უდანაშაულო დამნაშავე (სრულად)
უკან მიბრუნება არც დამჭირვებია.წელზე მისი ხელების შემოხვევა რომ ვიგრძენი,თითქოს ვიცოდი კიდეც, რომ ასე იქნებოდა.ერთხანს ზურგიდან ვყავდი ჩახუტებული.მერე თავი მხარზე ჩამომადოუდანაშაულო დამნაშავე
–ბიჭი შემოიყვანეთ სწრაფად გასცა ბრძანება ერეკლემ და სავარძელში გადაწვა....გულზე ხელები დაიკრიფა და სიგარეტი გააბოლა...მალე კაბინეტში ბორკილებ დადებული ორკილებ დადებული 15 წლის ბიჭი შემოიყვანეს რომელიც ჯერ კიდევ "შოკში"უდანაშაულო დამნაშავე
წვიმიანი დღე იყო..ქარი ფოთლებს ჰაერში ფანტავდა და სიკვდილს უსწრაფებდა…ქუჩაში სრული სიმშვიდე სუფევდა....არსაიდან ჩამგამოვიდოდა გარეთ?წვიმის წვეთები ხმაურიანად ეცემოდა მიწაზე ქარის გამაყრუებელი ხმა კი მთელ არემარესდამნაშავე თუ უდანაშაულო?1
-მეც რაღაც მაქვს სათქმელი -გისმენ -მოკლედ ვიღაცამ მოგვპარა ძალიან მნიშვნელოვანი საბუთი და მთელ ჩვენს მილიონებს მიისაკუთვრებს თუ არ მოვპარეთ და ამაში შენ უნდა დამეხმარო მიხვალ იმ ბიჭის სახლში როგორც მოსამსახურე და მის კაბინეტის დალაგებას, რომდამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{დასასრული}
-ჩემ თვარიელებას თუ მორჩი შეგიძლია შემოხიდე!უთხრა და მარიამი სახლში შეატარა.... მარიამი ამაყად მიაბიჯებდა,მისი ხასიათი ისეთი ცვალებადი იყო ვერ გაუგებდი ვერაფერს.მიშომ მიუთითა მდივანზე დამჯდარიყო..დამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი4}
მარიამმა კარში მდგომი მიშო რომ დაინახა არანაირი რეაქცია არ ქონია,უბრალოდ იდგა გახევებული ორივე კარებში,მიშომ მარიამი ასეთ ფორმაში რომ დაინახა რა აღარ იფიქრა,ნაბიჯს არც ერთი დგამდა,ბოლოს მიშო წავიდა წინ და მარიამი გულში ჩაიკრა,თმაზე ხელს უსმევდა დადამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი3}
მარიამმა გეზი იქვე მჯდარი მიშოსკენ აიღო.მიშოს თვალები გაუბრწყინდა იფიქრა ნაშა ავაგდეო,უეცრად მარიამმა გვერდზე აუარა და ნუცას მიუსკუპდა გვერდით. -ვაუ,ასეთ ფორმაში აღარ მინახიხარ საუკუნეა. -ჩუუ! -როგორ ხართ ახალგაზრდებო?ყველა მოიკითხა..იცნობდა ყველასდამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი2}
უხ რად უჯდებოდა ეს ღიმილიც,ღმერთი ეთამაშებოდა,ბედის ირონიაა..... გზაში ფიქრობდა და ვერ გადაწყვიტა ბოლომდე რა გაეკეთებინა,ბოლოს ისიც განყოფილებაში წაიყვანა..როგორც კი მივიდნენ მათი უფროსი შეეგება წინ,მარიამი მისკენ წაიწია დასალაპარაკებლად უნდოდადამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი1}
იმ ამბის შემდეგ 6წელი გავიდა..და მარიამ ფანგანი ბრუნდებოდა ამდენი წლის შემდეგ საქართველოში ადგილას რომელიც ძულდა,მაგრამ ისე არ შეეძლო რაც ტანჯავდა იმისთვის ბოლო უნდა მოეღო ერთხელ და სამუდამოდ.ტყუილა არ უსწავლია ამდენი წელი,მართალია ბავშვიბიდანუდანაშაულო დამნაშავე (სრულად)
გვერდით მომიჯდა და ჩამეხუტა. თავი გულზე მივადე და ცრემლებმა იმატეს. ზუსტად არ ვიცი რამდენი ხანი ვისხედით ასე, მაგრამ ნელ-ნელა დავმშვიდდი, სუნთქვა გამიმარტივდა და ცრემლებიც შეწყდა. ვგრძნობდი, რომ მის გვერდით არაფერიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.