ზეცაში დაწერილი ბედი (სრულად)

-ოდესმე მაპატიებ? საოცრად გულწრფელი იყო იმ წუთში დევდარიანი და აცრმლებული თვალებით ჩახედა თოდაძის ამღვრეულ თვალებს..... -მე უკვე გაპატიე ... დიდი ხნის წინ.... წყნარად ამოილაპარაკა და კიდებ ერთი ჭიქა მიიყუდა -ხედავ ჩვენი ბედი ზეცაშია დაწერილი ლილე

ფურცლებზე დაწერილი სიტყვები

ლითონის მონსტრში ჩამჯდარმა მვიარო სამყარო მეტი არაფერი მინდა ალბათ ამიტომაცაა რომ თუ თქვენ თვითმფრინავით მგაზვრობთ ერთ მარტოსულად მდგარ ლითონის სკამზე ფანჯარასთან მჯდომ ქალს დაინახავთ . ქალი ოცდააათი წლისაა .არც ლამაზი და არც უშნო

ზეცაში დაწერილი ბედი (ნაწილი 2) სრულად

ტელეფონი გავუთიშე და შესვლას ვაპირებდი, როცა უცხო, მაგრამ ამავე დროს ნაცნობ სხეულს შევეჯახე, რომ არა მისი ძლიერი ხელები უკვე ძირს ვიქნებოდი გაშხლართული. თმები გავისწორე და მისი დანახვისას სრული შოკი დამემართა! ვგრძნობდი ჩემი გულის ფეთქვას, რომელიც

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 7-დასასრული)

მალე მწვადებიც შეიწვა და მივასკდით ყველაზე კარგად მახსოვს ეს დღე, როცა მე და ვატო მთელი დღე ერთად ვიყავით მართალია სულ ნერვებს მიშლიდა მაგრამ სიამოვნებდა და მეუბნებოდა გაბრაზებული უფრო საყვარელი ხარო მეც ვიცინოდი და მალევე ვრიგდებოდით. როცა ყველას

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 6)

აუ კოცონი დავანთოთ ეზოში რა-ავიტეხე ბავშვები, ყველას მოეწონა ეს აზრი ამიტომაც საქმეების განაწილებას შევუდექით. -ესე იგი, გოგოები მოვიტანთ კოცონისთვის ფიჩხებს, ბიჭები სამწვადეზე წადით და რო მოხვალთ კოცონს, პლედებს და გიტარას დაგახვედრებთ, თქვენ კიდე

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 5)

მთელი დღე თორნიკეზე ვფიქრობდი, ვერ ვხვდებოდი რა უნდოდა, თვითონ დამშორდა აღარ მიყვარხარო, ეხლა ყვავილებს მიგზავნის და თან მეუბნება მიყვარხარო თან ამავე დროს სხვა გოგოებთან ერთობა. აქამდეც ვიცოდი, რომ მთლად კარგი ბიჭიც არ იყო, მაგრამ მაინც მიყვარდა...

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 4)

ჩემს მანქანაში ჩავჯექი, მუსიკები ჩავრთე, რამაც უკეთეს ხასიათზე დამაყენა. გზაში მაგდონალდსში გავიარე საჭმელი სახლში წამოვიღე, მიყვარდა მეცადინეობის დროს ჭამა. სახლში მოვედი, სპორტულები ჩავიცვი და სამეცადინოდ დავჯექი, თან ვჭამდი რათქმაუნდა. ჭამა ხომ

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 3)

როდესაც „ჩემ“ ადგილას მივედი, მანქანა გავაჩერე, გადმოვედი და უბრალოდ დავდექი. ვერ ვხვდებოდი რატომ იყო ვატო ასე თბილად ჩემს მიმართ გაწყობილი. მერე თორნიკე გამახსენდა, ჩემი პირველი სიყვარული, ვერ ვიტანდი უკვე, უფროსწორად ჩემ თავს შთავაგონებდი, რომ

ზეცაში დაწერილი ბედი(თავი 2)

ის-ის იყო უნდა დამეძინა, რომ ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა, უცხო ნომერი იყო, მაშინვე მივხვდი რომ ვატოსგან იქნებოდა. „აივნიდან გამოიხედე“-მეტი არაფერი ეწერა მეგონა ხუმრობა იყო, მაგრამ მაინც გავედი და თვალები შუბლზე ამივიდა როდესაც კარებთან ჩემი

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 1)

...მივდიოდი და ვფიქრობდი, ვფიქრობდი ყველაფერზე: წარსულზე, მომავალზე... განსაკუთრებით თორნიკეზე ვფიქრობდი, მან მიმატოვა... დამშორდა, უაზრო მიზეზის გამო... აღარ ვუყვარდი...ეს ყველაზე იდიოტური მიზეზი იყო დასაშორებლად. მიყვარდა, მაინც მიყვარდა, მაგრამ