მერამდენედ მეჯახები? ( დასასრული)

-კარგი, ტანსაცმელებს გაგიმზადებ.. - ოთახში შევიდაა, დამიანეც უკან გაჰყვა.. -მოიცა, შენთვის დაღლა არ შეიძლება, დაჯექი მე ჩავალაგებ.. - გაუღმა და სამგზავრო ჩანთა გადმოიღო.. ტანსაცმელებს აწყობდა თან ანამარიას უსმენდა.. დამიანემ ჩაალაგა ბარგი და ცოლს

უბრალოდ სიყვარული (დასასრული)

-გვიანობამდე გარეთ არ იყო პატარავ იცოდე გაკონტროლებ -კარგი ძაან გვიანობამდე არ ვიქნები ერთმანეთს ყოველ დღე ვხვდებოდით ათას რამეზე ვლაპარაკობდით მერე მითხრა რომ ჯარში გამოიძახეს და აგვისტოს ბოლოს უნდა წასულიყო მეც მაგ დროისთვის ვბრუნდებოდი

ის... თავი №6 (პირველი ნაწილის დასასრული)

ეს უბედნიერესი წამები არასდროს დამავიწყდება! არასდროს!.. მართალია ყველაფერი ყოველთვის კარგად არ მთავრდება, მაგრამ... დაივიწყეთ! მე მაინც უბედნიერესი ვიყავი! ერთ საღამოს, ყავის დალევის შემდეგ გადავწყვიტე აივანზე გავსულიყავი. გავედი თუ არა ეგრევე

მკურნალი ცრემლები 14თავი (დასასრული)

-შენ ხარ ჩემი ჭკვიანი-მითხრა,როცა საუბარს მოვრჩი.დაბნეული ვიდექი და თვალებში ვუყრებდი,ნიკას საოცრად თბილი და გამჭოლი მზერა ტანზე ეკალს მაყრიდა და რეალობისგან მწყვეტდა.მე ახლა ჩემს ძველ რუტინას გამოვემშვიდობე და სრულიად თავისუფალი ვიდექი მის წინ და

ჩემი ბედისწერა ხარ..(7 დასასრული)

ესეც დასადრულიიელენე - ნელ-ნელა რეალურ სამყაროს ვუბრუნდებოდი, რაღაც სავარძელზეზე ვეგდე და ხმებსაც ბუნდოვნად ვგებულობდი.. მალე ხმების გარჩევაც შევძელი.. თორნიკე და ვიღაც უნცნობები იყვნენ.. თვალებს არ ვახელდი.. არ მინდოდა სცოდნოდათ რომ გამოვფხიზლდი..

აფერისტი პატარძალი [ნაწილი მეორე; დასასრული]

საღამოს სახლში ემოციებით გადაღლილი დაბრუნდა. თანამშრომლები სულაც არ იყვნენ კმაყოფილი უფროსის ცვლილებით. ყველაზე მეტად კოსტას საყვედურიანი მზერა ეტკინა, არაფერი უთქვამს, მაგრამ თვალებმა აგრძნობინეს ყველაფერი.

უცნაური სიყვარული 9 დასასრული

ვიდექი აივანზე და ვუყურებდი სანდროს რომელიც ბავშვებს ეთამაშებოდა ეხლა ვხვდებოდი რა იყო ნამდვილი ბედნიერება მიუხედავად იმისა რომ არც ნინია და არც ნიკა ჩემს სხეულში არ გაზრდილან მე არ გამიჩენია მათი ხელში აყვანისას

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ ( დასასრული )

ჩემი პროგნოზი გამართლდა. ნოემ ხელი მთხოვა. იცით როგორი ბედნიერება იყო ჩემთვის ეს ყველაფერი?. და რათქმაუნდა დავთანხმდი. დაუფიქრებლად. წყლიდან მალე ამოვედით რადგან ცუდად გავხდი და გახარებულნი სახლში დავბრუნდით. უკვე ღამე იყო, ამიტომ კარებთან ნოეს

ორმაგი ცხოვრება - 10 - დასასრული

ხარძიანი ნელა წამოდგა ფეხზე , მასთან ჩაიცუცქა და მუელზე ნაზად მიაწება ტუჩები. ყველა გატრუნული უსემნდა და უყურებდა. დარბაზში მხოლოდ მათი სუნთქვა ისმოდა.

ადვოკატი მე! (დასასრული)

-აუ, საბანი დამახურე რა!-მძინარე, იძახის ის. -ახლავე საყვარელო, ბალიშსაც მოგიტან!-დამცინავად ვიძახდი მე.-გაიღვიძე!-ყურში ჩავყვირე. დათა წამოხტა და აქეთ-იქით იხედებოდა: -სად ვართ? -ხუთ ვარსკვლავიან სასტუმროში.-ისევ და ისევ დამცინავად მივუგე. სად