ვამპირის სინდრომი (დასასრული)

ყველანი მზად ვიყავით,საუკეთესო იარაღი გვქონდა,მაქსიმალურად ფრთხილად უნდა ვყოფილიყავით,არავინ იცოდა ზემოთ რა გველოდა.არავი იცოდა რასთან მოგვიწევდა გამკლავება... ზემოთ ბიძიამ და ერთ ერთმა დაცვის წევრმა აგვაცილეს,საიდუმლო კარიდან გავედით,დაახლოებით 10

ნოემბრის წვიმა. "20" (დასასრული)

გულში თითქოს დანა ჩაარტყეს. ეტკინა, ძალიან მაგრად ეტკინა და ახლა უფრო მიხვდა, როგორ ატკინა ბიჭსაც.. საერთოდ ყველანაირი იმედი გადაეწურა. იჯდა აუზის წინ მარტო და ტიროდა

სიყვარული თბილისურად V (რომანს არ აქვს დასასრული)

სალომე და ნიკუშა ერთმანეთზე გიჟდებოდნენ, ელენე და გიო ფლირტს განაგრძობდნენ, აი თინა კი სულ უბღვერდა გეგას ერთ დღესაც როცა მარტო დარჩნენ... გეგა: თინ თინა: რა გინდა გეგა: ჩემი გოგო გახდი რა <3 თინა: რა ხუმარახარ გეგა: ესე ხოო წავედი მე...

ტრიალი წრის გარშემო [16] დასასრული

როგორც ყველაფერი ჩემს ცხოვრებაში,მაშინ გწერ, როცა კარგად ვარდღეს ვატოს ჩვენი ქორწილის ვიდეოს ვაყურებინე.მივიდა და ეკრანის იმ ადგილს მოეფერა, სადაც შენ იდექი.მუხათწყაროში ძალიან გრილა ზაფხულში.ახლაც ჰამაკში ვზივარ და ისე გწერ.ჰო, ალბათ გაგიკვირდა,

,,ჯარისქალი'' დასასრული

სულ მალე ანა და ვაანო სამშვიდობოს იყვნენ გასულები. ბევრი სიარულის შემდეგ პატარა ბანაკი დაინახეს. აშკარად ქართველების იყო და მათთან მივიდნენ. დააიწყეს გამოკითხვა .მოყვნენ საკუთარი ამბავითუ რა შეემთხვათ და სად მიდიოდნენ. ქართველებმაც მათი მდგომარეობა

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (დასასრული)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ბევრი რამ გადაიტანეს მაგრამ მშობლების გამო ერთად ვერ იყვნენ..ამ დღის შემდეგ მასზე არაფერი მსმენია, მხოლოდ ის გავიგე რომ შეყვარებული ჰყავდა..ყველა ისე იქცეოდა თითქოს არასოდეს არაფერი მომდარა, ნუცა არც გამიცნია და არ

One Mistake And Everyone Judges You (ნაწილი მეორე) (დასასრული)

შეიყვარე ის ვისაც უნდიხარ, ვინც გელოდება, ვისაც შენი ესმის, შენი სიგიჟეებიც,ის ვინც გეხმარება, ის ვინც შენი იმედია. შეიყვარე ის ვინც ჩხუბის მერეც გელაპარაკება. შეიყვარე ის ვისაც ენატრები და ვისაც შენთან ყოფნა სურს. არ სეიყვარო ის ვისაც შენი მხოლოდ

გადამარჩინე... (დასასრული)

ეძღვნება ა'ნინეს, ჩემს თეთრ ანგელოზს.-"მინდა იცოდე, არ ვნანობ... შენთან გატარებულ არც ერთ წუთს არ ვნანობ... პირველი შეხვედრიდან დღემდე... ყველაფერს თავიდან გადავიტანდი, ყველა ტკივილს გავუძლებდი... ვაჩე, ჩემი ცხოვრება შეცვალე... აზრი მიეცი....

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(9,10 დასასრული)

მართლა გამიჭირდებოდა მასთან ისევ ისე ყოფნა,მესმოდა სოფისი სავსებით მესმოდა,მაგრამ ახლა ამის დრო არ იყო. გოგოებმა ცოტა კიდევ ვიჭორავეთ ბოლოს კი დაბლა ჩავედით ბიჭები აივანზე ისხდნენ და ლაპარაკობდნენ ჩვენ კი გარუჯვა გადავწყვიტეთ.ბიჭებთან:-რა შვენი

კომა - დასასრული

-მოტოციკლი გაამზადე, დღეს მზის ჩასვლა ზღვის ნაპირას მინდა ვნახო. ხომ წამიყვან? -რა თქმა უნდა, სად გამოგიარო? -მე მოვალ. -სად? -სახლში მოვალ, ჰარუ,- გავუღიმე ჩემს ანარეკლს სარკეში.