პაზლების ქურდი V (პირველი ნაწილის დასასრული)

მართალი ვიყავი, მის გამბედაობას დუჩეს უნდა ვუმადლოდეთ. ასე თქვა დუჩეს რომ არ შემოელაწუნებინა ჩემთვის, კიდევ კარგახანს ვერ შევძლებდი შენთან მოახლოებასო. ჩემს შეცდომას ნუ გაიმეორებ, თორემ მერე გვიანი იქნებაო.

ცხოვრება ტკივილთან ერთად.თავი 10 (დასასრული)

-მართალი ხარ და აღარაფერს ველოდები,წარსულმა რომელმაც მხოლოდ გამძარცვა მე რას მომიტანს მომავალი? წავიდა ბავშვობა,სულ რამდენიმე წელიც და ახალგაზრდობაც წავა და სიბერეც მოგვიახლოვდება,სიბერეს კი სიკვდილი მოყვება,სიკვდილი რომელიც ერთგვარი შვებაა რომელიც

ის ღამე(თავი 17)დასასრული

დილით პირველს მე გამეღვიძა წინა ღამის გახსენებაზე ცოტათი წამოვწითლდი და ანდროს გადავხედე რომელსაც მშვიდად ეძინა,ძილშიც კი ისეთი საყვარელი და სექსუალური იყო რომ მეგონა ის ძილით გაბუშტული ტუჩები შემომეჭმეოდა ამის მაგივრად ფრთხილად წამოვდექი და

8 აგვისტოს დაბადებულნი. ნაწილი 5 დასასრული

შუადღემ მოატანა. მუშაობით გადაღლილი დავითი საწოლზე მიწვა და თვალები მილულა… ღამენათევს და დილიდან მუშაობით გადაღლილს მალევე ჩაეძინა. უცნაური ზმანება ნახა… ვითომ 80-იანი წლები იდგა და მისი აწყობილი მოიერიშე ავღანეთში ბომბავდა ავღანელების სოფელს.

ვითომ შემთხვევით (დასასრული)

- ხომ გიყვარვარ, ჰოდა დამიმტკიცე, სიმკაცრე შეერია დიტოს ხმას- და გოგონას სხეულს მოსწყდა - სექსსი არ არის ერთადერთი საშუალება მაგის დასამტკიცებლად. - მხოლოდ მაშინ დავიჯერებ რომ ჩემთან გინდა, თუ ცოლად გამომყვები, თანაც ახლავე, ხომ გიყვარვარ, ხომ

შენ ხარ მიზეზი (7) დასასრული

უამრავი ხალხი ირეოდა ახალგაზრდა მხატვრის გამოფენაზე.აქ იყვნენ ჩემთვის ნაცნობი პოლიტიკოსები,მწერლები,მხატვრები,. ნახატები და ფოტოები ისეთივე უცნაური იყო,როგორც თვითონ მხატვარი.თვალიერებით გართულები,ვერც მივხვდით ისე დავეჯახეთ. გემოვნებით

ფსიქოპათოლოგია (დასასრული)

ამ დროს თითქოს ვერ ხვდები რა გინდა ორ დიდ სამყაროში ხარ გაჩხერილი იქ სადაც სიცოცხლე დუღს და იქ სადაც არ ვიცით რა ხდება, თუმცა ამბობენ, რომ კარგია, თუმცა მაინც გვეშინია რადგან არ ვიცით რა დაგვხვდება...

ერთი ღამის შემდეგ (დასასრული)

ზურამ გაიგო ელიზაბედის ადგილსამყოფელი. მშობიარობა უკვე დაწყილი ჰქონდა და ძალაგამოცლილი, მაღალი სიცხით მიეტოვებიათ. ზურამ ამშობიარა და პატარა ანასტასიაც დაიბადა.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ -დასასრული-

ახლა სად ვარ?! ახლა ლოგინზე ვზივარ და ჩემს გაბერილ მუცელთან მოლაპარაკე დამიანეს დაღვრემილი ვუყურებ -თავი ამტკივდა, შენი აზრით ჩვენს პატარა პრინცესას სპორტის სიახლეები აინტერესებს?!-ვიძახი კოპებ შეკრული და ხელებს ვხვევ-ჩამეხუტე და გაჩუმდი -გოგო

ვალენტინა -9- +18 (დასასრული)

კიდევ თუ გააგრძელებ საუბარს, იცოდე რომ ეგ უარესად აღმაგზნებს. - ღიმილით მიპასუხა და ჩემსკენ გადმოიწია. საჩვენებელი თითი ტუჩებზე მივადე და გავაჩერე. თვალებით მიკოცნიდა მთელ სახეს, ამაში ეჭვს ვერც შევიტანდი. მსიამოვნებდა მისი ვნებისგან გაცეცხლებული