დიახ, მე "უბრალო" ექთანი ვარ

მე ექთანი ვარ... თითქმის ყოველ დღე მიწევს ვინმეს სიცოცხლისთვის ან ჯანმრთელობისთვის ბრძოლა. თუ ყოველთვის არ გამომდის რამე, იმედის მიცემას მაინც ვახერხებ ადამიანებისთვის. ერთ დღეს სამსახურიდან ვბრუნდებოდი. ფორმა ისევ მეცვა და ზემოდან ლაბადა მოვიხურო

და დიახ, ასეც ხდება,ზუსტად აი ასე.

არვიცი როგორ გამოვხატო გრძნობები რომლებიც ჩემს გულში ტრიალებს მაგიჟებს , შეიძლება სულაც არ გამომდიის კარგად წერა მაგრამ უბრალოდ მინდა ვწწერო, თქვენ იკითხეთ , მერე ან შემაქებთ ან გამაკრიტკებთ

დიახ,სიყვარული

ეს არის მოკლე ჩანახატი სიყვარულის თემაზე.ეს არ არის ვრცელი ისტორია თავიდან ბოლომე ეს არის უბრალოდ მოკლე ჩანახატი,რომელიც ერთი ისტორიის მოსმენის შემდეეგ დავწერე,ზოგადად მწერალი არ ვარ მაგრამ მომინდა დაწერა და მომინდა რომ ეს ნაწერი სხვებისთვისაც

დიახ, მე სუსტი ვარ

ეჰ, ღრმად ვიწყებ სუნთქვას, იმდენად ღრმად რომ ფილტვების ტკივილს ვგრძნობ და მაინც არ მყოფნის ჰაერი, რომელიც ჩემს გარშემოა. ვაღიარებ, დიახ მიჭირს მაგრამ ვაღიარებ შემომეჩვია სევდა ამქვეყნიური, აღარ მანებებს თავს, ვცდილობ, დიახ რაოდენ გასაკვირიც

დიახ, ქალი ვარ !

დიახ, ქალი ვარ - მშვენიერი, მგზნებარე ალი და იფერფლება ჩემს ფეხებთან სიცრუის კვალი! მე სიცოცხლე ვარ და მშობელი ისევ სიცოცხლის, არ დასრულდება ჩემი ერა, ის გზას იპოვის!

დიახ,მე პატიმრის ცოლი ვარ.

სამსახურს უღიმღამოდ ვასრულებ და შინ მივიჩქარი, ასე მგონია კარის სახელურს მისი თბილი თითები დასწევენ და როგორც ყოველთვის მისი მკლავები ჩამიხუტებენ შინ დაბრუნებულს. თუმცა კარს ვაღებ და სახლში სამარისებური სიჩუმე და სიცივე მხვდება. არაფრის ხალისით

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - დასასრული

“არ ვიცი რა მოხდა იმ დღეს, არ ვიცი რა დაგიშავე, როტომ გამიმეტე და რატომ ჩამილურჯე თვალი. მაშინ, მხოლოდ შენი შიშველი ფეხების დანახვა მოვასწარი. თუმცა, დარწმუნებული ვარ შენი სახისთვის რომ შემეხედა, შენს თვალებში რომ ჩამეხედა და შენი ღიმილი დამენახა,

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი VI

სიბრაზისაგან სახეზე სულ ავწითლდი. ყოველთვის ასე იყო… რაც არ უნდა მომხდარიყო, დამნაშავე მე ვიყავი ლილიკოს თვალში. სოსო და ნუცი უყვარდა მარტო და მხოლოდ მათზე ამოსდიოდა მზე და მთვარე. თავის დროზე, როდესაც იტალიაში და პარიზში დაჰყავდა მის ქმარს

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი V

_მაშო… მაშოოო!_ყვრილით შემოვარდა ჩემს ოთახში ნუცი. მე ერთ სკამეზ მეორე მქონდა შემოდებული და კარადის თავიდან დიდი ყუთის ჩამოღებას ვცდილობდი. მასში მამას ნაჩუქარ საჩუქრებს ვინახავდი. იმ საღამას მინდოდა 13 წლის თავზე

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი IV

გენერალური რეპეტიცია გავიარეთ და 3 საათიანი შესვენება გამოვაცხადე, თუმცა არც მშობლები და არც ბავშვები არსად წასულან და ყველანი ერთად მეხმარებოდნენ დარბაზის მოწყობაში. უკვე საღამოს 9 საათზე იქაურობა ხალხით აივსო. მე ჩემს ბავშვებთან და მათ მშობლებთან