უჟმური და დარტყმული (დასასრული!)

ძალიან დიდი ბოდიში ! საერთოდ არც ვაპირები ამ ისტორიის დამთავრებას , ან თუ ვაპირებდი ასე ბანალურად არა მაგრამ , ასე გამოვიდა . გავიგებ თუ ამ ისტორიას არ წაიკითხავთ რადაგან ვიცი რომ ძალიან დავაგვიანე.

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეცამეტე )

ვიღაც ქერა , გრძელ ფეხება გოგო ალექსანდრეს კალთაში იყო მოკალათებული , თავი მის კისერში ქონდა ჩარგული და დროდადრო იქვე სველ კოცნას უტოვებდა . ... ამ დროს მე რა დამემართა ? ენით აღუწეერელი რამ . აი სიტყვებით ვერ გადმოვცემ ჩემს გრძნობებს . უბრალოდ

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეთორმეტე )

-როგორ ხარ ? რა გჭირს ? რამე გინდა ? თავი გტკივა ? ცუდად ხარ ? ... - კითხვების კორიანტელი მომაყარა და თავზე ფერება დამიწყო . -კარგად ვარ, უბრალოდ შხაპის მიღება მინდა . - ჩავიბურტყუნე და ის , ის იყო უნდა ამდგარიყავი რომ ვიგრძენი ალექსანდრეს ტორები

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეთერთმეტე )

როგორც გუშინ ძილბურანიდან დღესაც ალექსანდრეს კოცნას გამოვყავარ . ჯერ კისერში მკოცნის , შემდეგ შუბლზე, თვალებზე , ლოყებზე , ცხვირზზე , ნიკაპზე . არცერთი ადგილი არ დატოვებია , გარდა ტუჩებისა . გადაწყვიტა მეთამაშოს არა ? კარგი თუ ეგრეა ეგრე იყოს . ...

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეათე )

- რათქმაუნდა მიყვარხარ . შენ თუ ამდენი ხანი იმის გარკვევას ცდილობ მიყვარხარ თუ არა , მალადეც რა . - მოწყენილმა ჩაილაპარაკა . აშკარა იყო იმედები გავუცრუე. - შენ გგონია ყველა ჩე მოსწავლეს ასე დავყვები წინ და უკან ? შენ გგონია ასე მომყავს ყველა აქ და

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეცხრე )

როგორ უნდა გაიგო ადამიანი გიყვარს თუ არა ? ზოგი ამბობს რომ თუ გიყვარს მაშინ სულ მასზე ფიქრობ . სიზმარშიც კი ის გხვდება. არ მოგწონს როცა ის ურცხვად გიყურებს და თვალს არ გწყვეტს , მაგრამ ყველაფრის და მიუხედავად მაინც გინდა რომ სულს შენს გვერდით იყოს.

უჟმური და დარტყმული ( თავი მერვე )

ისევ ჭექა - ქუხილმა გამაღვიძა. ფანჯრისკენ გავიხედე ჯერ კიდევ ბნელოდა. ტეტააა! რა გავაკეთო ახლა მე ? ... და ისევ დაიგრუხუნა , ალექსანდრეს უფრო მივეკარი. - ალექსანდრე - მუდარასავით გაისმა ჩემი ხმა . - გაიღვიძე რა გთხოვ . - და ისევ მეხის გავარდნა,

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეშვიდე )

დილას რომ გამეღვიძა ვიღაცის ძლიერი მკლავები მეხვეოდა. პირველად ვერ გავიაზრე ვინ იყო , შემდეგ კი მივხვდი რომ ალექსანდრეს ქონდა თავი ჩარგული ჩემს კისერში. მშვიდად ეძინა და ტკიპასასვით ვყავდი მიკრული . არა რომ დააკვირდე ცუდი ბიჭი არ არის. შავი თმით და

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეექვსე )

ნენსი გაიღვიძე , უკვე თორმეტი საათია - ჯერ კიდევ ძილბურანში ვიყავი ალექსანდრეს ხმა ყურში რომ ჩამესმის. - დამაძინე რა , დღეს მაინც არ მივდივარ სკოლაში . - დავიბუზღუნე და ბალიში უფრო ჩავიხუტე. - კი ბატონო თუ არ გინდა სვანეთის დათვალიერება , რა

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეხუთე )

ამიტომაც ჩემთან ერთად მოდიხარ - მითხრა გაკრეჭილმა. მოიცა ამას სიცილიც შეუძლია ? ღმერთო , რას მოვესწარი. - მასწავლებელთან მაგვიანდება - გამოსავალი მოვძებნე და გახარებულმა შევბრუნდი უკან. , მაგრამ ვინ გაცალა ? ხელი დამიჭირა და მისკენ შემატრიალა. -