დაბრუნება (თავი8)

სანდრო ძლივს ჩავსვი მანქანაში,ჩაჯდომა და გათიშვა ერთი იყო.როგორ არ მინდოდა ახლა მანქანის ტარება.მანქანას ადგილიდან ვძრავ,მეტრეველების კარებში გაკვირვებული გიგი დგას რომელსაც ისევ გაკვირვებულს ვტოვებ. ერთი თვე ვეხვეწებოდი გიგის,მანქანის ტარება რომ

დაბრუნება (თავი7)

ჩემი ბიძაშვილის მანქანაში უხმოდ ვჯდები,არვიცი ასე მე დამიმთხვია თბილისმა ამინდი თუ უბრალოდ მარტის გამოა,თავსხმა წვიმა დაიწყო,თვალს ვაპარებ და გიგის ვხედავ, რომელიც ჩანთებს მანქანაში ალაგებს

დაბრუნება (თავი6)

სააბაზანოდან გამოვედი,ასე მგონია ხანდახან წყალს ჩემი ფიქრებიც თან მიაქვს და მანთავისუფლებს.ტელეფონს ვამოწმებ,ახალ ჩემთვის უმნიშვნელო მესიჯებს ვშლი და იქვე სავარძელში ვისვრი. ხალათს ვიცვავ, თმაზე პირსახოც შემოხვეული,ყავით ხელში გავდივარ ავანზე და

ერთადერთი ჭეშმარიტის დაბრუნება

ახლა ვიცი, ვინც კი მიცნობს, ყველა ძლიერ ძლიერ ღელავს. ალბათ მოუთმენლად ფიქრობს, ჩემი ლექსი ვისთვის ელავს. მე არ მინდა მოგახსენოთ, მისი სახელი და გვარი. მე არ მინდა მოგაბეროთ, ჩემი გულის ცეცხლი, ქარი. ვინ არს მერი შერვაშიძე, როდესაც შენ არსებობ. ჩემს

დაბრუნება (თავი5)

ჩემთან იყო მოსული პროდუქტები მომიტანა,დედაჩემის მოთხოვნით.აივანზე იდგა და იქიდან აკვირდებოდა ჩემს ქცევას.ჯერ ავბლუყუნდი და მერე დავიწყე გათამამებულმა -ჩემი შეყვარებული. გავეჯგიმე წინ, ყავით სავსე ჭიქა გავუწოდე და მერე პუფში ჩავჯექი.ჩაიფხუკუნა და

დაბრუნება (თავი4)

ცალკე რომ გადავწყვიტ გადასვლა დედჩემი ხომ გადამერია ცალკე გიგიც გაგიჯდა. მამაჩემი რატომღაც თანახმა იყო,არ ეშინოდა და არც ნერვიულობდა,დამოუკიდებელი ცხოვრების მომხრე იყო

დაბრუნება (თავი3)

დილით ადრე მიწევს ადგომა,სანდროსაც ვაღვიძებ უშედეგოდ და სწრაფად ვემზადები ლექციაზე წასასვლელად.თბილ ტანსაცმელში ვეხვევი,ჩანთაში კონსფექტებს ვალაგებ საფულეს და გასაღებს მაგიდიდან ვიღებ და სახლში მძინარე ბიძაშვილს ვკეტავ. უნივერსიტეტში ტაქსით

დაბრუნება (თავი2)

საწოლში მთელი ღამე გაუაზრებლად ვტრიალებ,ადგილს ვერ ვპოულობ,კარგად შეფხიზლებული ფეხზე ვდგები და სიბნელეში არეული ვმოძრაობ,პიჟამოებს სწრაფად ვიხდი და სპორტულებს ვიცვამ,ტელეფონის დახმარებით ჩანთაში საფულეს ვპოულობ ქურთუკს ხელში ვიღებ

დაბრუნება (თავი1)

ისე მომეწონა ისე მივეჯაჭვე ისე მივეწებე ისე შემიყვარდა გონზე ვერ მოვედი. გიგი ნამდვილა კარგად რომ გავიცანი ჩვიდმეტი წლის ვიყავი, ამპარტავნებაში არ ჩამომართვათ მაგრამ ზედმეტად ლამაზიც,ცხოვრებით აღტაცებული,ბედნიერი და მხიარული დედის ერთა გოგო კესო

დაბრუნება 90_იანებში (სრულიად)

ისევ წამოვწექი, მალევე სტელა მოვიდა თავისი ტირანოზავრი შვილების თანხლებით. -ქეთუსა სიბნელეში ხარ? -ხო სტელა, რა უბედურებაა. -მოიწყინე? -ცოტა ხო. ფანჯარას მივუახლოვდი -ქეთ გამომართვი სანთელი.- ფანჯარაშ შემაძვრინა ხმელი ხელები.