მეხსიერების მუდმივობა [დასასრული]

ესეც ბოლო თავი სარას ისტორიისა. შემდეგში მის სხვა ისტორიასაც ავტვირთავ. ძალიან დიდი მადლობა რომ ვკითხულობდით.როგორ უნდოდა ეწვიმა, როგორ უნდოდა წამოსული, ვერ გაჩერებული ცრემლები წვიმას დაეფარა. როგორ უნდოდა მისი ხმის გაგონება, ერთხელ მაინც დაეძახა,

როზასა და ზურას სიყვარულის ისტორია (დასასრული)

- კი.როგორც წესი ასეთი სიტყვების შემდეგ არავინ ბრუნდება.ალბათ ამიტ მათ თავმოყვარეობას ვაყენებ ზიანის ქვეშ._მთელი დღე ლაპარაკში გაატარეს ყველაფერზე საუბრობდნენ ნახატზეც ილაპარაკეს.რამდენიმე

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (დასასრული)

-ბატონო დავით სესილი მძიმე მდგომარეობაშია და არ ღირს ამ ყველაფრის გამო ამხელ ამბის აატეხვა... დიახ, ბატონო დავით ეს არარის რაღაც სასწაული, ბიჭს და გოგოს შეყვარდათ ერთმანეთი, მერე?.. მერე ის ბატონო დავით, რომ ამაში

ერთხელ მასაც კი შეუყვარდა ( დასასრული )

- სიგიჟემდე რომ მომენატრები ხოლმე, ყველაფერში გეძებ, ვცდილობ სადმე ამოვიცნო შენი ღიმილი, თვალები, ჩურჩული... ასე მგონია, ყველა ცოცხალ არსებას შენ აძლევ სიცოცხლის ელექსირს....... ალბათ ვგიჟდები.. ალბათ მალე საბოლოოდ შემშლის სიყვარული და სიკვდილის

ტფილისური სიყვარული (დასასრული)

დილის სასიამოვნო სიჩუმე, რომელიც ისეთ სიმყუდროვეს იწვევდა, შეგეძლო ტკბილად დაგეძინა და ხელი არავის შეეშალა შენთვის, უეცრად კარის ჟღარუნა ხმამ დაარღვია. სახლში ექოდ გაისმა მისი კაკუნა ხმა და ილიას ძილის საშუალებას არ აძლევდა. იგრძნო როგორ შეულაწუნეს

ჩემი სავარაუდო დასასრული

მინდა ვივალდის ოთხივე სეზონის შესაფერი ვიდეო რგოლი გადავიღო, მაგრამ ვიცი, რომ არაფერი გამომივა, ხოდა უკეთეს გზას ვპოულობ და ვკვდები. ვკვდები, ოღონდ არა აქ, ამ წამს, ტელევიზორის წინ, მაშინ, როდესაც ყველას სძინავს, მაშინ, როდესაც თოვს. ჩემი სიკვდილის

მე ვარ კატალეია(9.10თავი, დასასრული)

გრძელი გზა გავიარეთ, მე ჯეიმი და მისი ახლადშეძენილი მეგობარი, ენდი ვიყავით. ის ჩვენ დასაცავად წამოვიდა და გადაწყიტა ისეთ დროს გამოჩენილიყო როცა მართლა დაგვჭირდებოდა, და ამიტომ დიდი დისტანცია დაიჭირა ,

-მოურჯულებელო, მაინც მოგარჯულებ! 13 - დასასრული

საავადმყოფოში განადგურებული შევვარდი! ახლა მხოლოდ ერთი მინდოდა-ანდრეას ნახვა! დერეფანში არავინ იდგა,თითქოს ჩემს ჯინზე ყველა გამქრალიყო! კარებს ვუყურებდი და აი ვიპოვე რასაც ვეძებდი! კარი დაუკითხავად შევაღე! -უკაცრავად,თქვენ ბრძანდებით ექიმი?-ისეთი

ესმერალდა [დასასრული]

„სიცოცხლე მოგბეზრდა? ყველაფერი გინდა ასე მარტივად დაასრულო? მიდი, რას ელოდები... გადახტი და დაისვენებ, ხომ გსურს რომ ეს ნაბიჯი გადადგა. ყველაზე მეტად გინდა, მაგრამ იმას არ აცნობიერებ, რა მოჰყვება ამას. ჩქარი ვარდნა, ჰაერში გაჩერებული გული... არა,

ფიფქის ეფექტი [თავი 9] დასასრული

თქვენც ირწმუნეთ სასწაულების! ირწმუნეთ, რა იქნება... მხოლოდ ამის შემდეგ შეძლებთ ამ ცხოვრებაში აღმოაჩინოთ ის, რაც ადრე უხილავი იყო. ბედნიერების ელექ რწმენაა, რაც უფრო დიდია ის, მით უფრო იზრდება ბედნიერებაც!