მებაღე (დასასრული)

ეზოში უფრო მეტად იმატა ხმაურმა. ხმაურს სროლაც მოჰყვა... სარდაფის ლუქიდან ამომძვრალმა პატრონმა მხოლოდ იმას მოჰკრა თვალი, თუ როგორ მიარბენინებდა ვიღაც დადას... უგოს გეგმის მიხედვით, დადა საძინებლიდან უნდა გაეტაცებინათ, რადგან გზა მხოლოდ მან იცოდა,

იდეალური დასაწყისი 11 (დასასრული)

ასე უაზროდ დავშორდით ერთმანეთს. ეს ჩვენი ბოლო საუბარი არ გახლდათ. ეს ის მომენტია როდესაც დავივწყე ჩემი თავმოყვარეობა ჩემი სიამაყე, რომელიც სიყვარულზე უკან მეყენა ამჯერად კი უკიდეგანოდ შორს მოვისროლე. მეგობრებო, მე გოგომ რომელიც სულ თავაწეული

მწვანე ყინული [მეორე ნაწილი; დასასრული]

თვალების გახელისთანავე ტუმბოზე დადებულ სურათს ვხედავ.. მეღიმება. ყოველ დილით ეს სურათი ხდება ჩემი პოზიტივის წყარო. ჩამოსვლისთავანე დავბეჭდე და მას შემდეგ, საწოლის გვერდით ტუმბოზე მიდევს.

ჰილეგი (დასასრული)

„ალბათ ყველაფერი ხდება. საერთოდ ყველაფერს ვგულისხმობ. ერთ დღეს თვალს გაახელ და რაც წინა ღამით წარმოუდგენელი გეგონა, ცხვირწინ გიჩნდება. ისე მძაფრად ეხები, ისე გრძნობ, თითქოს სულ შენთან იყო, შენი სულით საზრდოობდა და გაშმაგებული, ხორცს გილპობდა.

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (დასასრული)

ჯერ კიდევ ვერ გამიაზრებია რა ხდება, ან იას რა უნდა ვუთხრა ან ამ ცხრამეტი წლი ლაწირაკმა ბავშვი როგორ უნდა გავზარდო, არ ვიცი არაფერი არ ვიცი ათასი კითხვა მიტრიალებს თავში, მაგრამ რატომღაც ბექას იმედი მაქვს, მჯერა მისი. ჩვენი ქორწილის შესახებ ყველამ

წარსულის სიყვარული (დასასრული)

ნამდვილ სიყვარულს დაბრკოლებები და წლები ვერაფერს დააკლებს. მაგრამ თუ გრძნობა გაქრა,ეს ნიშნავს, რომ სიყვარული ნამდვილი კი არა, დროებითი იყო,მართალია მარადიული სიყვარულის რეცეპტი არ არსებობს, მაგრამ თუ საყვარელ ადამიანს ყურადღებასა და სითბოს აჩუქებ,

ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (X თავი) დასასრული

პირველად რომ ჩახედა სიკვდილს თვალებში, სულ რაღაც შვიდი წლის იყო. მაშინ დასახიჩრებული, მამობილის მიერ სასტიკად ნაცემი საავადმყოფოში მოხვდა. საერთოდ არ შეშინებია. მაშინ იმასაც ფიქრობდა, რომ სიკვდილი მისთვის შვება იქნებოდა ამ სატანჯველი ცხოვრებისგან.

ბედნიერი კიბო (დასასრული)

ლეიკემია. 8 ასო, ერთი სიტყვა და ამხელა უბედურება. მამაჩემმა მითხრა რომ ოპერაცია მჭირდებოდა. ოპერაციას თუ არ გავიკეთებდი 99% ვერ გადავრჩებოდი. ოპერაციას თუ გავიკეთებდი 5% არის გადარჩენის. ეს რომ მითხრეს ძალიან ცუდად გავხდი. თითქოს ცხოვრებამ აზრი

მგონი შემიყვარდი (დასასრული)

თვალები,რომ გავახილე მაშინვე ნესტის სუნი ვიგრძენი.ბნელოდა ვერაფერს ვხედავდი.არა!თვალებზე რაღაც მახვევია.პირიც აკრული მაქვს.ხელები და ფეხები შეკრული და მგონი სადღაც სარდაფის კუთხეში ვგდივარ.აქ როგორ მოვხვდი არაფერი მახსოვდა,მხოლოდ ის მახსოვს,რომ

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეშვიდე, დასასრული)

დადგა ის დღეც რომელსა დიდიხანია ველოდებიი ...დღეს დემეტრეს ცოლი ვხდები ...ჯერკიდე ვერ დამიჯერებია რომ დღეს ვთხოვდები .. -ლოლაა ! ადგომის დროაა !! შემომივარდა ოთახში დედაჩემი -კაი ხოო ვდგები მაცადეთ ცოტაა