ეკიპაჟი. (დასასრული.)

-დანახვის დღიდან მინდა შენთნ ყოფნა.!-სახეზე ხელები მოვხვიე და ნანატ ტუჩებს უკვე ყველა უფლებით მივეტანე და ნაზად დავუკოცნე.-ეს ტუჩები კი ჩემია. -ბაგეებთნ მქონდა სახე და ისე ვსაუბრობდი, აშკარად ვერ გაეგო რას ვამბობდი. -ეხლა გამოფხიზლდი და გამოდი.

ეკიპაჟი.! (თავი 14)

-შენი ტუჩები ძალიან ტკბილი ჩანს..-შემომატრიალა არც შევწინააღმდეგებივარ. ნელა შემეხო და ვერაფერი.. ვერაფერი ვიგრძენი.. არანაირი გრძნობა არიყო ჩემში.. ვღალატობ.! მეც ვღაალატობ.! თავს ძალას ვატან და კოცნაში ვყვები. ვიკა გეყოს თავის მოტყუება..!

ეკიპაჟი.! (თავი 13)

„დავიფერფლები..!ვიხრჩობი.. მინდა მჯეროდეს რომ ჩემზე უარი არ გითქვამს..“უემოციო თვალებით ვუყურებ მაგრამ ჩემს შიგნით არსებული ვიკა სასოწარკვეთლებისგან კივის. „ დაჩი ჩემზე უარი თქვი?არ მიმატოვო..!“ვკივივარ მაგრამ ჩემი არ ესმის. „ვიცი საშინლად ეგოისტი

ეკიპაჟი.! (თავი 12 )

-სიცილით დახედა კერძს და პირველი ლუკმა დააგემოვნა.. საერთოდ ასეა.. ასეა საერთოდ.. როცა გგონია ყველაფერი დამთავრდა, დაიივიწყე ან თუ არ დაივიწყე გულის ბნელ კუნჭულში მაინც გაუშვი წარსული,

ეკიპაჟი (თავი11)

აი ის წამიერ ტკივილი,ფჩხილებით დაკაცრული ზურგი, თვალებიდან ჩამოგორებული ბედნიერების ცრემლები და მე მისი ვარ. იმ მამაკაცის ვინც ჩემი არასდროს იქნება. ! ყოველმ მის მოძრაობაში ვგრძნობდი რამენად ბედნიერი იყო ჩემსავით.! გამქრალიყო ყველაფერი და დედამიწაზე

ეკიპაჟი. (თავი 10)

-ბოდიშ გიხდით, მე ძალიან დაღლილი ვარ და დაგტოვებთ. -ნება დართო ანამაც და კოცნით გააცილა მეუღლე. სიმწრისგან თვალები დავხუჭე, დამეფიცება ამაზე საშნელება არაფერი არაა უყურებდე შენ საყვარელ

ეკიპაჟი (თავი 9)

- უნდა გაიგო.. არ ვარ პატარა ბიჭი რომელსაც არ შეუძლია თავის შეკავება.! ამას ასე ვერ გავაკათებ.! ასე ვერ მოგექცევი! მიუხედავად იმისა რომ საოცრად მინდა შენი მოფერება. ამას ასე ვერ გავაკეთებ.!-ახსნას ცდილობდა, მაგრამ საკუთარი გულისცემის გარდა არაფერი

ეკიპაჟი! (თავი 8)

-არა! შენს გამო არაა!-გაბრაზებული წამოვხტი ისევ ფეხზე და მივვარდი. -შენს გამო კი არა ჩემი სულელი თავის გამო ვტირი! ასე მეამიტურად რომ შეიყვარა კაცი.! კაცი რომელიც ერთხელ ჰყავდა ნანახი! იმის გამო ვტირივარ რომ ჩემი პირველი სიყვარული ასეთი მტკივეულია.

ეკიპაჟი! (თავი 7)

-უბრალოდ არ შეწყვიტო ჩემი სიყვარული. -წინ დამიდგა. -რომ იცოდე რა ლამაზი ხარ.! როგორი სანატრელი ჩემთვის. -გთხოვ სახლში წამიყვანე.-თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი. „როგორ ვექცევი ქალს რომელიც სიცოცხლისთვის იბრძვის, ოჯახის გამო და მე... მე ვართმევ საყრდენს.

ეკიპაჟი. (თავი 6.)

მარჯვენა ხელს აქეთ-იქით იქნევდა და მეც თვალი მომჭრა ბეჭედმა რომელიც არათითზე ეკეთა, მძულდა ეს ბეჭედი რომელიც საყვარელ კაცთან მაშორებდა.! ჩემს დაშტერებულ თვალებს მზერა გაყოლა და რო მიხვდა მის ბეჭედს ვუყურებდი მაშინვე შარვლის ჯიბეში ჩაიდო ხელი და