Blue Jeans (დასასრული)

ზოგადად ესაა არანორმალურების განუყოფელი ნაწილი. შეუძლიათ შენი ცხოვრება ყირაზე დააყენონ, მასში დაუკითხავად შემოვიდნენ და უმაღლესი ადგილი დაიკავონ და თავი ისე შეგაყვარონ, რომ არც კი გკითხონ, მზად ხარ თუ არა შენ ამისთვის.

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (დასასრული)

დღეები გადიოდა და ჩემი ვარაუდი უფრო და უფრო მმართლდებოდა, ნიკა ყურადღებას არ მაქცევდა, თავს უფრო და უფრო მარიდებდა, მე კი საშინლად მინდოდა გამოცდების წინ ვინმეს გავემხნევებინე, ყველას ვიღაც ჰყავდა გვერდში, მხოლოდ მე ვიჯექი იატაკზე მარტო და ჩემს რიგს

ჩემი ნიკუშა (8) დასასრული

თუმცა გამწარებულ წლებს ვერავინ გამოგვისწორებდა. ვეღარც ბავშვურად შეიყვარებდა მამას და ვეღარც მისაბაძი მაგალითი იქნებოდა ნიკა მისთვის. წლები დაიკარგა, ნიკას კი ციხემ აუხილა თვალი, ის ხშირად ამბობდა რომ უბრალოდ არშეეძლო თვალის გასწორება ჩვენთვის.

ოცნებას ადრეც შევხვედრილვარ (დასასრული)

-შენი ცოლი? -ნინი აღშფოთდა. -რა იყო არ გინდა?! -ლუკა სახეზე გაბრაზება დაეტყო. -არა ეგ არ მიგულისხმია...უბრალოდ. -გასაგბია! - ბიჭი გიჟივით გავარდა ოთახიდა. ნინიც გაჰყვა და თან გზაში ეძახოდა რომ არ წასულიყო.- როგორც ვხედავ არც ისე გყვარბივარ! -ლუკა ეგ

ოცნების მჭერი (17 - პირველი ნაწილის დასასრული)

„შეინარჩუნე, თუ შეგიძლია, ნაწილი მაინც შეინარჩუნე, რადგან უმზეოდ გაგიჭირდება, გაგიჭირდება, გაგიჭირდება... მზე ამოვიდა, მზემ გამაბრუა. მზეს შევეფარე. მზის იმედი მაქვს. მზით გავთამამდი, მზედ მინდა ვიქცე. მზეო, ნურასდროს ნუ წახვალ ჩემგან."

ადვოკატი (დასასრული)

დილის 6 საათზე თორნიკეს მივწერე: აღარ მინდა შენი ცოლი გავხდე. არ მიყვარხარ. ცოტა ხანში კარზე ბრახუნი ატყდა. კარი გავაღე და თორნიკე შემოვარდა.-გოგო ხოარ გაგიჟდი ? რას ნიშნავს შენი სმს ?- სანდრო მიყვარს და თუ ოდესმე გავთხოვდები ჩემი ქმარი ის იქნება.

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (10) დასასრული

ბექამ დამირეკა ჩამოდი ქვემოთ გელოდებიო.მეც უხალისოდ ჩავედი,მანქანაში ჩავჯექი და რაღაცეებს მეკითხებოდა ბექა. -ანუკ რა გჭირს? -არაფერი,უბრალოდ მეზარება ბარში ყოფნა. -არა მე შემიძლია მოგიტაცო გინდა? -არ ვარ ბექა ხუმრობის ხასიათზე მთელი გზა ხმა არ

ვამპირის სინდრომი (დასასრული)

ყველანი მზად ვიყავით,საუკეთესო იარაღი გვქონდა,მაქსიმალურად ფრთხილად უნდა ვყოფილიყავით,არავინ იცოდა ზემოთ რა გველოდა.არავი იცოდა რასთან მოგვიწევდა გამკლავება... ზემოთ ბიძიამ და ერთ ერთმა დაცვის წევრმა აგვაცილეს,საიდუმლო კარიდან გავედით,დაახლოებით 10

ნოემბრის წვიმა. "20" (დასასრული)

გულში თითქოს დანა ჩაარტყეს. ეტკინა, ძალიან მაგრად ეტკინა და ახლა უფრო მიხვდა, როგორ ატკინა ბიჭსაც.. საერთოდ ყველანაირი იმედი გადაეწურა. იჯდა აუზის წინ მარტო და ტიროდა

სიყვარული თბილისურად V (რომანს არ აქვს დასასრული)

სალომე და ნიკუშა ერთმანეთზე გიჟდებოდნენ, ელენე და გიო ფლირტს განაგრძობდნენ, აი თინა კი სულ უბღვერდა გეგას ერთ დღესაც როცა მარტო დარჩნენ... გეგა: თინ თინა: რა გინდა გეგა: ჩემი გოგო გახდი რა <3 თინა: რა ხუმარახარ გეგა: ესე ხოო წავედი მე...