დაუპატიჟებელი სტუმარი (11)

ხანდახან ყველაზე რთული იმ კითხვაზეა პასუხის გაცემა რომლის პასუხიც, ყველაზე უკეთ იცი. ხანდახან შეიძლება ისე მოგენატროს ადამიანი რომ, იფიქრო დრო ცოტა უფრო გაიწელოს სანამ ნახავ, რადგან ეს მონატრება გსიამოვნებს. არსებობს წუთები როდესაც ყველაზე მეტად

დაუპატიჟებელი სტუმარი (10)

ქვედა ტუჩზე მაგრად დაასო კბილები და ბლანტი, რკინის გემოს მქონე სითხე რომ იგრძნო საკუთარ ბაგეზე კმაყოფილს ჩაეღიმა. პირველი კოცნა, რაც არ უნდა მოხდეს, ახლა არასოდეს დაავიწყდება..ღრმად ჩაისუნთქა ცხვირით, ისე რომ მისი ტუჩებისთვის ერთხელაც არ მოუცილებია

დაუპატიჟებელი სტუმარი (9)

იმ დღეს, არაფერი მომხდარა ისეთი, მაგრამ მეორე დილა, ისეთი გაუთენდა ბერდიას, მტერსაც არ ვუსურვებდი. მგონი, კიდევ მოუწევს ტრავმატოლოგიურში ყურყუტი, ამჯერად ნაინას ეშმაკობის წყალობით.. თუ ყველაფერი მის სასიკეთოდ არ მიტრიალდა.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (8)

-მგონი, დროებით შენთან მოუწევს გადმობარგება...-წარბაწევით აღნიშნა ვაჟამ. „შარში ვარ“ გაიფიქრა ნაინამ და თავი სავარძლის უკან გადააგდო. უკვე ნატრობდა, როდის მოურჩებოდა ფეხი დაუპატიჟებელ სტუმარს და დაბრუნდებოდა სვანეთში!

დაუპატიჟებელი სტუმარი (6)

''–ასეთი რა გავაკეთე, რომ არ ვიყო?! -შეიცხადა. –გაუზრდელი, საშინელი, ხეპრე ადამიანი ხარ! -ფეხზე გამწარებული წამოხტა და ბავშვი კარგად მოიხელთა, ხელიდან რომ არ გავარდნოდა. –იშვიათი ნაგავი ხარ! -მიაძახა კიბეებზე ამავალმა და ოთახში გაუჩინარდა...''

დაუპატიჟებელი სტუმარი (5)

–ბედნიერებისგან ზემოქმედებულს გეპატიება, -ღიმილით ჩაუკრა თვალი გოგონას, –მე და ტირანი დავიტოვებთ, დღეიდან ორ ბავშვს უნდა მოვუარო. ეშმაკურად ჩაიხითხითა გოგონამ და ბრაზისგან წამოწითლებულ ხვიბლიანს ენა ოდნავ შესამჩნევად გადმოუგდო.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (4)

ხალათი არც კი მოუცვამს ისე გავარდა მისაღებში, სადაც იატაკზე გართხმული ხვიბლიანი დახვდა. სახე ტკვილისგან დასჭიმვოდა ბიჭს და შუბლი შეეჭმუხნა. „ღამე უნდა გადავეყაროთ უბედურებებს?!“ გაიფიქრა ნაინამ და მაშინვე გაემართა მის დასახმარებლად.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (3)

ტკივილისაგან გაბუჟებული სხეული ძლივს აზიდა, თუმცა მოძრაობა მაინც უჭირდა, რადგან ფეხში მკვლელი ტკივილი უვლიდა და განძრევის საშუალებას არ აძლევდა. როგორც იქნა ვერტიკალურად გაასწორა სხეული და მოღრეცილ კაუჭს არ ჰგავდა , იატაკზე რომ იყო გართხმული.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (2)

მამაკაცს სხეული ბრაზისგან დაჭიმვოდა და ეტყობოდა, საუბარიც როგორ ძალიან უჭირდა. მძიმედ გადააგორა ნერწყვი ყელში და ხელი მისი ტორისგან გაინთავისუფლა. ოდნავ შეწითლებული ხელი წვალებით დაიზილა და დაბრეცილი სახით შეხედა მამაკაცს, სიბრაზე წამითაც რომ არ

დაუპატიჟებელი სტუმარი (1)

მკაცრად შეხედა გოგონას და ნელი რხევით შეაშვებინა ხელები,თან ჩვეული მკაცრი მზერა სტყორცნა. -რა გინდა? -ცივი ხმით ჰკითხა შეცბუნებულს. ნაინა ნამდვილად არ ელოდა ამდენად დიდ ბრაზსა და სიცივეს ერთად, ამიტომ ერთ ადგილს მიეყინა და გულში გაიფიქრა : „ვაი,