გპირდები" - (10)

- სანდრო ვინაა? - გამოვბრუნდი, რატომ უნდა დამემალა, მე ხომ ის მიყვარდა და არ მაინტერესებდა მას ეს მოეწონებოდა თუ არა, მაინც ვერ ამიკრძალავდა მასთან ურთიერთობას. - ჩემი შეყვარებული.

"გპირდები" - (8)

თავი ჩაღუნა, ცოტა ხანი ხმას არ იღებდა. ბოლოს ამომხედა და მკითხა: - დავიჯერო შენ ჩემზე არაფერი არ ცოდი სანამ გამიცნობდი? - საიდან რო? - რავი იქნებ ვინმემ გითხრა.