გინახავთ მწერალი რომელიც წვიმიან ამინდში ზის და ფაფას ჭაამს?

გინახავთ მწერალი,რომელიც წვიმიან ამინდში აივანზე ზის და შვრიის ფაფას ჭამს? როგორ უყურებს გარემოს და რას ხედავს იგი. გემრიელად შეექცევა ბევრისთვის უგემურ ფაფას და ფიქრობს.

იტირე და დაივიწყე

იტირე და დაივიწყე, თითქოს არც კი ყოფილა,გახსოვდეს რომ ვიღაც ერთი ყველა ყოფილს ჯობია.განიცადე, მაგრამ ბოლოს ნუ აგიტანს სევდა,იცოდე რომ ცხოვრებაში ასეთებიც ხდება.დაიჯერე, რომ ის ერთი შენი ღირსი არ არის,სიყვარული სხვა

ისევ და ისევ

ახლოდან არასდროს მინახავს ის, შორიდან ვუყურებდი ხოლმე და ვფიქრობდი. ლამაზი, ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის ქვეშ, მიწაზე ლუსმანივით ვიყავი დაჭედებული და ვუყურებდი მთვარეს...დრო ნელა გადიოდა,

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/15}

ბავშვი გამოართვა და მოწვეტით აკოცა თომას, რომელმაც უხერხულად გაიცინა, ბავშვთან ერთად მიიხუტა გოგონას სხეული, საფეთქელზე აკოცა და ნიცამაც მოგვიანებით გაიაზრა ახვლედიანის მზერა და როგორ მალევე გაეცალა მათ.. -მაპატიე, არ..

ცხოვრება ფოკუსით და ფოკუსის გარეშე

ჩვენ,ადამიანებს ასე ოსტატურად გამოგვდის ტყუილები განსაკუთრებულად კი ილუზიების შექმნა და რა სამწუხაროა ასე ღრმად,რომ ვართ ჩაძირული.არ გვინდა ის ვიყოთ რაც/ვინც ვართ,საკუთარი თავისგან ყოველთვის მეტს მოვითხოვთ იმაზე მეტს რისი მიცემაც არ შეგვიძლია.

განშორება და შეყრა 2

-გიღალატა? - მაშინვე მიმიხვდა გულის წუხილს. -მიღალატა - აღმომხდა და ყველა ბგერამ ერთდროულად შემოჰკრა განგაშის ზარი. -არ ყოფილა შენი ღირსი.

აბრაკადაბრა და ისიც გაქრა(სრულად)

-“ბარსას” ფერებში ხარ.-დამცინის.-ლოყები წითელი,ტუჩები ლურჯი. -ვირო მადლიო. -მეჩვენება თუ კოცნა დამამადლე?! -შეიძლება ეგრეც ითქვას.

სიყვარული და ღალატი

მთელი არსებით, მთელი გულით და სულით მენატრება, მაგრამ როცა ასე ძალიან მიჭირს აპატიო ის რაც გამიკეთა ლამის გული გამიჩერდეს. კარებს ვშორდები და ტელეფონს ვიღებ ნუცისთან დაკავშირებას ვცდილობ, არპასუხობს! -ნუცი მიპასუხე! ვიცი რო ნიკა შეგხვდა გზაში და მის

კაილი და ევანჟელინა

ხალხი ფიქრობდა რომ მას არასოდეს არავის შეყვარება არ შეეძლო, რადგან მონსტრი იყო. და დიახ როდესაც კაილი ევანჟელინასთან მივიდა გოგონა დაფრთხა და უკან დაიხია. -გეშინია?-ხმა არ გაუცია-მითხარი გეშინია? -

განშორება და შეყრა 1

ადამიანს, ვისაც ღალატის გემო გაუგია, რომელიც ობიან საჭმელს მაგონებს (გარდა ყველისა), მიხვდება ჩემი სიტყვების არსს, რადგან ყველა, უკლებლივ ყველა ერთი წამით მაინც ივლებს გულში : იქნებ მე არ ვიყავი საკმარისად კარგი? იქნებ მე შემეშალა? იქნებ მე ...