დაკარგული სიმშვიდე ( 6 )

-ბოდიშს მიხდი სითავხედისთვის და ისევ იგივეს აკეთებ ... ნუთუ დაგაკლო ქალბატონმა ნინამ ზრდილობა (გამიღიმა და თვალებში შემომხედა, მე ვერაფერს ვეუბნებოდი) -არა უბრალოდ დედამ კარგად მასწავლა რომ ცოლიან კაცებს უნდა ვუფრთხილდე გაბრაზებულმა გავხედე რამაც

დაკარგული სიმშვიდე ( 5 )

-თამაშისთვის ზედმეტად სერიოზული არა ტას? სიმწრით გამეცინა და ცრემლები შევიკავე... რა ვიგრძენი? რაღაც საშინელება თითქოს მეტყველება ისევ დავკარგე, მაგრამ რატომ? ჩვენ ხომ ერთად არ ვიყავით? ჩვენ ხომ არანაირი ურთიერთობა არ გვაქვს?... მაგრამ ეს

დაკარგული სიმშვიდე ( 4 )

1 კვირა გავიდა, ნელნელა ყველაფერი მის ადგილს დაუბრუნდა, მე უკვე სახლში ვიყავი... სახლში სადაც აღარ მეგულებოდა მოწყენილი მშობლები, სახლში სადაც ყველა გაღიმებული დადიოდა.. მეც დიდხანს ვიძინებდი თავში მოხვედრილ რბილ მატერიას რომ არ გავეღვიძებინე

დაკარგული სიმშვიდე ( 3 )

ვფიქრობდი და მივხვდი რომ ჩვენ ყველას შენ გვაერთიანებ, შენსგარეშე ყველაფერი უფერულია, ვიცი რომ გესმის უფლება არ გაქვს ამ სიტყვების მერე ლამაზმა სამოთხემ მიგიზიდოს რადგან ჩვენთან არის შენი სამოთხე შენს გარეშე ყველა ჯოჯოხეთში ვართ... არა ეს ჯოჯოხეთზე

დაკარგული სიმშვიდე ( 2 )

ნელა შემოვტრიალდი და თვალებში ჩავხედე "აქ რას აკეთებ?" მინდოდა მეკითხა მაგრამ რათქმაუნდა ამაოდ, სახიდან თმა გადამიწია შუბლზე მაკოცა და იქედან გაუჩინარდა ... ნუთუ მომეჩვენა? არა არა ის ნამდვილად აქ იყო... რატომ გადამეკიდა ღმერთო რა უნდა ...

დაკარგული სიმშვიდე ( 1 )

-გაიღვიძე მამას გოგო გათენდა უკვე დილას როგორც ყოველთვის მზრუნველმა და თბილმა ხმამ გამაღვიძა , როგორ მინდა ერთხელ მაინც შევძლო და მეც გავცე პასუხი ... როგორ მინდა მეც

დაკარგული დრო (3 თავი)

არ მეგონა ჩემთან სასაუბრო თუ რამე გექნებოდა მარიამ -მართალი ხარ,შენ არც კი იცი როგორ მიჭირს აქ ყოფნა,ჯობია ცალკე დავილაპარაკოთ,თუ გირჩევნია შენ ძმაკაცებთან ერთად ვისაიბროთ? -მათ ყველაფერი იციან ისინია როან ვისთანაც...

დაკარგული დრო (2 თავი)

წარსულზე ფიქრმა იმდენად ჩამითრია რონ ვერც კი მივდვდი სახლში როგორ მივედი,ტაქსისტს ფულს ვაძლევ და მანქანიდან გადმოვდივარ.რამდენი რამ შეიცვალა დედის წერილი წაკითხვის შემდეგ,მას შემდეგ უკვე სამი წელია გასული.სახლში როგორც კი შევედი მაშინვე სააბაზანოს

დაკარგული დრო

როგორც ყოველთვის ახლაც მარტო ვარ,ახლაც მარტოდმარტო მიწევს ცხოვრების სირთულეებთან გამკლავება.რა ვქნა,რა მოვიმოქმედო არ ვიცი.ისევ მომატყუეს,არ დამინდეს,ცხოვრება გამინადგურეს.საავადმყოფოდან გამოვდივარ და გზას ისრვ სახლისკენ მივუყვები.მარტო ყოფნასაც

ოცნებებში დაკარგული (2 თავი)

ყურმილში გაისმა ჩემი სიხარულის ხმა, რომელიც სიყვარულით იყო სავსე, მაგრამ, ამავე დროს მასში კრთოდა წყენა, წყენა რომელიც ჩემი წასვლით გამოვიწვიე... გული დამეწვა მისი ხმის გაგონებაზე, ხმის ამოღება მიჭირდა, ყელში ბურთი გამეჩხირა, აი ახლა ვიგრძენი