გრძნობების უცვლელი დარდი

მიდის დრო და ვკვდები თითქოს, ვერავისგან ვერ ვგრძნობ სითბოს, ახლა ვგრძნობ მე იმ დროს სიტკბოს და წარსული მიხმობს მიხმობს! ლამაზ გრძნობებს ვხვდები გზად, მოგონებები არს მზად, ის შეგრძნება არის, სად? კავკასიის მწვერვალად! ამაოა ყველა გზა, იქ ვერ მივალ

გრძნობების უკვდავება

ორი დღის წინ ჩემი ბავშვობის სიყვარული ვნახე, რომელიც ჩემში არსებულ ბავშვს მასში არსებული ბიჭი დღესაც ზუსტად ისეთი ბავშვური და წრფელი გრძნობით უყვარს. ზუსტად ისეთი... და მე დავიჯერე, რომ შეუძლებელია გრძნობები გაქრეს. გრძნობები არ ქრება. გრძნობები არ

გრძნობების ტყვე (დასასრული)

ეს არის საბოლოო მესამე თავი,ამით დასრულდა ჩემი დაწერილი ისტორია.ისტერიკა დამემართა გიჟივით ვტიროდი. ცდილობდა დავეწყნარებინე და მომხუტებოდა,მაგრამ ხელებს ვიქნევდი,ცრემლებს ვერ ვიკავებდი, უცებ ტუჩებზე დამაცხრა,ისე ვნებიანად მკოცნიდა დამავიწყდა

გრძნობების ტყვე 2

მეგობრებო, ეს ამბავი რეალურად მოხდა, ყველა დეტალი ნამდვილია,მხოლოდ სახელები შევცვალე.ამის შემდეგ 1წელი გავიდა წამებაში. მთელი წელი გიორგი ცდილობდა ჩემთან დაახლოებას, მე უარით ვისტუმრებდი

გრძნობების ტყვე

გრძელდება, მიუხედავად ჩვენი განსხვავებული ხასიათისა, შეიძლება თამამად ითქვას რომ არასდროს გვიჩხუბია. ანი ყოველთვის შეყვარებული დადიოდა,ჩემგან განსხვავებით, მე არასდროს მყოლია შეყვარებული. ერთ მშვენიერ დღეს ჩემმა დაქალმა გამომიცხადა, რომ ერთი ბიჭი

გრძნობების მორევში 3

ისევ თეთრი კედლები, ისევ წამლების მწარე სუნი, ისევ ეს ოთხი კედელი , მედდების და ექიმების ფაციფუცი, უბრალოდ დამღლელია,დამქანცველია, წუთები საუკუნესავით იწელება წუთები რომლებიც ჯოჯოხეთურად მტანჯველია, მიჯაჭვული ვარ საწოლს და ვხვდები რომ ადგომა არ

ჩემი გრძნობების უცვლელი ფარდა

ღამეა, ბნელა და ვკვდები ნელა ჩემს გულში ცხელა შენ ხარ ენძელა ამ სიყვარულის სისხლი თითქოს ყაყაჩოს ჰგავს ოცნების დღეებს ვითვლი და ეს გრძნობები მკლავს ჩემი მიჯნური ჩემთან არ მოვა და არ შეწყდება წვიმა და თოვა მე ვეღარ გხედავ თოვლში და ქარში შენზე

გრძნობების მორევში 2

ცხოვრება ერთი დიდი უაზრობაა, ერთი დიდი ტანჯვა და კოშმარი. ადამიანს აღარ ვგავდი მე ცხოვრებამ მომიღო ბოლო, უფალმა ამ ტანჯვისთვის გამიმეტა, გული ამომაგლიჯა, ჩემი გული რომელსაც ჩემი ძმა ჰქვია. უბადრუკ და საცოდავ ადამიანად ვგრძნობდი თავს რომელსაც არაფერი

გრძნობების მორევში (საცდელი)

ნუთუ ასე ადვილია ცხოვრება ტკივილით? ალბად შესაძლებელია რადგან ვცოცხლობ, მე ვივიანა ყანჩელი ვარ 18 წლის გოგონა რომელმაც არაერთი ტკივილი გამოიარა,არაერთი დამცირება აიტანა, არაერთხელ

გრძნობების ქარტეხილი

სიტყვით უთქმელი გრძნობა მიყვარხარ, გრძნობების მიერ შესხმული ფრთები... ისევ დუმილი... ისევ მიყვარხარ... ისევ შენთვის ძგერს ეს წმინდა გული...